10 परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ: “परमेश्वरए उँइँरि खाबज्यै या ठिक के आल, अँहँ ठिक के लबै म्हि घ्रि या आरे।
ह्रोंसए केब्छैंए बिरोधर निसाफ आलमिंनु, तलेबिस्याँ क्हिए उँइँर सोगों म्हिमैं खाबै या ठिक ठर्दिल् आखाँ।
तलेबिस्याँ म्हिए सैंउँइँलेन् आछ्याँब सैं मैंम्। चु आछ्याँब सैंइ लमा चइ म्हि सैब, आगुए प्ह्रेंस्यो प्रब, ब्यभिचार लब, आगुए सै न्होर ह्योब, स्योर तेब, धै फ्रम्दा क्योम्दा लब छाबै पापमैं लम्।
येशूजी चने बिइ, “ङने तले स्वाब बिमुँ? परमेश्वर बाहेक अरू खाबै या स्वाब आरे।
परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, “परमेश्वरजी चमैंलाइ क्होल् आखाँबै सैं पिंइमुँ, चमैंलाइ आम्रोंबै मि नेरो आथेबै न्ह पिंइमुँ, छतसि तिंयाँ समन् चमैं छाबन् मुँ।”
खीए बारेर्बै ताँ क्होबै म्हि खाबै आरे, खीलाइ म्हैब खाबै आरे।
तलेबिस्याँ ताँन् म्हिइ पाप लइमुँ, छतसि खी ङाँर फेनेल् आखाँइमुँ।
ताँन् म्हिमैं स्योर्गु मुँलेया परमेश्वर क्ह्रोंसेंन्बै मुँ, खीजी स्योर आते। “क्हिजी क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंमुँ, निसाफ तबै त्हेर क्हि ट्होगों तब्मुँ,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
तलेबिस्याँ ओंसों ङ्योइ या आमादु, बिब आङिंब, आतबै केर प्रब, सयल लब, आगुए फिर ह्रिस लब, आगुइ ङ्योलाइ हेल लमल, ङ्योज्यै या अरूलाइ हेल लमल।
तलेबिस्याँ ठिमर छले प्ह्रिइमुँ, “क्हेमैं पबित्र तद्, तलेबिस्याँ ङ पबित्र मुँ।”
दिलेया ङ्हिंब्मैं, येशूए फिर बिश्वास लबर फा पिब्मैं, छेरन् तबै के लब्मैं, म्हि सैमैं, ब्यभिचार लब्मैं, फाफुइ लब्मैं, कु पूजा लब्मैं नेरो स्योर्गुमैं ताँन् प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्योर ह्याल् त्हुब्मुँ। चर बारुद नेरो लुँरिबै मिए होंल्दों मुँ। चु प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्यो ग।”
दिलेया सहरए बैरु बिस्याँ आछ्याँबै सैं प्ह्याब्मैं: फाफुइ लब्मैं, ब्यभिचार लब्मैं, म्हि सैब्मैं, कु फ्योब्मैं, स्योलिबै ताँ पोंब्मैं नेरो स्योलिबै के लब्मैं तम्।