12 छले छ्याँबै के लबइले क्हिए फिर इस्राएलए परमेश्वर याहवेहजी आशिक पिंरिगे। खी ङाँर क्हि खइमुँ, छतसि खीजी खोंयोंन् बिलै क्हिए फिर आशिक पिंरिगे।”
क्हिए मिफुँ धोंले ङ जोगेसि थेंमिंन्।
चु ताँमैंउँइँलेन् क्हिए केब्छैंइ तो लल् त्हुम् बिसि सेमुँ, चु ताँमैंइ बिब् धों लस्याँ थेबै इनाम योंम्।
ओ याहवेह, क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया बेल्ले थेब मुँ! ताँन् म्हिमैंइ क्हिए प्ह्यागोमैं न्होंर ग्वार योंम्।
ङए फिर ल्हयो खमिंन्, ओ परमेश्वर, ल्हयो खमिंन्! क्हिए प्हलेर्न ग्वार योंबर ङ खइमुँ; चु दु:ख पिंबै सैंमैं आस्योवान् समा क्हिए प्ह्यागोंए न्होंर्न ङइ ग्वार योंब्मुँ।
छाब् म्रोंसि “ठिक के लब्मैंइ क्ह्रोंसेंन इनाम योब् मुँन; धै पृथ्बीर ठिक निसाफ लब परमेश्वर मुँन,” बिसि म्हिमैंइ बिब्मुँ।
खोंयोंन् बिलै क्हिए तम्बुर ङलाइ टिल् पिंन्! क्हिए प्ह्यागोंमैंइ ङए रक्षा लद्। तिस्याँदे मैंन्
तलेबिस्याँ क्हिजी ङ ल्होमिंइमुँ, छतसि ङ क्हिए प्ह्यागोंमैंए छरि न्होंर सैं तोंसि क्वे प्रिंमुँ।
खीजी ह्रोंसए प्ह्यागोंइ क्हिलाइ हुमिंब्मुँ, धै खीए प्ह्यागों न्होंर क्हिइ ग्वार योंब्मुँ; खी भर लल् खाँबै परमेश्वर ग, छतसि ढाल तसि खीजी क्हिलाइ रक्षा लमिंम्।
दुष्ट म्हिइ छलु म्हिलुए के लम्; दिलेया छलु म्हिलु आलल्ले ठिक के लबै म्हिइ खैलसे या इनाम योंम्।
छलस्याँ क्ह्रोंसेंन क्हिइ इनाम योंब्मुँ; धै क्हिइ थेंबै आशा तोन् तोर्न तरिब् आरे।
“ओ यरूशलेमथेंमैं, अगमबक्तामैं सैब्मैं, धै परमेश्वरजी कुल्मिंबै स्यार्बोमैं युँमाइ प्रिंब्मैं। नगा आमाइ प्हसेंमैं प्ह्या न्होंर हुब् धोंले ल्हें खे ङइ क्हेमैंलाइ हुल् म्हैइ, दिलेया क्हेमैं ङ ङाँर खोंयोंइ या खल् आङिं!
