18 परमेश्वरजी बिब् धोंले तो लल् त्हुम् बिब ङइ सेइमुँ,” बिसि ठिमर भर तसि थेब् प्हैंम्। धै ठिमइ लोमिंबै छ्याँब-छ्याँबै ताँमैं या क्हिइ क्वेंइमुँ।
क्हिए ताँए अर्थ खोल्दिमिंमा ज्ञान बुद्धि योंमुँ, धै आह्र आसेब्मैं या ह्रब् सेब् तम्।
याहवेहए ठिममैं ठिक मुँ, खीजी ल्हैदिबै के लइ बिस्याँ सैं तोंल् योंम्। याहवेहजी बिबै ताँमैं ठिक मुँ, च ताँमैंइ ङ्योए न्ह मि थोंमिंम्।
तलेबिस्याँ चइ बिबै ताँमैं क्हिए ल्हागिर बत्ति ग, धै लोदा सैंदाए ताँमैं क्हिलाइ घ्याँ तेंबै ह्वे ग, धै बानि छ्याँब् तरिगे बिसि हौदिमा छ्याँबै छ्ह थोबर क्हिलाइ घ्याँ उँइँम्।
म्हिमैंइ क्हिने ओंसोंन् लोमिंबै ताँमैं क्ह्रोंसेंन् तना बिब क्हिइ अझै छेनाले सेरिगे बिसि ङइ चु ताँ प्ह्रिइमुँ।
“ह्रोंसए क्ल्हेए सैंर्बै ताँ क्होसेया खीए सैंर मैंब् धों आलब्मैंइ बेल्ले दुःख योंब्मुँ।
क्हेमैंइ चु ताँ क्होसि छलेन् लइ बिस्याँ क्हेमैं ङ्हो सब्मैं तब्मुँ।
ङ्योए आशालाइ बडिबर धै ङ्योए फिर तो तलेया सैदिबै भों पिंबर परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै ताँन् ताँ ङ्योलाइ लोमिंबर प्ह्रिब् ग।
“क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आसेब्मैंलाइ ङइ लोल् खाँम्, झाइले मिछु खैबर प्रब्मैंलाज्यै चारबै ह्वे पिंल् खाँम्,
छले क्हेमैंइ ज्ञान नेरो बुद्धि योंसि छ्याँबै ताँ सेल् खाँरिगे, धै येशू ख्रीष्ट युबै त्हिंइर क्हेमैंने तोइ छ्याब् आम्रोंरिगे।
दिलेया चमैंइ बिबै ताँन् ताँमैं छेनाले मैंन्, धै छ्याँबै ताँ म्हाँदिद्,
सारो चबै सै थेब् तल् खाँबै म्हिमैंए ल्हागिर ग। चमैं छ्याँब नेरो आछ्याँबै ताँ फेलल् खाँम्मैं तम्।
छतसि ठिक के लल् ह्रसेया आलबै म्हिइ पाप लम्।