13 त्हिंर्बै ह्वेर टिब्मैं धोंले छ्याँबै छ्ह थोले। सयल लप्रब, प्हा को तब, ब्यभिचार लब, तो लदा ङ्हाँमुँ चन् लब, प्होंगि मिब नेरो ह्रिस लब छाबै केमैं ताँन् पिवाद्।
प्हाकोमैं नेरो से ल्हे चब्मैंने प्रब टिब आलद्,
चमैं ङ्हिंइ परमेश्वरए उँइँर ठिक के लमल धै परमेश्वरए ताँमैं ङिंसि ठिमर बिब् धोंले छेनाले प्रमल।
येशूजी धबै बिइ, “छाबै प्लबै म्हि घ्रि मुँल। चइ सै ल्हें फेबै छ्याँबै क्वेंमैं खिमल। त्हिंइ ह्रोंसे लिं-लिंबै चबै सैमैं चसि मजाले त्हिंइ थोमल।
“छतसि क्हेमैं खैले टिल् त्हुम् बिसि सैंर मैंसि टिद्! ल्हें चब-थुँबाए लिलि आप्रद्, प्हा ल्हें थुँसि आम्हेरद् धै छ्ह खैले थोब् ङ्हे बिसि न्हुँ आलद्। छले ह्युलर्बै सैमैंर सैं ह्यारिमा थाइ आसेल्ले तिखेर्न च त्हिंइर क्हेमैं ङोर स्याब् धोंले स्याब्मुँ।
क्हेमैंइ मैंब् धोंले चुमैं प्हाइ आम्हेरइमुँ, तलेबिस्याँ तोगो न्हाँगर्बै कु मत्त्रे ह्राइमुँ।
क्हेमैं अझै परमेश्वरए फिर बिश्वास आलब्मैं धोंबन् मुँ। तलेबिस्याँ क्हेमैं ह्रों-ह्रोंसए न्होंर्न ह्रिस लब, प्होंगि कैगि लब तसेरो क्हेमैं परमेश्वरए फिर बिश्वास आलब्मैं धोंन् तइ, आङिं वा?
ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै केमैं छेनाले म्रोंल् खाँम्। च केमैं चुमैंन् ग: ब्यभिचार लब, आछ्याँबै सैं मैंब, फापिन् तबै केमैं लब,
आगुए सैमैं म्रोंसि ह्रिस लब, प्हा ल्हें थुँब, सयल लप्रब, छाबै केमैं ताँन् आछ्याँबै सैंउँइँले खबै केमैं ग। ङइ क्हेमैंलाइ ओंसोंन् लोदा सैंदा लब् धोंले तोगो या बिम्: छाबै केमैं लप्रब्मैं, परमेश्वरए ग्याल्सर्बै हगवाला तरिब् आरे।
प्रभुए ल्हागिर के लबइलेन् ङ झेलर टिल् त्हुइमुँ, दिलेया ङ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ: क्हेमैं परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैं ग। छतसि क्हेमैं छ्याँबै बानि ब्योरउँइँले छ्ह थोद्।
छतसि प्रभुए मिंर ङ क्हेमैंने चु ताँ बिमुँ, परमेश्वर आम्हाँदिब्मैं ह्रोंसए सैंर मैंबै आछ्याँबै केर आफेबै ताँमैंए लिलि प्रब् धोंले तारे क्हेमैं आप्रद्।
छतसि खैले छ्ह थोरिइमुँ सैंर मैंन्, आह्र-आसेबै म्हि धोंब आतद्, बुद्धि मुँबै म्हि धोंलेन् छ्ह थोद्।
प्हाइ आम्हेरद्, तलेबिस्याँ च म्हिए सैं न्होवाबै सै ग। बरु परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी प्लिंसि खीए न्होंर टिद्।
ओंसों क्हेमैं मिछु खैबर मुँल, दिलेया तिंजोरो प्रभुए म्हिमैं तबइले क्हेमैं या खीए ह्वेर टिइमुँ। खीए ह्वेर टिसि छ्याँबै छ्ह थोद्।
येशू ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँइ बिब् धोंले छ्ह थोद्। ङ क्हेमैं ङाँर खलै आखलै क्हेमैंए सैं फो घ्रिन् तसि खोंर थेबै बिश्वास लसि सैं तोंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रबर भों लइमुँ बिबै ताँ ङइ थेदा ङ्हाँइमुँ।
ह्रोंसए फायदाए ल्हागिर मत्त्रे तोइ आलद्। तोन् तोर्न थेब प्हैंदै तोइ आलद्, बरु ह्रोंसन् च्योंने तसि घ्रिइ घ्रिलाइ ह्रोंस भन्दा थेब् मैंन्।
च क्होस्याँ क्हेमैंइ प्रभुए सैं तोंन् लसि खीजी खोबै छ्ह थोब्मुँ, धै क्हेमैंइ ताँन् खालर्बै छ्याँबै के लमा क्हेमैं छ्याँबै रो रोबै धुँ धों ततै परमेश्वरए ज्ञानर बडिदै ह्याब्मुँ।
छतसि क्हेमैं ह्युलर्बै सैजरे सैं आह्याद्: फ्रें क्ल्योंब नेरो रण्डिबाजी लसि फोहोरी के आलद्, छाडा आतद्, दुष्ट सैं आप्ह्याब नेरो लोब आलद्। लोब लबम् कु पूजा लब् धों तब् ग।
परमेश्वरजी खोबै छ्ह क्हेमैंइ थोरिगे बिसि ङिज्यै या क्हेमैंलाइ लोदा सैंदा लसि भों पिंइ बिसि क्हेमैंइ सेइमुँ। तलेबिस्याँ खीए मिं थेब् लबर परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ खीए ग्याल्सर हुइब् ग।
क्हेमैंइ छ लस्याँ बैरुबै म्हिमैंउँइँले मान योंब्मुँ धै आगुए भरर टिल् आत्हु।
खोंयोंन् बिलै परमेश्वरने प्राथना लरिद्।
“ङ्योए न्होंर परमेश्वरजी थेंमिंबै प्ल्हइ आछ्याँबै सैमैं ङ्योए न्होंर टिब तिफुँइ आसैदि,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर बिबै ताँ क्हेमैंइ स्योलि धों ङ्हाँइमुँ वा?
“ङ परमेश्वरने क्ह्रिसि टिइमुँ” बिब्मैंइ येशू ख्रीष्टजी धोंलेन् छ्ह थोल् त्हुम्।
परमेश्वर आबाजी ङ्योलाइ बिब् धोंलेन् क्हिए को-कोइ कोलोमैं क्ह्रोंसेंन्बै घ्याँर प्रबै ताँ था सेसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ।
अरूमैंलाइ मिउँइँले तेवाब् धोंले च स्योलिबै ताँउँइँले जोगेमिंन्; धै अरूमैंलाइ ल्हयो लद्, दिलेया चमैंए सैं न्होंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंइ क्हेमैंए सैं न्होंवाल् आखाँरिगे बिसि क्हेमैंइ चु के च्हैंसि मैंसि लद्।