2 अब्राहाम केउँइँलेन् परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिस्याँ चलाइ प्हैंबै घ्याँ तमल, दिलेया परमेश्वरए उँइँरि चल प्हैंबै घ्याँ तोइ आरेल।
छतमा फारो म्रुँइ अब्रामलाइ हुँइसि बिइ, “क्हिइ ङने चु तो लल? चु च्हमिरि क्हिए प्ह्रेंस्यो ग बिसि क्हिइ ङने तले आबिल?
च लिउँइँ फारो म्रुँइ ह्रोंसए म्हिमैंने अब्रामलाइ ह्याल् पिंन् बिइ। धै अब्राम, चए प्ह्रेंस्यो नेरो चने मुँबै तोन्दोंरि सैमैं बोसि मिश्र ह्युलउँइँले कुल्मिंइ।
छतसि येशू ख्रीष्टने घ्रिन् तसि परमेश्वरए ल्हागिर ङइ लबै के म्रोंसि ङ सैं तोंइमुँ।
छतसि खाबज्यै या परमेश्वरए उँइँर थेब आप्हैंरिगे।
छतसि “थेब् प्हैंदा ङ्हाँब्मैं प्रभुजी लबै केर्न थेब् प्हैंरिगे,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
खाबइ क्हिलाइ अरूमैं भन्दा थेब् लमिंइ? क्हिने मुँबै सैमैं ताँन् परमेश्वरजी पिंब आङिं वा? क्हिइ योंबै तोन्दोंरि सैमैं परमेश्वरजी पिंबै बरदान आङिं वा? छतसि क्हेमैं तले थेब् प्हैंमुँ?
तलेबिस्याँ ङइ सैं तोंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रइ बिसि ङ थेब् प्हैंल् त्हुबै ताँ तोइ आरे। तलेबिस्याँ ङइ सैं तोंबै ताँ बिप्रलन् त्हुम्। ङइ सैं तोंबै ताँ आबिप्रइ बिस्याँ ङ आसोलै तम्।
ङिइ धोंलेन् के लइमुँ बिसि थेब् प्हैंसि पोंब्मैंए ताँ थोरिगे बिसि ङइ लरिबै के खोंयोंन् बिलै ङ लरिब्मुँ।
ङइ प्हैंलन् त्हुम् बिस्याँ ङइ योंबै दुःखए ताँमैंर मत्त्रे प्हैंम्।
क्हेमैंए उँइँर ङिइ धबै ह्रोंसलाइन थेब् लदै प्हैंसि आपों, बरु को-कोइ म्हिमैंइ म्रोंल् खाँबै सैए बारेर थेब् प्हैंसि पोंम्, खों न्होंर्बै ताँए बारेर वास्ता आल। छाबै म्हिमैंए ताँ क्हेमैंइ थोल् खाँरिगे बिसि ङिए बारेर क्हेमैं थेब प्हैंसि चमैंए उँइँर पोंल् योंरिगे बिसि ङिइ क्हेमैंलाइ मौका पिंब् ग।
दिलेया “ताँन् म्हिमैं पापए न्होंर मुँ” बिसि छ्वेइ बिइमुँ। छतसि परमेश्वरजी बाछा फैसि पिंम् बिबै खोंयोंइ आनुबै छ्ह येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबइले मत्त्रेन् योंइमुँ।
छ्याँबै केमैं लसि म्हिमैंइ मुक्ति योंल् आखाँ। छतसि छ्याँबै के लइ बिसि खाबै या थेब् प्हैंल् आत्हु।
छतसि तारे ङ खीने बालुन् तदा ङ्हाँइमुँ। ह्रोंसइ लबै धर्मउँइँले, नेरो मोशाइ प्ह्रिबै ठिममैं म्हाँदिबइले ङ धर्मि तब आङि, बरु येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबइले ङ परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिइमुँ। छले ङ परमेश्वरउँइँले ठिक ठर्दिब् ग।