13 छले बोअजइ रूथलाइ ब्ह्या लसि ह्रोंसए धिंर बोइ। धै याहवेहजी आशिक पिंसि चमैंलाइ च्ह घ्रि पिंइ।
छतसि अब्राहामइ परमेश्वरने प्राथना लइ, धै परमेश्वरजी अबीमेलेक नेरो चए प्ह्रेंस्यो धै चए केब्स्योमैंइ धबै प्हसे योंल् खाँरिगे बिसि चमैं सल् लमिंइ।
रिबेका थरि तबइले इसहाकइ ह्रोंसए प्ह्रेंस्योए ल्हागिर याहवेहने प्राथना लइ। चए प्राथना याहवेहजी थेसि रिबेकाइ प्हसे नोइ।
याकूबइ लेआ आखोब् म्रोंसि याहवेहजी चए कोख थोंमिंइ। दिलेया राहेल थरि तइ।
छबिमा याकूबइ राहेलने ह्रिस खसि बिइ, “ङ परमेश्वर वा? क्हिए कोख म्रुवाबम् परमेश्वरजी ग।”
एसावइ च्हमिरिमैं नेरो कोलोमैं म्रोंसि “क्हिने बालु मुँब्मैं खाब्मैं जा?” बिमा याकूबइ “परमेश्वरजी क्हिए केब्छैंए फिर दयाम्हाँया लसि पिंबै ङए च्ह-च्हमिमैं ग,” बिइ।
थरिस्योलाइ खीजी सैं तोंल्ले टिबै ल्हागिरि परवा पिंम्। याहवेहए मिं थेब् लद्!
च्ह च्हमिमैं याहवेहजी पिंबै आशिकमैं ग, फो न्होंर्बै प्हसेमैं खीजी पिंबै इनाम ग।
तारे ढुक्का तसि टिद्। क्हिलाइ चैदिबै के ङइ क्हिए लागिर लमिंब्मुँ, तलेबिस्याँ क्हि छ्याँबै सुबास मुँबै च्हमिरि ग बिसि चुर्बै ताँन् म्हिमैंइ सेइमुँ।
झाइले याहवेहजी चु च्हमिरिउँइँले पिंबै प्हसेमैंउँइँले क्हिए सन्तान यहूदाउँइँले तामारइ फिबै च्ह फारेसए सन्तान धोंन् तरिगे।”