29 तलेबिस्याँ खीए च्ह येशू ल्हें अलि-अङाँमैं न्होंर्बै च्ह थेब तरिगे बिसि खीजी ओंसोंन् ङो सेबै म्हिमैंलाइ ह्रोंसए च्ह-च्हमिमैं लबै ल्हागिर त्हाँइ।
छलेन याहवेहजी ठिक के लब्मैं प्रल् त्हुबै घ्याँर रक्षा लमिंम्, दिलेया दुष्ट म्हिमैं बिस्याँ नास तबै घ्याँर प्रम्।
चलाइ ङए च्ह थेब लमिंब्मुँ, पृथ्बीर्बै म्रुँमैंए न्होंर ताँन् भन्दा थेब चलाइ लमिंब्मुँ।
झाइले मोशाइ याहवेहने बिइ, “क्हिजी ङने ‘चु म्हिमैं बोसि ह्याद्,’ बिमुँ, दिलेया ङने बालु खा-खाब् कुलम् बिसि क्हिजी ङने आबिइमुँ। ‘ङइ क्हिलाइ क्हिए मिंइ सेम्: धै क्हिए फिर ङए म्हाँया मुँ,’ बिसि क्हिजी बिइमुँ।
याहवेहजी मोशाने बिइ, “क्हिइ बिब् धोंले ङ लब्मुँ, तलेबिस्याँ ङए म्हाँया क्हिने मुँ, धै ङइ क्हिलाइ क्हिए मिंइ सेइमुँ।”
तलेबिस्याँ स्वर्गर मुँबै ङए परमेश्वर आबाए सैंर मैंब् धोंले लब्मैंन् ङए अलि, ङए अङाँ, ङए आमा ग।”
“छबिमा म्रुँइ चमैंने बिब्मुँ, ‘क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ ङए अलि-अङाँमैं न्होंर्बै धाँसे च्योंबै म्हिलाइ तो-तो लइ, च क्हेमैंइ ङलाइन लब् ग।’
झाइले येशूजी चमैंने बिइ, “आङ्हिंन्! क्हेमैं ङए अलिमैं ङाँर ह्यासि चमैंने ‘गालील ह्युलर ह्याद्।’ चर्न चमैंइ ङलाइ म्रोंब्मुँ,” बिद्।
‘दिलेया च त्हेर ङइ चमैंने ङइ क्हेमैं आसे ओ आछ्याँबै के लब्मैं ङ ङाँइँले ह्रेंगो स्योह्याद्,’ बिसि बिब्मुँ।”
ङ चु ह्युलर्बै आङिंब् धोंलेन् चमैं या चु ह्युलर्बै आङिं।
चमैं क्ह्रोंसेंन्बै पबित्र म्हिमैं तरिगे बिसि ङ चमैंए ल्हागिर ह्रोंसलाइ पबित्र लम्।
क्हिजी ङने खैबै म्हाँया लइमुँ, छाबन् म्हाँया चमैंने या तरिगे, धै ङ चमैंने बालु तरिगे बिसि ङइ क्हिए मिं चुमैंलाइ सेल् पिंइमुँ, अझै सेल् पिंरिब्मुँ।”
येशूजी चने बिइ, “ङ आछुइद् तलेबिस्याँ ङ तोगो समा आबा ङाँर आह्याइमुँ। बरु ङए अलिमैं ङाँर ह्यासि चमैंने ‘तारे ङ ङए आबा, क्हेमैंए आबा, धै ङए परमेश्वर, क्हेमैंए परमेश्वर ङाँर ह्यासिन् मुँ’ बिसि ङए ताँ बिमिंन्।”
परमेश्वरजी ओंसोंन् त्हाँबै म्हिमैंलाइ आत्याग्दिइमुँ। परमेश्वरए छ्वेर एलिया अगमबक्ताइ लबै प्राथनाए बारेर क्हेमैंइ सेइमुँ। एलियाइ यहूदीमैंए बिरोधर परमेश्वरने छले बिल,
बरु येशू ख्रीष्ट धोंन् तबर भों लद्, धै ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै इच्छामैं पिवाद्।
चमैंलाइ तले सैदिइ बिस्याँ परमेश्वरजी खीए बेल्ले थेबै मान तबै चारबै ह्वे ताँनलाइ उँइँबै सैं लइ। च ह्वे ङ्योज्यै या योंरिगे बिसि ङ्योलाइ थेबै केर फेबै भाँडो धों तब् लमिंइ,
खैले ङ्यो सउँइँले बनेबै म्हि आदम धोंन् ब्योंब् तइ, छलेन ङ्यो स्वर्गर्बै म्हि धोंन् ब्योंब् तब्मुँ।
