5 दिलेया क्हिइ सैं सारो लसि परमेश्वर ङाँइ सैं एदा आङ्हाँ। छतसि परमेश्वरजी ठिक निसाफ लबै त्हिंइर क्हिइ अझै थेबै सजैं योंब्मुँ।
ओ याहवेह, ङए प्रभु अधिकार किंसि क्हिए क्योलोउँइँ टिम्; ह्रिस खबै त्हेर खीजी म्रुँमैं त्हुलफुँ लवाब्मुँ।
याहवेहजी छले बिमुँ, “क्हेमैंए खेमैंइ मेरीबा नेरो क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर्बै मस्साहर लब् धोंले ह्रोंसए सैं सारो आलद्।
ङइ मिश्रीमैंए सैं सारो लमिंब्मुँ, धै चमैं क्हेमैंए लिलि ल्हैदिब्मुँ। दिलेया फारो नेरो चए ताँन् सिपाइमैं चए रथमैं नेरो चए घोडा क्रेब्मैंउँइँले ङए महिमा तल्मिंब्मुँ।
तारे ह्याद्! ङइ बिबै क्ल्ह्योर म्हिमैंलाइ घ्याँ तेंसि बोद्। ङए दूतमैं क्हिए ओंसों-ओंसों ह्याब्मुँ। दिलेया चमैंलाइ सजैं पिंबै त्हे खबै लिउँइँ चमैंए पापए दण्ड ङ पिंब्मुँ।”
दिलेया फारोइ प्हद्गोमैं सियाब म्रोंलेया याहवेहजी बिब् धोंलेन् चइ ह्रोंसए सैं सारो लसि मोशा नेरो हारूनए ताँ आथे।
दिलेया चु म्हिमैं ह्रोंसए ज्यु ह्याबै घ्याँर्न प्र-प्रइमुँ; छतसि खेंमैंइ तिबै जालर्न चमैं च्होयाब्मुँ।
परमेश्वरजी ल्हयो आखल्ले निसाफ लबै त्हिंइर सै न्होरइ तोइ लल् आखाँ। दिलेया ठिक के लस्याँ कालउँइँले फ्रेमिंम्।
याहवेहलाइ म्हाँदिरिबै म्हिए फिर आशिक युम्, दिलेया खीजी बिब् आङिंबै म्हि नास तयाम्।
कतिन् हौदिसेया पोथाँइ आनबै म्हि थाइ आसेल्ले नास तयाम्।
म्हिमैंए पाप नेरो आछ्याँबै केमैं परमेश्वरजी स्वर्गउँइँले म्रोंम्। परमेश्वरए बारेर्बै क्ह्रोंसेंन्बै ताँ चमैंए पापइ सेल् आपिं। छतमा खीजी निसाफ लमा ह्रिस उँइँम्।
ओ अरू ह्रेंर्बै अलि-अङाँमैं, क्हेमैं थेब आप्हैंरिगे बिसि क्हेमैंइ चु खास ताँ घ्रि क्होल् त्हुम्: परमेश्वरजी त्हाँबै अरू ह्रेंर्बै ताँन् म्हिमैंइ येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास आलन् समा मत्त्रे यहूदीमैंइ सैं सारो लब्मुँ।
छलेन परमेश्वरलै या ह्रोंसए ह्रिस नेरो शक्ति उँइँबै सैं मुँ। दिलेया ह्रिसर कुमालेइ भाँड कोचेब् धोंले कोचेल् त्हुबै म्हिमैं मुँलेया खीजी चमैंए आछ्याँबै केमैं सैदिसि टिइमुँ।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टजी निसाफ लमा ङ्यो ताँन् खीए उँइँर राल् त्हुम्। ङ्यो सोगों मुँमा छ्याँबै के ललेया, आछ्याँबै के ललेया ह्रोंसइ लबै केए नों ङ्योइ योंब्मुँ।
चु ताँन् सै परमेश्वरजी लबै निसाफ ठिक मुँ बिबै साक्षि ग। च निसाफउँइँले क्हेमैं परमेश्वरए ग्याल्सर होंबर लायकर्बै तल् खाँम्, तलेबिस्याँ चए ल्हागिर्न क्हेमैंइ दुःख योंरिइमुँ।
बरु खाबै या पापर आच्होरिगे धै क्हेमैं खाबज्यै या सैं सारो आलरिगे बिसि परमेश्वरए छ्वेर बिब् धोंले “तिंयाँबै त्हिंइ” मुँब् समा घ्रिइ घ्रिलाइ अर्थि पिंब्रें लद्।
परमेश्वरए छ्वेर छले बिइमुँ, “तिंयाँ क्हेमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ थेइ बिस्याँ, क्हेमैंए खेमैंइ परमेश्वरए बिरोध लब् धोंले ह्रोंसए सैं सारो आलद्।”
छतसि परमेश्वरजी “तिंयाँ” बिसि तिगें तोक्दिइमुँ। खीजी ल्हें त्हे लिउँइँ ङइ ओंसोंन् बिबै ताँ दाऊदउँइँले बिइमुँ, “तिंयाँ क्हेमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ थेइबिस्याँ, क्हेमैंए सैं सारो आलद्।”
क्हेमैंए मारा चाँदि साँथेंसि खैर खइमुँ। छले साँथेंबै मारा चाँदिर मुँबै खैरइन क्हेमैं मुइ पैसाए म्हाँया लब्मैं मुँन बिसि ग्वाइ पिंब्मुँ। छले साँथेंबै सै न्होरइन मिइ ख्रोंवाब् धोंले क्हेमैंलाइ ख्रोंवाब्मुँ। तलेबिस्याँ नुयाबै त्हिंइए ल्हागिरि क्हेमैंइ सै न्होर साँथेंइमुँ।
छले खीजी बिबै ताँ ङिंब्मैंलाइ प्रभुजी दुःखउँइँले जोगेमिंल् खाँम्, धै दुष्टमैंलाइ दण्ड पिंबै ल्हागिर निसाफ लबै त्हिंइ समा खीजी फैथेंल् खाँम्।
दिलेया परमेश्वरए च ताँउँइँलेन् तिंजरोबै मु नेरो ह्युल लिउँइँ मिइ ख्रोंसि नास लबै ल्हागिर तोगो समा नास आतल्ले खीजी थेंइमुँ। छले खीलाइ आम्हाँदिब्मैंलाइ दोषि ठर्दिसि निसाफ लबै त्हिंइर मु नेरो ह्युलै या खीजी नास लवाब्मुँ।
धै अर्को ताँ, को-कोइ स्वर्गदूतमैंइ ह्रोंसए पदर टिसि लल् त्हुबै के आलल्ले अर्कोन् के लल् म्हैइ, टिल् त्हुबै क्ल्ह्यो पिवाइ। छतसि चमैंलाइ दण्ड पिंबै त्हिंइ समा खोंयोंइ त्होंल् आखाँल्ले मिछु खैबै क्ल्ह्योर खीजी फैथेंइमुँ।
ङइ चलाइ पापउँइँले सैं एबै मौका पिंइ, दिलेया चइ ब्यभिचार लबै पापउँइँले एबै सैं आलइमुँ।
तलेबिस्याँ खेंमैं बेल्ले ह्रिस खबै त्हिंइ खइमुँ। खेंमैंए उँइँर खाब् राल् खाँब?” बिसि चमैंइ बिइ।