2 खीए फिर बिश्वास लबइले ङ्योइ खीए दयाम्हाँया योंइमुँ। परमेश्वरए दयाम्हाँया तोगो ङ्योइ योंइमुँ, छतसि ङ्योइ परमेश्वरए चारबै ह्वे योंम् बिबै आशा थेंसि ङ्यो सैं तोंम्।
ङ ठिक के लसि क्हिए लि ङ्ह्योब्मुँ, धै छोरमा ङ क्हिलाइ म्रोंसि सैं तोंब्मुँ।
क्हिजी सल्ला पिंसि ङलाइ डोरेमिंम्, धै लिउँइँ ङ क्हि ङाँर मान योंबै क्ल्ह्योर बोब्मुँ।
दुष्ट म्हिमैंए लबै केइ ह्रोंसन् नास तयाम्, दिलेया ठिक के लब्मैं सिमै या आशा योंम्।
“चए के म्रोंसि क्ल्हेजी चने बिइ, ‘स्याबास! क्हि छ्याँबै के लब नेरो भर लल् खाँब् तइ! क्हि च्युगुदे सैरै या भर लल् खाँब् तइ। छतसि तारे ङइ ल्हें सैमैंए जिम्मा क्हिलाइ पिंब्मुँ। क्हि ह्रोंसए क्ल्हेने बालुन् सैं तोंन्ले टिद्।’
छतसि येशूजी धबै चमैंने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्युमैंए खोरए म्रा ङन् ग।
म्रा ङन् ग। ङउँइँले न्होंर होंब्मैं ताँन् जोगेल् योंब्मुँ। धै चमैं खोरए न्हों, बैरु ह्याब खब लल् योंब्मुँ, धै छि मुँबै क्ल्ह्योर रेंल् योंब्मुँ।
येशूजी चने बिइ, “घ्याँ, क्ह्रोंसेंन्बै ताँ, नेरो छ्ह ङन् ग। ङउँइँले बाहेक् खाबै या परमेश्वर आबा ङाँर फेनेल् आखाँ।
“क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, खाबइ ङए ताँ थेसि ङ कुल्मिंबै आबाए फिर बिश्वास लमुँ, चइ खोंयोंइ आनुबै छ्ह योंम्। चए निसाफ आत, चइ सजैं योंल् आत्हु, बरु च म्हि सिबउँइँले धबै सोसि खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंइमुँ।
झाइले चमैं एन्टिओखियार फेखसि चर्चर्बै म्हिमैं खागु लसि परमेश्वरजी खेंमैंउँइँले लबै ताँन् केमैं सुनेइ, धै परमेश्वरजी खैले अरू ह्रेंमैंए ल्हागिर प्रभुए फिर बिश्वास लबै म्रा थोंमिंइ बिबै ताँ या बिइ।
च ठिक ताँ मुँ, दिलेया चु मैंन्: चमैंइ बिश्वास आलबइले परमेश्वरजी चमैंलाइ चोवाइ। छलेन क्हेमैंइ बिश्वास लसिन् मत्त्रे टिल् योंइमुँ। छतसि थेब् आप्हैंन्, बरु न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्।
क्हेमैंइ थेंबै आशार सैं तोंन्ले टिरिद्। दुःख तमा सैं भोंब लद्। झाइले खोंयोंन् बिलै प्राथना लरिद्।
प्रभुए के लबै म्हिए फिर छ्याब् ल्हैदिब क्हिल तोइ हग आरे। चइ लबै के ठिक मुँ उ आरे बिसि चए क्ल्हेजीन् निसाफ लब्मुँ। झाइले च के लबै म्हिए बिश्वास आभोंब मुँनबिलेया निसाफ लबै त्हिंइर च ठिक ठर्दिब्मुँ, तलेबिस्याँ के लबै म्हिलाइ ठिक ठर्दिबै शक्ति प्रभु येशूने मुँ।
छतसि पबित्र प्ल्हए शक्तिजी क्हेमैंए आशा बडिमिंरिगे बिसि क्ह्रोंसेंन्बै आशा पिंबै परमेश्वरए फिर क्हेमैंइ बिश्वास लबइले क्हेमैंइ सैं तोंसि छिं ङ्हाँल् योंरिगे।
तोन् तलेया छ्याँबै के लसि स्याबासि, इजेत नेरो खोंयोंइ आखाँबै छ्ह म्हैब्मैंलाइ परमेश्वरजी खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ ताँन् म्हिइ पाप लइमुँ, छतसि खी ङाँर फेनेल् आखाँइमुँ।