च त्हेर क्हेमैं बेल्ले सैं तोंन्, तलेबिस्याँ स्वर्गर क्हेमैंए इनाम थेब तब्मुँ। छलेन स्योंम्बै अगमबक्तामैंलाज्यै या म्हिमैंइ ह्रुगुदिल।
“छेनाले मैंन्, क्हेमैंइ धर्मए केमैं लमा म्हिमैंइ म्रोंरिगे बिसि चमैंए उँइँर आलद्। छ लस्याँ स्वर्गर मुँबै क्हेमैंए परमेश्वर आबाउँइँले क्हेमैंइ तोइ इनाम योंरिब् आरे।
छले आङिं, ह्रोंसए शत्तुरमैंलाज्यै या म्हाँया लद्, चमैंए फिर ल्हयो खद्, एल् आखाँबै म्हिमैंलाज्यै या छे पिंन्। छलस्याँ परमेश्वरङाँइँले क्हेमैंइ थेबै इनाम योंब्मुँ। धै क्हेमैं ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह-च्हमि ठर्दिब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी बैगुनिमैं नेरो दुष्टमैं फिर ल्हयो खम्।
को-कोइइ “ह्रोंसन् च्योंब् तसि स्वर्गदूतमैंलाइ म्हाँदिल् त्हुम्,” बिम्। “ङिइ थेबै दर्शन म्रोंइ” बिसि प्हैंम्, चमैंइ खेंमैंए आछ्याँबै सैंइ तोन-तोर्न थेब् प्हैंम्। छतसि चमैंइ क्हेमैंइ योंल् त्हुबै इनाम योंल् आखाँन् आलरिगे।
प्रभुइ निसाफ लबै त्हिंइर चइ प्रभुउँइँले आशिक योंरिगे। ङ एफिससर मुँमै या चइ ङ बेल्ले ल्होमल बिसि क्हिज्यै सेइमुँ।
छले ङइ लबै केमैं खीए उँइँर ठिक ठर्दिबइले खीजी ङए ल्हागिर थेबै क्रेगि थेंइमुँ। छेनाले निसाफ लबै प्रभुजी च त्हिंइर च क्रेगि ङलाइ पिंब्मुँ - ङलाइ मत्त्रे आङिं, दिलेया प्रभुलाइ म्हाँया लसि खी युबै त्हिंइए घ्याँ ङ्ह्योरिब्मैं ताँनलाइ खीजी च क्रेगि पिंब्मुँ।
मोशाइ मिश्र ह्युलर्बै ताँन् सै न्होर योंब् भन्दा ख्रीष्टए ल्हागिर आगुइ स्यारलै सैदिइ टिब थेबै ताँ मैंइ, तलेबिस्याँ परमेश्वरउँइँले लिउँइँ योंबै इनाम चइ ङ्ह्योरिल।
बिश्वास आलल्ले खाबज्यै या परमेश्वरलाइ सैं तोंन् लल् आखाँ। तलेबिस्याँ खाउ म्हि परमेश्वरए चेंदो खमुँ च म्हिइ “परमेश्वर क्ह्रोंसेंन मुँ धै खीलाइ म्हैब्मैंलाइ खीजी इनाम पिंब्मुँ,” बिसि बिश्वास लल् त्हुम्।
क्हेमैंइ छ्याँबै के लइमुँ, क्हेमैंइ परमेश्वरलाइ म्हाँया लइमुँ बिब उँइँबै ल्हागिर खीए म्हिमैंलाइ ल्होरिइमुँ, अझै क्हेमैंइ ल्होरिमुँ। क्हेमैंइ लबै छ्याँबै के परमेश्वरजी म्लेरिब् आरे, तलेबिस्याँ खीजी ठिक निसाफ लम्।
छबिमा रूथइ बिइ, “क्हिलाइ वाथेंसि ह्याबर ङलाइ कर आल्हैदिद्। क्हि खनिर ह्यामुँ, ङइ या चर्न ह्यामु, धै क्हि खनिर टिमुँ, ङइ या चर्न टिमु। क्हिए म्हिमैं ङए म्हिमैं ग, क्हिए परमेश्वर ङए परमेश्वर ग।
बोअजइ बिइ, “ह्रोंसए प्युँ सियासे या स्युमिलाइ म्हाँया लसि ह्रोंसए ह्युल, ह्रोंसए आबा-आमा वाथेंसि खाबै ङो आसेबै आगुए ह्युलर स्युमिने प्रे खब् ग बिबै ताँ ङइ थेइ।
छबिमा रूथइ बिइ, “ङ क्हिए क्येब्स्यो आङिंलै या क्हिइ ङए सैं क्होमिंसि ङए फिर ल्हयो लइ, छलेन् खोंयोंन् बिलै ङइ क्हिउँइँले ल्हयो योंरिगे।”
क्हिए च्होंइ क्हिलाइ ल्हें म्हाँया लकमुँ, क्हिए ल्हागिर च्ह ङिइ भन्दा च थेब् ग। धै तोगो चउँइँले क्हिइ क्वें योंइमुँ। चु कोलोइ क्हिलाइ छारा छ पिंब्मुँ, धै क्हि माँब् तमा चुइ क्हि छेनाले न्हब्मुँ।”