दिलेया ङ्योइमि परमेश्वरउँइँले खबै बुद्धिए ताँमैं बिप्रम्। च बुद्धिए ताँ म्हिमैंइ तिफुँइ क्होल् आखाँब् मुँल। दिलेया ङ्योइ खीउँइँले आशिक योंरिगे बिसि स्योंम् ओंनोंन् परमेश्वरजी चु बुद्धि ङ्योए ल्हागिर साँथेंल।
दिलेया परमेश्वरउँइँ सैं एसि खीलाइ म्हाँया लबै म्हिलाइन परमेश्वरजी ङो सेम्।
छतमा तारे ङ्यो ताँनइ मोंड आउल्लेन् प्रभुए चारबै ह्वे ङ्योए मोंडउँइँले चारल् पिंम्। झाइले खीउँइँले योंबै ह्वेइ लमा प्रभुजी अथवा पबित्र प्ल्हजी ङ्योलाइ झन् झन् खी धोंले चारब लदै बोम्।
खीजी मैंबै ताँन् केमैं परमेश्वरजी ह्रोंसए चाँजोर्न लम्। छले खीजी ओंसोंन् चाँजो लबइले ङि यहूदीमैंलाइ ख्रीष्टने घ्रिन् लमिंसि खीए म्हिमैं तबर त्हाँइ।
झाइले छारा छ्याँबै क्वें खिब् धोंले परमेश्वरल् धों तबै छ्याँबै बानि ब्योर क्हेमैंल् तरिगे।
च त्हेर खीजी ङ्योए केर आफेबै ज्युलाइ खील् धों तबै ज्यु लमिंब्मुँ। खीजी खैले ताँन् सैमैं खीए न्होंर थेंल् खाँमुँ, छलेन ङ्योए केर आफेबै ज्यु या फेर्दिवासि खील् धों तबन् लमिंब्मुँ।
छतसि छारा बानि योंसि तारे क्हेमैंइ छ्याँबै सैं प्ह्यासि छारा म्हिमैं तइमुँ। धै क्हेमैंइ खीलाइ छेनाले ङो सेरिगे बिसि परमेश्वरजी चु छाबै छारा म्हि बनेसि खी धोंबन् लमिंरिइमुँ।
परमेश्वरजी ङ्यो जोगेमिंसि खीए म्हिमैं लबै ल्हागिर त्हाँइ। ङ्योइ छ्याँबै केमैं लमा आङिं, ङ्योए फिर मुँबै खीए दयाम्हाँयाउँइँले परमेश्वरजी ङ्यो त्हाँबै सैं खइ। तलेबिस्याँ ह्युल बनेब् भन्दा ओंसों ओंनोंन् ख्रीष्ट येशूउँइँले खीजी च दयाम्हाँया ङ्योलाइ पिंल।
दिलेया परमेश्वरजी बिबै ताँ बिस्याँ थेबै जग धोंले भोंब मुँ। च जगए फिर पबित्र प्ल्हजी छाप ल्हैदिइमुँ, “प्रभुजी खीए म्हिमैं ङो सेमुँ” धै “प्रभए मिं किंब्मैं ताँन् आछ्याँबै केउँइँले ह्रेंगो तल् त्हुम्।”
येशू ख्रीष्टजी बिबै ताँ क्हेमैंइ ङिंसि खीए कोजी ख्रुमिंसि पबित्र प्ल्हउँइँले चोखो तबै ल्हागिर परमेश्वर आबाजी क्हेमैंलाइ स्योंमन् त्हाँल। क्हेमैं ताँनए फिर परमेश्वरए दयाम्हाँया नेरो शान्ति खोंयोंन् बिलै ल्हें ततै ह्यारिगे।
परमेश्वरजी ह्युल बनेब् भन्दा ओंसोंन् ख्रीष्टलाइ त्हाँल, दिलेया क्हेमैं जोगेबै ल्हागिर चु नुखबै त्हेर खी युइ।
ङइ खोबै थुमैं, ङ्यो तोगो परमेश्वरए प्हसेमैं ग। प्हँना लिउँइँ ङ्यो खै तम् बिसि तोगो बिल् आखाँ, दिलेया ङ्योइ चु ताँ घ्रि सेइमुँ: ख्रीष्ट युबै त्हिंइर खी खैब मुँ छाबन् खीलाइ ङ्योइ छेनाले म्रोंब्मुँ। छतसि च त्हेर ङ्यो या खी धोंन् तब्मुँ।
पृथ्बीर टिब्मैं ताँनइ च खेदोलाइ फ्योब्मुँ, दिलेया खाब् म्हिमैंए मिं सैवाबै क्यु च्हजए कितबर ह्युल बनेब् भन्दा ओंसोंन् प्ह्रिल, चमैंइ च खेदोलाइ आफ्यो। छ्ह योंब्मैंए मिं क्यु च्हजए कितबर प्ह्रिल् खाँइमुँ।