20 छतसि म्हिमैंइ परमेश्वरए बिरोध लसि पोंबै घ्याँ आरे। सए भाँडोइ कुमालेलाइ “क्हिइ तले ङलाइ छाब् लल?” बिम् रो वा? आबि!
ङए मुइ ङइ तो लदा ङ्हाँमुँ च लल् आयों रो वा? ङइ ल्हयो खब् म्रोंसि क्हिए मि तले छब?’
दिलेया खीजी चने बिइ, “ओ थु, क्हेमैंए फिर निसाफ लब् नेरो क्हेमैंए सै न्होर चुमिंन् बिसि ङलाइ खाबइ ल्हैदिइ?”
प्रभुए के लबै म्हिए फिर छ्याब् ल्हैदिब क्हिल तोइ हग आरे। चइ लबै के ठिक मुँ उ आरे बिसि चए क्ल्हेजीन् निसाफ लब्मुँ। झाइले च के लबै म्हिए बिश्वास आभोंब मुँनबिलेया निसाफ लबै त्हिंइर च ठिक ठर्दिब्मुँ, तलेबिस्याँ के लबै म्हिलाइ ठिक ठर्दिबै शक्ति प्रभु येशूने मुँ।
ओ अरूए फिर छ्याब् ल्हैदिबै म्हि, क्हि खाब् मुँलेया निउँ लबै घ्याँ तोइ आरे, तलेबिस्याँ क्हिइ अरूए फिर खैले छ्याब् ल्हैदिमुँ छाबन् के क्हिज्यै लम्। छतसि खाबइ आगुए फिर छ्याब् ल्हैदिमुँ च ह्रोंसन् दोषि ठर्दिम्।
छाबै आछ्याँबै के लइ बिसि क्हिइ अरूलाइ दोष ल्हैदिमुँ, दिलेया ह्रोंसज्यै च केन् लप्रम् बिस्याँ परमेश्वरजी निसाफ लमा क्हि स्योल् खाँम्मा? आखाँ!
कुमालेइ ह्रोंसइ चेंबै सउँइँले ह्रोंसए सैंर मैंब् धों तबै भाँडो लबै हग मुँ। छतसि चइ चेंबै सउँइँले कोइ छ्याँबै केए ल्हागिर मत्त्रे ओलेबै भाँडो बनेम्, कोइ खोंयोंन् बिलै ओलेबै भाँडो बनेम्। कुमालेइ मैंब् धोंले बनेम्।
छलेन परमेश्वरलै या ह्रोंसए ह्रिस नेरो शक्ति उँइँबै सैं मुँ। दिलेया ह्रिसर कुमालेइ भाँड कोचेब् धोंले कोचेल् त्हुबै म्हिमैं मुँलेया खीजी चमैंए आछ्याँबै केमैं सैदिसि टिइमुँ।
छतसि बुद्धि मुँब्मैं खनिर मुँ? छ्वेर्बै ताँ लोमिंब्मैं खनिर मुँ? चु जुगर्बै ह्रब्-सेब्मैं खनिर मुँ? परमेश्वरजी ह्युलर्बै बुद्धि मुँब् प्हैंब्मैंलाइ आमादु आलइमुँ वा?
ओ बिश्वासी च्हमिरि, क्हिइ आसे वा? ह्रोंसए अबिश्वासी प्युँलाइ परमेश्वरए घ्याँउँइँ डोरेल् खाँम् उ? छलेन ओ बिश्वासी मुँयुँ, क्हिइ आसे वा? ह्रोंसए अबिश्वासी प्ह्रेंस्योलाइ परमेश्वरए घ्याँउँइँ डोरेल् खाँम् उ?
छाबै म्हिमैं मदि न्होंयाब्मैं नेरो क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आक्वेंब्मैं ङाँर ह्यासि प्होंगि लल् म्हैम्, धै परमेश्वरए मिंर के लब् प्हैंसि ङ खैले प्लब् तब् ङ्हे बिसि चमैंइ मैंम्।
प्लब्मैंए धिंर मारा नेरो चाँदिए भाँडमैं मत्त्रे आत, चर सिं नेरो सए भाडोमैं तम्। मारा नेरो चाँदिए भाँडमैं थे-थेबै केजरे मत्त्रे चलेमुँ, सिं नेरो सए भाँडमैं या खोंयोंन् बिलै चलेम्।
छलेन केब्छैंमैंने या ह्रोंसए क्ल्हेए न्होंर टिसि ताँन् सैर क्ल्हेलाइ सैं तोंन् लल् त्हुम्, धै क्ल्हेने सुँ सुँर छैल् आत बिसि लोद्।
ओ ताँ आक्होबै म्हि! छ्याँबै के आलब्मैंए बिश्वास केर आफेब तम् बिसि ङइ क्हिने चिनु उँइँरिगे ङ्हाँइमुँ वा?