23 दिलेया खाबज्यै या “चु सै चल् आत उ?” ङ्हाँलै या चइ बिस्याँ परमेश्वरजी चलाइ दोषि ठर्दिम्, तलेबिस्याँ चइ छेनाले बिश्वास आलल्ले चइ। झाइले बिश्वास आलल्ले लबै के तो मुँले या च पाप ग।
छतसि खाबइ सरकारए बिरोध लमुँ चइ परमेश्वरजी खटिदिबै म्हिलाइ बिरोध लम्। छ लब्मैंइ सजैं योंब्मुँ,
झाइले अर्को ताँ, को-कोइइ कोइ त्हिंइलाइ अरू त्हिंइ भन्दा मुख्य नेरो छ्याँब म्हाँदिम्, दिलेया को-कोइइ ताँन् त्हिंइ छ्याँबन् ग बिम्। छतसि ताँन् म्हिमैं ह्रोंसइ लबै बिश्वासर ह्रोंसन् पक्का तल् त्हुम्।
दिलेया ताँन् बिश्वासीमैंइ चु क्ह्रोंसेंन्बै ताँ छेन्ले आसेइमुँ। ङ्यो न्होंरि कोइ म्हिमैंइ ओंसों ओनोंन् कुलाइ चडेबै बानि मुँबइले “कुलाइ पिंबै सै कुल्न ग” बिसि अझै मैंम्। छतसि चमैंइ छ्याँब आछ्याँब छेनाले फेलल् आखाँबइले च कुर चडेबै सैमैं चल् आत बिसि मैंम्।
छ्याँबै सैं प्ह्याब्मैंए ल्हागिर ताँन् सै चोखो तम्। दिलेया आछ्याँबै सैं प्ह्याब्मैं नेरो येशूए फिर बिश्वास आलब्मैंए ल्हागिर तोइ सैया चोखो आत, तलेबिस्याँ चमैंए खों नेरो सैं ङ्हिंना ङ्हिन् आछ्याँब् मुँ।
बिश्वास आलल्ले खाबज्यै या परमेश्वरलाइ सैं तोंन् लल् आखाँ। तलेबिस्याँ खाउ म्हि परमेश्वरए चेंदो खमुँ च म्हिइ “परमेश्वर क्ह्रोंसेंन मुँ धै खीलाइ म्हैब्मैंलाइ खीजी इनाम पिंब्मुँ,” बिसि बिश्वास लल् त्हुम्।