دوم قرنتیان 7:14 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

¹⁴ چونکی من اونِ ورجه جه هر نظر شمرأ افتخار بُکودم و شُمان مَرا شرمنده نُکودید. بلکی هر اونچی شمرأ بگفتیم دُرُست بو، ثابت بُبوست کی اَمی افتخار تیتوس ورجه بِجا بو.

Gilaki New Testament

¹⁴ پیشتر جٚه اَنکی بأیٚه شیمی ورجأ، شیمی وٚصفٚ اونی رِه بوکوده بوم و اونَ بوگفته بوم کی چندر شٚمٚره گولأز کونم. شومأنم مٚرَه شیمی کردکأرٚ اَمرأ سٚربولندَ کودید. هوطو کی همیشٚک شٚمٚره رأست بوگفتیم، او وٚصفٚم کی جٚه شومأن تیتوسٚ ورجأ بوکوده بیم، رأست بو.

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

¹⁴ چونکی مو اون ورجه هر نظر اجی شمره ایفتخار بودم و شمه مأ شرمنده نودین. بلکه هر او چی کی شمره بوتیم درست بو، ثابیت بوبو که امئه ایفتخار تیتوس ورجه بجا بو.

دوم قرنتیان 7:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

یوحنا 17:19

اوشانِ واسی من خودمَ وقف کونم، کی اوشانم حئیقت درون وقف بیبید.»

دوم قرنتیان 10:8

چونکی حتی اَگه ایپیچه ویشتر به اَمی اقتدار افتخار بُکونم شرمنده نخوام بوستن. اُ اقتدار کی خُداوند، شیمی بنا کودن ره مَره فدَه نه شیمی نابودی ره.

دوم قرنتیان 12:6

هرچن اَگه بخوام افتخار بُکونم، نادان نَیَم، چونکی حئیقتَ گفتن دَرَم؛ ولی اَ کار جا دوری کونم تا نبه کی ایکس خیال بُکونه، من جه اونچی کی می درون دینه و می جا ایشتاوه پیله ترم.

دوم قرنتیان 2:13

ولی بازم آرام و قَرار ناشتیم چونکی می برار تیتوسَ پیدا نُکودَم. پس اُ آدمان اَمرا خُدافظی بُکودم و مقدونیه منطقه بُشوم.

دوم قرنتیان 7:13

اَنه واسی امان تسلی دَریمی. بعلاوه یِ اَمی تسلی، امان، تیتوس دِئن مَرا ویشتر شادَ بوستیم، چونکی اونِ روح شیمی همتانِ واسی تازه بُبوست.

دوم قرنتیان 7:4

من دیل و جرأت مَرا شیمی اَمرا گب زئن دَرم. شمرأ خَیلی افتخار کونم؛ من خَیلی تسلی دَرَم. من تمانِ می مُصیبتانِ درون، خوشحالی جا پُرم.

دوم قرنتیان 7:6

ولی اُ خُدایی کی بشکفته دیلانَ تسلی دِئه، اَمرا تیتوس اَمون مَرا تسلی بدَه،

دوم قرنتیان 8:24

پس شیمی محبت و افتخاری کی شمرأ کونیم کلیسائانِ محضر درون اَ آدمان ره ثابت بُکونید.

فیلیپیان 1:26

تا وقتی کی ایوارده شیمی ورجه بایَم و شیمی فخر مسيحْ عيسی درون می خاطری ویشتر و ویشتر بِبه.

دوم تسالونیکیان 1:4

جه اَ رو، امان خودمان، خُدا کلیسائانِ درون شمرأ افتخار کونیمی، شیمی پایداری و ایمان واسی، کی تمان اذیت و آزار و عذابانِ درون تاب آوریدی.