19 च त्हेर अब्राहाम प्र बर्ष तबर होंल च सिबै त्हे तयालैया, ह्रोंसए प्ह्रेंस्यो सारा या माँब् तसि प्हसे तल् आखाँ बिब् सेलैया अब्राहामइ परमेश्वरए ताँर कत्ति संका आल।
छबिमा अब्राहाम पत्खु तसि सैं न्हों-न्हों निस्योसि बिइ, “प्र बर्ष तयाबै म्हिलैया प्हसे तम् रो वा? धै कुच्यु बर्ष तयाबै साराई प्हसे फिलै रो वा?
खीजी “तम्, खो,” बिमा पत्रुस डुँङ्गाउँइँले तसि येशू ङाँर ह्याबर क्यु फि फि प्रबर होंइ।
चइ कै तेबै तोदोंन् येशूजी चए योर क्हासि “ओ बिश्वास आरेबै म्हि, तले संका लल?” बिइ।
तिरो ङ्हिरोदे प्हारबै ट या परमेश्वरजी छले पैरिदिमिंम् बिस्याँ ओ बिश्वास आरेबै म्हिमैं, खीजी झन् क्हेमैंलाइ चमैं भन्दा ल्हें आपैरिदिमिं रो वा?
येशूजी चमैंने बिइ, “ओ बिश्वास आरेबै म्हिमैं, क्हेमैं तले छले ङ्हिंल?” च्हौ बिसि खी रेसि खैं नेरो मा ङ्युँइर्बै भेल्गालाइ हौदिमा नाँ खैं च्याँ तयाइ।
छतसि खास ताँ, से चब, प्हा थुँब मत्त्रे आङिं, क्हिइ तो के ललेया अलिलाइ पापर आच्होवारिगे।