7 “ङइ लबै स्योलिबै ताँमैंइ लमा परमेश्वरजी ङइ योंल् त्हुबै सजैं पिंसि खीए मिं कैंडों लम् बिब सेना-सेन् ङ तले पापर च्होरिइमुँ?”
झाइले ‘क्ह्योंर्बै खेदोमैंइ चलाइ चवान’ बिसि ङ्योइ आबाने बिले। धै चए म्होंडमैं तो तमना ङ्ह्योले।”
च त्हिंइर याहवेहजी इस्राएलीमैंलाइ मिश्रीमैंए योउँइँले जोगेमिंइ। मिश्रीमैं बिस्याँ मा ङ्युँइए छेउर सिसि क्हुरिह्याब् इस्राएलीमैंइ म्रोंइ।
झाइले मिश्रर्बै म्रुँइ च म्हिमैं भौदिह्याबै ताँ थेसि च नेरो चए के लब्मैंए सैं प्लिंयाइ धै “ङ्योइ तो लगे? ङ्योइ इस्राएलीमैंलाइ ह्याल् पिंइ, ङ्योए केबछैंमैं ह्याइ!” बिइ।
दिलेया मिश्रर्बै म्रुँइ क्हेमैं आकुलै आतबै त्हे आखन् समा ह्याल् पिंब आरे बिब ङइ सेइमुँ।
येशूजी चने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हिने बिमुँ, तिंयाँबै म्हुँइँसर नग भाले ओरब् भन्दा ओंसों सोंखे समा क्हिइ ङ ङो आसे बिब्मुँ।”
दिलेया परमेश्वरजी ओंसोंन् चाँजो लसि येशूलाइ क्हेमैंए योर पिंवाँइ। धै दुष्ट म्हिमैंउँइँले क्हेमैंइ येशू क्रूसर च्योवासि सैवाइ।
ताँन् म्हिमैं स्योर्गु मुँलेया परमेश्वर क्ह्रोंसेंन्बै मुँ, खीजी स्योर आते। “क्हिजी क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंमुँ, निसाफ तबै त्हेर क्हि ट्होगों तब्मुँ,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।