20 बरु परमेश्वरए छ्वेर बिब् धोंले, “क्हिए शत्तुर फो ख्रेंस्याँ चलाइ चल् पिंन्, च क्यु पिइबिस्याँ क्यु पिंन्। छ लस्याँ क्हिए शत्तुर फा पिन् तसि चए क्रर मि राब उँवाब् धोंन् तम्।”
योसेफइ के लब्मैंने बिइ, “चमैंए नेंदोंजरे म्ल्ह-नारिमैं झोंमिंन्, धै चमैंइ पखबै चाँदिए मुइ या चमैंए नेंदोंर्न झोंमिंन्। धै चमैंए ल्हागिर घ्याँर चबै सैमैं या पिंन्।” बिमा चमैंइ छान् लइ।
खीजी क्हिए फिर सिपाइमैंइ छेबै म्ह्रुछु तबै मेमैंइ दण्ड पिंब्मुँ, धै झ्याडिर लुँरिबै मिए राबइ ख्रोंवाब्मुँ।
लुँरिबै मिए राब चमैंए फिर उँयारिगे! बेल्ले लुँरिबै मिर चमैं भ्योंवारिगे, धै रेलै आखाँन्ले चमैं हिल् मुँबै होल्दोंर तेयारिगे!
दिलेया ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ ह्रोंसए शत्तुरमैं म्हाँया लद्, धै क्हेमैंलाइ ह्रुगुदिबै म्हिमैंए ल्हागिर प्राथना लसि परमेश्वरने आशिक ह्रिमिंन्।
“छतसि ङए ताँ थेब्मैंने ङ बिमुँ, ह्रोंसए शत्तुरमैंलाज्यै या म्हाँया लद्, धै क्हेमैंलाइ हेल लब्मैंलाज्यै छ्याँब लद्।
छतसि अरूमैंए आछ्याँबै केइ ह्रोंसलाइ ट्होल् आपिंन्, बरु क्हेमैंइ छ्याँबै के लसिन् आछ्याँबै के ट्होवाद्।