18 खाँन् समा ताँनने क्ह्रिसि टिद्।
अब्राहामइ बिइ, “तम्, तम्, ङ छाबन् बाछा फैम्।”
आछ्याँबै के लबउँइँले एखो धै छ्याँबै के लद्; आक्ह्रिबै म्हिमैं क्ह्रिमिंन्, खोंयोंन् बिलै छाबन् के लरिद्।
आछ्याँबै चाँजो लब्मैंए सैं छलु म्हिलु तम्, दिलेया आक्ह्रिब्मैंलाइ क्ह्रिमिंबर सल्ला पिंब्मैं बिस्याँ बेल्ले सैं तोंल् योंब्मुँ।
क्हिल तोइ न्होह्रों आलबै म्हिलाइ तोन्-तोर्न छ्याब् आल्हैदिद्।
क्हिए भेटि चर्न वाथेंसि ह्याद्। ओंसों ह्रोंसए अलिने क्ह्रिदु, धै खसि ह्रोंसए भेटि झोंन्।
थेब् आप्हैंब्मैंइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ चमैंइ परमेश्वरउँइँले ह्युलर्बै हग योंब्मुँ।
आक्ह्रिबै म्हिमैं क्ह्रिमिंब्मैंइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी चमैंने खीए सन्तान बिब्मुँ।
चज लिंबै सै ग, चए स्वाद् म्हह्याइ बिस्याँ च तोइ लिंन् लब? च केर आफेब तइ। छतसि चज लिंब् तब् धोंले क्हेमैंए न्होंरि क्ह्रिसि टिद्। छले क्हेमैं क्ह्रिसि टिद्।”
छतसि खाँन् समा चु सैं तोंबै ताँ क्हेमैं रोमथेंमैंने या ङइ बिल् योंस्याँ तमल ङ्हाँइमुँ।
तलेबिस्याँ ङ्योइ परमेश्वरलाइ म्रुँलाइ धोंले म्हाँदिइ बिस्याँ खीजी ङ्योलाइ थेबै आशिक पिंम्। च आशिक तो जा बिस्याँ तोन्दोंरि सै चब् थुँब् योंब मत्त्रे आङिं, दिलेया पबित्र प्ल्हजी ठिक ठर्दिमिंसि पिंबै शान्ति नेरो आनन्द ग।
छतसि ङ्यो क्ह्रिसि घ्रिइ घ्रिलाइ ल्होबै केमैं खोंयोंन् बिलै लरिले।
दिलेया बिश्वास आलबै मुँयुँ अथवा च्हमिरिइ फ्रेयाबै सैं लस्याँ फ्रेयारिगे। छ तस्याँ बिश्वासी म्हि चए न्होंर टिल् आत्हु, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी ङ्योलाइ शान्तिर टिबर त्हाँब् ग।
ओ अलि-अङाँमैं, छेन्ले टिद् ओ, जय मसीह। ताँन् केमैं छेनाले लबै भों लदु, घ्रिइ-घ्रिए सैं क्होमिंबै के लदु, क्ह्रिसि टिदु, घ्रिइ-घ्रिलाइ सैदिदु। झाइले खीए म्हाँयाउँइँले ङ्योए सैं क्होल् लमिंबै परमेश्वर क्हेमैंने तब्मुँ।
दिलेया पबित्र प्ल्हए रोमैं छाब् ग: आगुए फिर म्हाँया खब, सैं तोंब, शान्ति तब, सैदिल् खाँब आगुए फिर ल्हयो खब, अरूमैंल छ्याँब तरिगे ङ्हाँब, लम् बिबै के पूरा लब,
धै पबित्र प्ल्हजी पिंबै शक्तिउँइँले क्हेमैं छ्याँबै सैंले क्ह्रिसि टिबै भों लद्।
चमैंए छ्याँबै के म्रोंसि चमैंइ बिबै ताँ ङिंनु, धै चमैंलाइ थेबै म्हाँयाले मान लद्। क्हेमैं ताँन् क्ह्रिसि टिद्।
छतसि क्हि फ्रेंसि तमा ज्युइँले खबै आछ्याँबै केउँइँले स्यो तद्, धै छ्याँबै सैंउँइँले प्रभुए मिं किंब्मैंने बा-बालु छ्याँबै केमैं लदै, बिश्वासर भोंब् तसि म्हाँयार क्ह्रिसि प्रद्।
ताँन् म्हिमैंने क्ह्रिब भों लद्, धै पबित्रले छ्ह थोबै सैं लद्। छले छ्ह आथोस्याँ खाबज्यै या प्रभु म्रोंल् आखाँ।
चइ पाप लब पिसि छ्याँबै के लरिगे, धै ताँनने क्ह्रिसि आक्ह्रिब्मैंलाइ क्ह्रिमिंबै के लरिगे।