14 ठिम पबित्र प्ल्हउँइँले खबै छ्याँबै सै ग बिसि ङ्योइ सेइमुँ, दिलेया ङ ह्रोंसए सैंर मैंब् धोंले आछ्याँबै केमैं लप्रबै म्हि तबइले ङ केब्छैं तयाइमुँ धै चए न्होंर मुँ।
छतसि चए फिर ङ्योइ यो आझोंले, बरु चलाइ इश्माएलीमैंए योर चुँवाले। तलेबिस्याँ च ङ्योए अलि ग, ङ्योए से-को घ्रि ग।” छबिमा चए आघें-अलिमैंइ चइ बिबै ताँ ङिंइ।
योसेफ बिस्याँ मिश्र ह्युलर फेनेमा मिद्यानिमैंइ चलाइ फारो म्रुँए दरबार रुँब्मैं न्होंर्बै पोतीफर बिबै कप्तानने चुँवाइ।
तलेबिस्याँ क्ह्रोंसेंन म्हिमैंइ ङलाइ हिब्रूमैंए ह्युलउँइँले क्हासि पखब् ग। धै चुरै या झेलर टिल् त्हुबै के ङइ तोइ आलल।”
ङ त्हुलर्न सिबि छेइमुँ, छतसि क्हिजी बिब् धोंलेन् ङए रक्षा लमिंन्!
क्ह्रोंसेंन क्हिजी ङए खों छ्याँब् तरिगे ङ्हाँम्, छतसि क्हिजी ङए सैंर ज्ञान-बुद्धिए ताँमैं झोंमिंम्।
दिलेया त्हिंयाँ प्योल् खाँइमुँ बिस्याँ, चए फिर म्हि सैबै छ्याब् ल्हैदिब्मुँ। “ह्योइ दण्ड फोल् त्हुम्। ह्योसि बोबै सै क्ल्या, गदा, क्यु तो मुँलेया स्याइ बिस्याँ चए ङ्हिथु फोल् त्हुम्।
म्हिमैंए न्होंर ताँ आक्होब ङन् ग; म्हिने मुँल् त्हुबै बुद्धि ङने आरे!
परमेश्वरए ताँ छ्याब आरेब मुँ; खीए प्हलेर खब्मैं ताँनल खी ढाल ग।
दिलेया खीजी पत्रुसने बिइ, “ओ दुष्ट, ङ ङाँइँले स्योह्याद्। क्हि ङ प्रल् त्हुबै घ्याँरि पुजु तइमुँ, तलेबिस्याँ क्हिए चु ताँ म्हिए ताँ ग, परमेश्वरउँइँले खब आङिं।”
दिलेया च म्हिइ छे फोल् आखाँमा म्रुँइ ‘च, चए प्ह्रेंस्यो, च्ह-चमि नेरो चने मुँबै तोन्दोंरि सै चुँसि ङए मुइ पिंन्,’ बिसि ल्हैदिइ।
दिलेया ङ क्हेमैंने बिमुँ, ह्रोंसए अलिने ह्रिस खबै म्हिइ दण्ड योंम्, धै ह्रोंसए अलिने म्हि आच्हिल्ले पोंबै म्हिइ थेबै म्हि च्होंए उँइँर रामा ज्वाफ पिंल् त्हुम्। छलेन ह्रोंसए अलिने ‘क्हि आमादु’ ग बिबै म्हि नर्गर्बै मिर फेल् त्हुब्मुँ।
दिलेया ङ क्हेमैंने बिमुँ, च्हमिरि घ्रि म्रोंसि चने आछ्याँबै सैंले ङ्ह्योबै म्हिइ ह्रोंसए सैंर चने ब्यभिचार लल् खाँइमुँ!
छतब् म्रोंसि सिमोन पत्रुसइ येशू प्रभुए उँइँर पत्खु तसि बिइ, “ओ प्रभु क्हि ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्, तलेबिस्याँ ङ पापि म्हि ग।”
चमैंए ताँ थेसि येशू चमैंने ह्याइ। कप्तानए धिंर फेखबि छेमा च कप्तानइ ह्रोंसए थुमैं येशू ङाँर छ बिबर कुलइ: “ओ प्रभु, क्हि दुःख आयोंरिद् तलेबिस्याँ क्हि ङए धिंर खसि टिबै लायकर्बै ङ आरे।
छ बिस्याँ अरू म्हिमैं भन्दा ङि यहूदीमैं ठिक मुँ वा? तिफुँइ आरे! तलेबिस्याँ यहूदी मुँलेया अरू ह्रेंमैं मुँलेया ताँन् म्हिमैं पापर्न मुँ बिसि ङइ ओंसों बिवाल् खाँइमुँ।
ङ्योइ पाप आलरिगे धै ङ्यो पापए न्होंर आटिरिगे बिसि परमेश्वरजी ङ्योए ओंसोंबै छ्ह येशू ख्रीष्टने बालु क्रूसर च्योवाइमुँ बिब ङ्योइ सेइमुँ।
ङए न्होंरि, अथवा ङए ओंसोंबै बानिरि, छ्याँबै सै तोइ आरे बिसि ङइ सेइमुँ। तलेबिस्याँ छ्याँबै के लदा ङ्हाँलेया ङइ च के लल् आखाँ।
च धोंलेन् ङ्यो या कोलो मुँन् समा चु ह्युलर्बै छ्यामैंए न्होंर मुँल।
ङ परमेश्वरए म्हिमैं न्होंरि ताँन् भन्दा च्योंब मुँनबिलेया ख्रीष्टने घ्रिन् तसि खोंयोंइ आखाँबै सै न्होरए बारेर अरू ह्रेंमैंने बिप्रबै मौका ङलाइ पिंइ।
परमेश्वरए ताँ सोगों मुँ धै खोंयोंन् बिलै के लरिम्, धै चु धार ङ्हिं मुँबै सेलाँ भन्दा छ्यारब् तम्। चुइ सो नेरो प्ल्हलाइ, चए जोर्नि-जोर्नि नेरो ह्रुइबए टों समा भाग भाग लसि क्योंजा चोंजा तल्ले थोंसि सैंर्बै ताँ नेरो बिचार जाँच लल् खाँम्।