13 चमैंइ पोंबै ताँमैं छगोंर थेंसि सइ आउबै सिनुए थाँ धों तम्। चमैंए लेइ स्योलिबै ताँ मत्त्रे पोंम्, चमैंए ताँ प्हुरिए बिख धों तम्।
प्हुरिइ च्हिब् धोंले चमैंए लेइ नल् लम्, चमैंए सुँर प्हुरिए म्येकैं ल्हें तम्। तिस्याँदे मैंन्
चए सुँइ स्योलिबै ताँमैं नेरो आछ्याँबै ताँमैं पोंमुँ; छ्याँबै केमैं लब नेरो केर फेबै ताँमैं पोंब चइ पिवाइमुँ।
चमैंए सुँइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आपों; चमैंए खों आछ्याँबै सैमैंइ प्लिंइमुँ; चमैंए म्लोगो थोंथेंबै छगों ग; छतसि चमैंइ फिब्लो पार्दिसि पोंम्।
क्हि फिब्लो पार्दिसि के लमुँ, छ्यारबै छुरिइ धोंले क्हिए लेइ नास लवाबै चाँजो लम्।
ङ सिंहमैं धों तबै म्हिमैंए म्हाँजोर मुँ; म्हिलाइ नास लबै खेदोमैंने ङ टिल् त्हुइमुँ। चुमैंए स बर्षा नेरो मे धों तब मुँ, चुमैंए ले बेल्ले छ्यारबै क्होज धों तब मुँ।
ताँन् म्हिमैंइ आछ्याँबै घ्याँ क्हाइमुँ, ताँन् म्हिमैं केर आफेब् तइमुँ। ठिक के लब्मैं खाबै आरे, खाबज्यै ठिक के आल, अँहँ घ्रि या आरे।
ताँन् म्हिमैं स्योर्गु मुँलेया परमेश्वर क्ह्रोंसेंन्बै मुँ, खीजी स्योर आते। “क्हिजी क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंमुँ, निसाफ तबै त्हेर क्हि ट्होगों तब्मुँ,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।