23 परमेश्वरजी पिंबै ठिम क्हिने बालु मुँ बिसि क्हि प्हैंमुँ, दिलेया ठिमर मुँबै ताँ क्हिइ आम्हाँदि, धै परमेश्वरलाइ तो धोंइ आङ्हाँ, आङिं वा?
फरिसीइ रासि सैं न्हों-न्हों छले प्राथना लइ, ‘ओ परमेश्वर, ङ क्हिलाइ धन्यबाद पिंमुँ, तलेबिस्याँ ङ अरू म्हिमैं धोंले लोब लब, स्योर तेब, च्हमिरिमैंए फिर आछ्याँबै सैं मैंबै म्हि आङिं, धै चु बालि रेबै म्हि धों तबै या ङ आङिं।
“आबाए उँइँर ङइ क्हेमैं छ्याब् ल्हैदिब्मुँ बिसि आमैंन्। क्हेमैंलाइ छ्याब् ल्हैदिबै म्हि स्योंम्बै मोशा ग! चए फिर्न क्हेमैंइ आशा थेंइँमुँ।
दिलेया क्हेमैंए म्हाँजोरि खाब् मुँलेया “ङ यहूदी ग, ङइ परमेश्वरलाइ ङो सेम्,
ल्हें सैर चु केर फेम्! परमेश्वरजी ताँन् भन्दा ओंसों यहूदीमैंलाइन खीए पबित्र ताँ म्हाँदिबर पिंइ।
छतसि ङ्योइ तले प्हैंल् त्हुइ? प्हैंबै ताँ तोइ आरे। ङ्योइ ठिमइ बिब् ङिंसि परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिस्याँ प्हैंबै घ्याँ या तमल, दिलेया येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लसि मत्त्रे ठिक ठर्दिबइले प्हैंबै ताँ तोइ आरे।
परमेश्वरजी चमैंलाइ ह्रोंसए म्हिमैं तबै ल्हागिर त्हाँइ। खीजी चमैंलाइ ह्रोंसए प्हसेमैं लसि खीए औदिबै केमैं उँइँमिंइ। खीजी चमैंए खेमैंने बाछा फैसि ठिम पिंइ, धै खीए सेवा लबै या लोमिंइ, छले खीजी फैबै बाछामैं चमैंइ योंइ।