19 ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, ह्रोंसए न्होह्रों लब्मैंने खोंयोंइ खि आकिंन्। चमैंलाइ परमेश्वरए ह्रिसर्न पिवाद्, तलेबिस्याँ “खि किंबै के ङल् ग, ङजीन् खि किंब्मुँ,” बिसि छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
“क्हिइ ङए न्होह्रों लइ, छतसि ङज्यै या क्हिए न्होह्रों लम्,” आबिद्; दिलेया याहवेहए फिर भर थेंन्, खीजी क्हिलाइ जोगेमिंब्मुँ।
“चइ ङए न्होह्रों लइ, छतसि ङज्यै या चए न्होह्रों लवाम्; ङइ चने खि किंब्मुँ,” आबिद्।
दिलेया ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हिए न्होह्रों लब्मैंने खि आफोद्। खाबज्यै क्हिए क्योलोउँइँबै क्ह्राँबोर ल्हिस्याँ क्हिइ त्हेब्रेउँइँबै क्ह्राँबो या चउँइँ तोमिंन्।
छलेन क्हेमैंए फिर दुःख पिंब्मैंलाइ सराप आपिंन्, बरु चमैंए ल्हागिर परमेश्वरने आशिक ह्रिमिंन्।
क्हेमैंए फिर न्होह्रों लब्मैंए न्होह्रों आलद्। म्हिमैंए उँइँरि तो छ्याँब तम् चन् लरिद्।
तलेबिस्याँ क्हेमैंए फायदाए ल्हागिर परमेश्वरजी सरकारलाइ ह्रोंसए सेवा लब्मैं खटिदिब् ग। दिलेया पाप लस्याँ सरकार म्रोंसि ङ्हिंल् त्हुम्, तलेबिस्याँ सरकारने सजैं पिंबै शक्ति नेरो हग मुँ। पाप लब्मैंलाइ सजैं पिंबै ल्हागिर परमेश्वरजी सरकारलाइ खटिदिब् ग।
दुष्टलाइ मौका आपिंन्।
झाइले क्हेमैं खाबज्यै या ह्रोंसए बिश्वासी अलिए प्ह्रेंस्योने प्रसि आछ्याँब आलद्। तलेबिस्याँ छाबै केमैं लस्याँ परमेश्वरजी सजैं पिंब्मुँ। ङिइ ओंसोंन् चुए बारेर छेनाले लोमिंल् खाँइमुँ।
अलेक्जेन्डर बिबै कुमालेइ ङलाइ बेल्ले दुःख पिंइ। प्रभुजी चलाइ चइ लबै के अनुसार्बै दण्ड पिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ “बदला किंबै के ङल् ग, म्हिमैंइ खैबै के लइमुँ छाबन् नों ङइ पिंम्।” बिब परमेश्वरन् ग बिसि ङ्योइ सेइमुँ। खीजी धबै बिइमुँ, “याहवेहजी खीए म्हिमैंए निसाफ लब्मुँ।”