2 Jézi ké so disip té envité osi.
Aprè sa, Jézi désann Kapèrnaòm ké so manman, so frè ké so disip; yé rété la dézoutrwa jou rounso.
So disip sonjé ki i té ékri “Lanmou mo gen pou to kaz, o Papa, ka boulé mo kou difé savann.”
A pousa lò Jézi rouvini di lanmò, so disip sonjé li té di sa épi yé krè Liv Bondjé ké paròl Jézi té ansènyé-a.
Atò, mé li ka manké diven; manman Jézi di l: “Yé pa gen roun sèl gout diven ankò.”
Aprè, Jézi alé péyi Jidé ké so disip; i rété la ké yé, é i té ka batizé moun.
pou di lavérité, Jézi li menm pa té ka batizé pésonn, a té so disip ki té ka batizé moun.
Sé disip-ya té ka doumandé yé kanponyen: “Ès roun moun poté manjé pou li?”
So disip té alé an vil pou achté moso manjé.
Lò yé vant té plen, li di so disip: Ramasé larèstan pou anyen pa pédi.
Lò soukou tonbé, so disip désann òbò lanmè-a.
Lò disip-ya tandé sa Jézi té fin di-a, rounlo té ka di: “Sa palò-a tro rèd; pésonn pa pouvé asèpté li.”
Dipi sa, bokou disip bay li do, é yé arété swiv li.
Alò Jézi doumandé douz-ya: “E zòt, zòt pa lé pati osi?”
Jézi réponn: “Es a pa mo ki chwézi zòt toulé douz, en? Mé roun di zòt sa Djab.”
Li té ka palé di Jida, pitit Simon Iskaryòt, roun di douz-ya. Piski a li té ké trayi li.
Roun di so disip, André, frè Simon-Pyèr, di li: “Ii gen roun ti boug ki gen senk ti dipen ké dé poson.
Frè Jézi di li: “Alé Jidé, lésé Galilé, pou to disip wè sign Bondjé to ka bay.
