19 ठिमर्बै ताँ ठिम म्हाँदिब्मैंए ल्हागिर्न बिब ङिइ सेइमुँ। छतमा ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैं परमेश्वरए उँइँर निसाफर रामा खाबज्यै या तोइ पोंबै घ्याँ आरे।
ठिक के लब्मैंइ चु म्रोंब्मुँ धै तोंब्मुँ, दिलेया दुष्ट म्हिमैंइ ह्रोंसए सुँ म्रुब्मुँ।
परमेश्वरजी लबै के म्रोंसि म्रुँ सैं तोंरिब्मुँ। खीए मिंर कसम चब्मैंइ खीलाइन थेब् लरिब्मुँ, दिलेया स्योर तेब्मैंए सुँ म्रुवाब्मुँ।
दिलेया छ्वेर प्ह्रिथेंबै चु ताँ पूरा तबर छ तब् ग, ‘चमैंइ तोनतोर्न ङलाइ हेल लइ बिसि चर प्ह्रिथेंइमुँ।’
चु ताँ थेमा ओंसों खिब्मैं त्होंह्याइ, धै घ्रि घ्रिले अरू म्हिमैं या त्होंह्याइ। छतमा येशू घ्रिन् च च्हमिरिने तयाइ, च च्हमिरि बिस्याँ खीए ओंसों रारिल।
ह्युल बनेबै त्हे ओनोंन् परमेश्वरजी बनेबै सै म्रोंसि ताँन् म्हिमैंइ परमेश्वर खैब मुँ बिसि म्रोंल् योंइमुँ। परमेश्वरने खोंयोंन् बिलै तरिबै भों नेरो खीए बानि ब्योर आम्रोंबै सै मुँलेया म्हिमैंइ छेनाले क्होल् खाँम्। छतमा म्हिइ परमेश्वरलाइ ङो आसे बिबै निउँ लबै घ्याँ आरे।
ल्हें सैर चु केर फेम्! परमेश्वरजी ताँन् भन्दा ओंसों यहूदीमैंलाइन खीए पबित्र ताँ म्हाँदिबर पिंइ।
तलेबिस्याँ ताँन् म्हिइ पाप लइमुँ, छतसि खी ङाँर फेनेल् आखाँइमुँ।
ताँन् म्हिमैं स्योर्गु मुँलेया परमेश्वर क्ह्रोंसेंन्बै मुँ, खीजी स्योर आते। “क्हिजी क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंमुँ, निसाफ तबै त्हेर क्हि ट्होगों तब्मुँ,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
छ बिस्याँ अरू म्हिमैं भन्दा ङि यहूदीमैं ठिक मुँ वा? तिफुँइ आरे! तलेबिस्याँ यहूदी मुँलेया अरू ह्रेंमैं मुँलेया ताँन् म्हिमैं पापर्न मुँ बिसि ङइ ओंसों बिवाल् खाँइमुँ।
छतसि खाबज्यै या परमेश्वरए उँइँर थेब आप्हैंरिगे।
दिलेया ठिमइ बिब् धोंले के लसि परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिबै आशा लब्मैंइ सराप योंम्, तलेबिस्याँ “ठिमर प्ह्रिबै ताँन् ताँमैं छेनाले आम्हाँदिब्मैंइ सराप योंम्।” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
क्हेमैं ठिमए न्होंर टिदा ङ्हाँब्मैंइ ङने चु ताँ बिद्: ठिमइ तो बिइमुँ बिसि क्हेमैंइ आसेइमुँ वा?
ङ्यो खीए प्हसेमैं तरिगे बिसि परमेश्वरजी ठिमए न्होंर टिब्मैंलाइ सै फोसि खाबै ल्हागिर ह्रोंसए च्हलाइ कुल्मिंइ।
दिलेया पबित्र प्ल्हजी बिब् धोंले क्हेमैं प्रइ बिस्याँ क्हेमैं ठिमए न्होंर टिल् आत्हु।