ङ्योइ थेंबै आशार ङ्यो सैं च्योंब तल् आपिं, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खीए पबित्र प्ल्ह ङ्योलाइ पिंइमुँ, छतसि परमेश्वरजी ङ्योए फिर बेल्ले म्हाँया लइमुँ बिसि पबित्र प्ल्हजी ङ्योए सैं न्होंर छेनाले सेल् पिंम्।
छतसि ख्रीष्ट येशूए फिर बिश्वास लब्मैंए ल्हागिर दण्ड आरे।
ङ्योइ थेंबै आशा ताँन् पूरा तरिगे बिसि परमेश्वरजी ङ्योलाइ जोगेमिंइ। (म्रोंबै सैमैंल खाबज्यै आशा आल।
ओ अलि-अङाँमैं, ङइ क्हेमैंने बिमिंबै सैं तोंबै ताँए बारेर ङ क्हेमैंने धबै बिदा ङ्हाँइमुँ। चु सैं तोंबै ताँ क्हेमैंइ थेइ, धै भोंन्ले बिश्वास लरिइमुँ।
छतमा तारे ङ्यो ताँनइ मोंड आउल्लेन् प्रभुए चारबै ह्वे ङ्योए मोंडउँइँले चारल् पिंम्। झाइले खीउँइँले योंबै ह्वेइ लमा प्रभुजी अथवा पबित्र प्ल्हजी ङ्योलाइ झन् झन् खी धोंले चारब लदै बोम्।
तलेबिस्याँ ङिइ योंबै तिस्याँबै च्युगुथिरि दुःखइ ङिए ल्हागिर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह नेरो थेबै मान योंबै के लइन मुँ।
यहूदीमैं मुँलेया अरू ह्रेंमैं मुँलेया ङ्यो ताँनइ पबित्र प्ल्ह घ्रिउँइँलेन् परमेश्वर आबा ङाँर ह्याल् योंइमुँ।
छले ङ्यो ख्रीष्टने घ्रिन् तसि खीए फिर बिश्वास लबइले ङ्यो तिफुँइ आङ्हिंन्ले परमेश्वर ङाँर ह्याल् योंइमुँ।
छतसि परमेश्वरए बचनइ बिब् धोंलेन् प्रद्। छले प्रसि क्हेमैंए फिर खैबै दु:ख तना बिलेया सैदिल् खाँब्मैं तद्।
परमेश्वरजी ङ्योलाइ म्हाँया लइमुँ धै खीए दयाम्हाँयाउँइँले ङ्योलाइ थेबै आशा नेरो सैं क्होल् लबै भों पिंइमुँ। धै ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्ट नेरो ङ्योए परमेश्वर आबाजी
दिलेया ख्रीष्ट बिस्याँ परमेश्वरए च्ह मुँल। छतसि ङ्योइ थेंबै आशार लिउँइँ समा खीए फिर भर थेंसि सैं भोंब् लरिस्याँ ङ्यो या परमेश्वरए प्हसेमैं तम्।
खीजी फैबै बाछा नेरो खीजी चबै कसम ङ्हिंना ङ्हिंन् खोंयोंइ प्लिंल् आखाँ, तलेबिस्याँ खीजी खोंयोंइ स्योर आते। छतसि खीए फिर भर थेंब्मैंइ ङ्योलाइ पिंम् बिबै सै योंबर ङ्योइ थेबै भों योंइमुँ।
तलेबिस्याँ ङ्योलाइ परमेश्वर ङाँर बोबर ख्रीष्टै या पापिमैंए ल्हागिर तिल सिमिंइ। पापिमैंए ल्हागिर खीजी दु:ख योंइ। दिलेया म्हिमैंइ खीलाइ सैवालेया प्ल्हए शक्तिजी खीलाइ सोगों लमिंइ।
च सहर परमेश्वरए ह्वेइ चारल, च ह्वे सै ल्हें फेबै तोथुमैं बिल्लौर स्फटिक धोंले चारब् मुँल।
च सहरर मि म्रोंबै ल्हागिर त्हिंयाँ नेरो लयाँ आचैदि, तलेबिस्याँ परमेश्वरए ह्वे चए फिर चारमुँ, च सहरर्बै बत्ति क्यु च्हजन् ग।
धै राजगद्दिउँइँले थेबै कैले छ बिब ङइ थेइ, “तारे परमेश्वर म्हिमैंने टिब्मुँ, झाइले चमैं खीए म्हिमैं तब्मुँ। परमेश्वर खीन् चमैंने तब्मुँ, धै खी चमैंए परमेश्वर तब्मुँ।
“शैतान दुष्टए फिर ट्होगों तब्मैंलाइ ङइ ङए राजगद्दिर ङने बालुन् क्हुँल् पिंब्मुँ। ङज्यै या ट्होसि ङए आबाने खीए राजगद्दिर क्हुँल् योंब् धोंलेन् ट्होबै म्हि या ङने बालुन् क्हुँल् योंब्मुँ।