14 ओ ङए अलि-अङाँमैं, क्हेमैंइ छ्याँबै केमैं लरिइमुँ, धै तोन्दोंरि ताँर ह्रब् सेब् तसि घ्रिइ घ्रिलाइ छेनाले लोमिंल् खाँब्मैं तइमुँ बिसि ङइ सेइमुँ।
छले येशू ख्रीष्टउँइँले दयाम्हाँया योंबइले क्हेमैं ताँन् सैमैंर प्ल्होइमुँ धै तोन्दोंरिर ह्रब् सेब् तसि पोंल् ह्रब् तइमुँ।
पबित्र प्ल्हउँइँले कोइइ ज्ञान-बुद्धि मुँबै ताँ पोंबै भों योंइमुँ, कोइइ परमेश्वरए बारेर्बै छ्याँबै ताँमैं पोंबै भों योंइमुँ,
छलेन ङइ अगमबाणि पोंबै भों योंलेया, क्होल् आखाँबै ताँमैं क्होल् खाँलेया, तोन्दोंरि सैर ह्रब-सेब तलेया, झाइले कोंमैं स्योवाल् खाँबै बिश्वास ङने मुँलेया ङइ अरूए फिर म्हाँया आलस्याँ ङ तोइ सैरै या केर आफेबै म्हि तम्।
तारे कुर चडेबै चबै सैए बारेर ङ ताँ लम्। “ङि ताँन् ह्रब-सेब् मुँ” बिबै क्हेमैंए ताँ ठिकन् ग। दिलेया ह्रब-सेब् मुँ बिसि क्हेमैं ह्रोंसन् थेब् प्हैंइमुँ, खाबइ आगुए फिर म्हाँया लमुँ, चइ अरूमैंलाइन थेब् लमिंम्।
तलेबिस्याँ क्हिइ कुर चडेबै सै चलेन् तम् बिसि कु थेंबै मन्दिरर कुर चडेबै सैमैं चरिब बिश्वासर आभोंबै म्हिमैंइ म्रोंइ बिस्याँ चमैंज्यै या कुर चडेबै सै चलेन् तमना बिसि आचलै वा?
दिलेया ताँन् बिश्वासीमैंइ चु क्ह्रोंसेंन्बै ताँ छेन्ले आसेइमुँ। ङ्यो न्होंरि कोइ म्हिमैंइ ओंसों ओनोंन् कुलाइ चडेबै बानि मुँबइले “कुलाइ पिंबै सै कुल्न ग” बिसि अझै मैंम्। छतसि चमैंइ छ्याँब आछ्याँब छेनाले फेलल् आखाँबइले च कुर चडेबै सैमैं चल् आत बिसि मैंम्।
क्हेमैं तोन्दोंरि सैर ओंसों बडिदै ह्याइमुँ: प्रभु येशूए फिर बिश्वास लबर, छेनाले ताँ पोंबर, ज्ञानर, भों खल्ले छ्याँबै के लबर, ङिए फिर म्हाँया लबर। छलेन छाबै छ्याँबै केमैं क्हेमैंइ ल्हें लरिगे बिब ङिए सैं मुँ।
तलेबिस्याँ खीए ह्वेर टिबइले क्हेमैंइ ताँन् खालर्बै छ्याँबै केमैं, ठिक केमैं, नेरो क्ह्रोंसेंन्बै ताँमैं लम्।
झाइले परमेश्वरलाइ मान लसि खीए मिं थेब लबै ल्हागिर येशू ख्रीष्टउँइँले योंबै छ्याँबै बानि क्हेमैंने तरिगे।
ङइ क्हेमैंलाइ खोंयोंन् बिलै ह्रोंसए सैंर थेंइमुँ। ङइ क्हेमैं ताँनए ल्हागिर छले मैंब ठिक मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी दयाम्हाँया लसि खीउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ जोगेबै के ङलाइ पिंइ, धै ङ झेलर मुँमा बैरु मुँमा क्हेमैं चु केर ङने बालुन् प्रल।
ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ क्हेमैंए सैं न्होंर थेंन्। बेल्ले बुद्धि मुँल्ले घ्रिइ घ्रिलाइ लोमिंसि अर्थि पिंन्। खों न्होंउँइँले धन्यबाद पिंसि परमेश्वरए मिं क्वेबै ल्हागिर भजन, क्वेमैं नेरो पबित्र प्ल्हजी पिंबै क्वेमैं प्रिंसि सैं न्होंउँइँले खीए मिं क्वेद्।
छतसि क्हेमैंइ तोगो लरिब् धोंले घ्रिइ घ्रिलाइ सैं क्होमिंसि भोंब् लबै के अझै लरिदु।
ओ अलि-अङाँमैं, ङि क्हेमैंलाइ अर्थि पिंमुँ: प्ल्हेउमैंलाइ हौदिद, सैं च्योंब्मैंलाइ सैं भोंब लमिंन्, आखाँब्मैंलाइ ल्होमिंन्, ताँन् म्हिमैंने ह्रिस आखनले सैदिद्।
छतसि ङ्योए परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ खैबै छ्ह थोबर त्हाँइमुँ छाबन् छ्ह थोल् खाँब लमिंरिगे, झाइले क्हेमैं ताँनइ छ्याँबै सैंइ बिश्वास लसि लल् त्हुबै केमैं खीए शक्तिउँइँले छेनाले लल् खाँरिगे बिसि ङिइ क्हेमैंए ल्हागिर खोंयोंइन बिलै प्राथना लरिइमुँ।
छल कपट तोइ आरेबै क्हिए क्ह्रोंसेंन्बै बिश्वास ङइ मैंमुँ। चु बिश्वास ओंसों क्हिए बुज्यू लोइस नेरो क्हिए आमा युनिसने या मुँल। चमैंइ लब् धों तबै बिश्वास तोगो क्हिज्यै या लइमुँ बिब ङइ सेइमुँ।
ङइ बिब् धोंले क्हिइ लब्मुँ, अझै च भन्दा ल्हें क्हिइ लब्मुँ बिसि चु ताँ प्ह्रिरिमा ङइ मैंइमुँ।
तिंयाँ समा क्हेमैं अरूमैंलाइ लोमिंल् खाँब्मैं तल् त्हुमल, अझै या क्हेमैंलाइ परमेशवरए ताँमैं लोमिंल् त्हुइमुँ। क्हेमैं सारो चबै सै चल् खाँब्मैं धों आङिं, बरु कोलोमैं धोंले ङ्हे मत्त्रे थुँल् त्हुब् धों तइमुँ।
ओ ङए खोबै थुमैं, ङिइ छ बिलेया क्हेमैंए बारेर छ्याँबै ताँए आशा ङिइ लइमुँ। तलेबिस्याँ मुक्ति योंबइले क्हेमैंइ ल्हें छ्याँबै ताँमैं योंब्मुँ बिसि ङिइ सेइमुँ।
चु ताँन् ताँमैं क्हेमैंइ सेलेया, क्हेमैंने मुँबै चु क्ह्रोंसेंन्बै ताँर क्हेमैं दर मुँलेया, क्हेमैंइ चु ताँ आम्लेरिगे बिसि ङइ चु ताँमैं क्हेमैंने खोंयोंइ बिरिब् ग।
क्हेमैंइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आसेइमुँ बिसि ङइ चु प्ह्रिछ्या प्ह्रिब आङिं, दिलेया क्हेमैंइ येशूए बारेर्बै क्ह्रोंसेंन्बै ताँ सेइमुँ। धै क्ह्रोंसेंन्बै ताँउँइँले स्योलिबै ताँ आख बिबै या क्हेमैंइ था सेइमुँ। छतसि ङइ चु प्ह्रिछ्या प्ह्रिब् ग।