21 तोन्दोंरि सैमैं नास तबउँइँले खीजी तिगें जोगेमिंब्मुँ, धै परमेश्वरए च्ह-च्हमिमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब् धोंले सृष्टि या खोंयोंन् बिलै नास तल् आत्हु बिसि सृष्टिइ आशा लइमुँ।
दिलेया स्योंमन् परमेश्वरजी ह्रोंसए ताँ बिमिंबै पबित्र म्हिमैंइ बिब् धोंले तोन्दोंरि सैमैं छारा लबै त्हे आखन् समा ख्रीष्ट स्वर्गर्न टिल् त्हुम्।
परमेश्वरजी बनेबै तोन्दोंरि सैइ परमेश्वरए च्ह-च्हमिमैं खाब्मैं ङ्हे बिसि ङो सेबै त्हिंइ खैंमा ङ्हे बिसि ह्रेरिइमुँ।
छतसि परमेश्वरजी ओंसोंन् त्हाँब्मैं हुइइ, धै हुइब्मैंलाइ ह्रोंसए उँइँरि ठिक ठर्दिइ, ठिक ठर्दिब्मैंलाइ खीजी थेबै मान या पिंइमुँ।
च धोंलेन् सियाब्मैं सोसि खबै ज्यु या छान् तम्। सियाबै ज्यु पावास्याँ क्राँह्याम्, दिलेया च खोंयोंइ सिल् आत्हुल्ले परमेश्वरजी सोगों लमिंम्।
“अझै तिखे” बिबै मतलब, लाल् खाँबै सैमैं, अथवा सृष्टि तबै सैमैं ताँन् स्योवाब्मुँ, दिलेया लाल् आखाँबै सैमैं चैरिब्मुँ बिब् ग।
दिलेया ङ्यो बिस्याँ खीजी ङ्योने बाछा फैसि पिंम् बिबै छारा स्वर्ग नेरो छारा ह्युलन् ह्रेरिब्मुँ। चर खीजी ठिक ठर्दिमिंब्मैं टिल् योंब्मुँ।
झाइले ङइ छारा पृथ्बी नेरो छारा मु म्रोंइ। ओंसोंबै मु नेरो पृथ्बी म्हयाल, मा ङ्युँइ या म्हयाल।