4 ङ्योए आशालाइ बडिबर धै ङ्योए फिर तो तलेया सैदिबै भों पिंबर परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै ताँन् ताँ ङ्योलाइ लोमिंबर प्ह्रिब् ग।
“नुबै क्ल्ह्योर मुँबै ह्रोंसए पबित्र क्ल्ह्योउँइँले याहवेहजी क्युरु ङ्ह्योइ; खीजी स्वर्गउँइँले पृथ्बीर ङ्ह्योइ।
ङए फिर दुःख तमा क्हिजी फैबै बाछाइन ङए सैं क्होमिंइमुँ, च बाछाइन ङ जोगेमिंइमुँ।
क्हेमैंइ थेंबै आशार सैं तोंन्ले टिरिद्। दुःख तमा सैं भोंब लद्। झाइले खोंयोंन् बिलै प्राथना लरिद्।
चमैंए फिर तबै चु ताँन् ताँमैं अरूमैंलाइ लोमिंबै ल्हागिर तल। च ताँमैं ङ्योज्यै सेरिगे बिसि प्ह्रिथेंइ। तलेबिस्याँ चु ह्युल नुखबै त्हे तखइमुँ।
छले प्राथना लमा चु ताँमैं सों ङिए सैंर मैंम्: क्हेमैंइ प्रभु येशूए फिर बिश्वास लसि छ्याँबै के लइमुँ। झाइले ताँनने म्हाँया लसि क्हेमैंइ थेबै के लइमुँ। प्रभु येशू ख्रीष्ट क्ह्रोंसेंन धबै युब्मुँ बिसि क्हेमैंइ थेबै बिश्वास लइमुँ।
छतसि च्हैंब् मैंब् लद्, न्ह क्रों मि क्रों तद्। येशू ख्रीष्ट धबै स्वर्गउँइँले युमा क्हेमैंइ योंबै दयाम्हाँयार क्ह्रोंसेंन्बै आशा थेंन्।