Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




रोमी 12:12 - परमेश्‍वरए ताँ तमु क्युइर

12 क्‍हेमैंइ थेंबै आशार सैं तोंन्ले टिरिद्। दुःख तमा सैं भोंब लद्। झाइले खोंयोंन् बिलै प्राथना लरिद्।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




रोमी 12:12
71 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ङइ चमैंए फिर म्हाँया ललेया चमैंइ ङलाइ छ्याब् ल्हैदिम्, दिलेया ङ बिस्याँ चमैंए ल्हागिर प्राथना लरिम्।


याहवेहए उँइँर च्याँले टिदु, धै आअदेल्‍ले खीलाइ पैंरिद्; आछ्याँबै के लबै म्हि प्लब् तमा, धै चइ आछ्याँबै चाँजोमैं लमा सैं च्योंब् आलद्।


ङइ आआदेनाले याहवेहलाइन पैंरिइ, धै खीजी ङ ङाँइ न्ह तोसि ङइ ग्वार ह्रिब थेमिंइ।


छतसि ओ म्हिमैं, खोंयोंन् बिलै खीनेन् भर थेंन्; खीए ओंसों ह्रोंसए सैंर्बै ताँ बिद्; तलेबिस्याँ ङ्योए ग्वार ह्रिबै क्‍ल्‍ह्‍यो परमेश्‍वर ग। तिस्याँदे मैंन्


ठिक के लब्मैंइ आशा थेंबै ताँमैंइ लिउँइँ सैं तोंल् लम्, दिलेया दुष्‍ट म्हिमैंइ थेंबै आशा तोन्-तो तयाम्।


दुष्‍ट म्हिमैंए लबै केइ ह्रोंसन् नास तयाम्, दिलेया ठिक के लब्मैं सिमै या आशा योंम्।


च त्हेर क्‍हेमैं बेल्‍‍ले सैं तोंन्, तलेबिस्याँ स्‍वर्गर क्‍हेमैंए इनाम थेब तब्मुँ। छलेन स्‍योंम्बै अगमबक्‍तामैंलाज्यै या म्‍हिमैंइ ह्रुगुदिल।


दिलेया क्‍हेमैंइ बिब मोंमैंइ ङिंना बिसि सैं आतोंन्, बरु परमेश्‍वरजी क्‍हेमैंए मिं स्वर्गर प्‍ह्रिथेंइमुँ बिसि सैं तोंन्।”


छतसि आनारद्, आसिन् समा सैदिद्, छलस्याँ क्‍हेमैं खोंयोंइ बिलै सोसि परमेश्‍वरने टिल् योंब्मुँ।”


दिलेया छ्याँबै सर तेबै प्‍लु चुन् ग: खाबइ परमेश्‍वरए ताँ थेसि छेनाले खोंर थेंमुँ। धै चए फिर तोइ तखलेया सैदिसि ल्हें रोमैं रोम्।”


कोइ च्हमिरिमैं नेरो येशूए आमा मरियम, येशूए अलिमैंने बालु सैं घ्रि तसि खोंयोंन् बिलै प्राथना लरिमल।


छले पत्रुस झेलर च्युवामा चए ल्हागिर बिश्‍वासीमैंइ बेल्‍ले भों खसि परमेश्‍वरने प्राथना लरिल।


चमैं प्रभु येशूए फिर बिश्‍वास लसि कुल्मिंबै चेला चिब्मैंने लोदै, संगति लदै, बालुन् चब् चसि प्रभु भोज चदै, खोंयोंन् बिलै प्राथना लरिमल।


ङि बिस्याँ खोंयोंन् बिलै प्राथना नेरो परमेश्‍वरए ताँ बिमिंबै केर प्रब्मुँ।”


छतसि पबित्र प्ल्हए शक्‍तिजी क्‍हेमैंए आशा बडिमिंरिगे बिसि क्ह्रोंसेंन्बै आशा पिंबै परमेश्‍वरए फिर क्हेमैंइ बिश्‍वास लबइले क्‍हेमैंइ सैं तोंसि छिं ङ्हाँल् योंरिगे।


ङ्योए आशालाइ बडिबर धै ङ्योए फिर तो तलेया सैदिबै भों पिंबर परमेश्‍वरए छ्वेर प्‍ह्रिबै ताँन् ताँ ङ्योलाइ लोमिंबर प्‍ह्रिब् ग।


तोन् तलेया छ्याँबै के लसि स्‍याबासि, इजेत नेरो खोंयोंइ आखाँबै छ्ह म्‍हैब्मैंलाइ परमेश्‍वरजी खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंब्‍मुँ।


दिलेया आम्रोंबै सैए आशा ङ्योइ थेंस्‍याँ ङ्योइ चए ल्हागिर तो दुःख तलेया ढुक्‍कले पैंरिल् त्‍हुम्।)


छतसि खीए फिर थेंबै बिश्‍वास, खीए फिर लबै आशा नेरो म्हाँया लब, चु ताँ सों खोंयोंइ तरिम्। चुमैं न्‍होंरि ताँन् भन्दा थेब म्हाँया लब् ग।


“चु दुःख पिंबै पुजु ङउँइँले स्‍योमिंन्” बिसि ङइ सोंखे समा प्रभुने प्राथना लइ।


ओ अलि-अङाँमैं, आखिरि बिलन् त्हुबै ताँ चु मुँ: प्रभुने घ्रिन् तसि खोंयोंन् बिलै सैं तोंन्। क्हेमैंने ओंसोंन् बिल् खाँबै ताँमैं धबै प्‍ह्रिबर ङ छोरों आङ्हाँ, तलेबिस्याँ चु ताँमैंइ क्‍हेमैंलाइ आछ्याँबै घ्याँर प्रबउँइँले जोगेमिंमुँ।


छतसि प्रभुर खोंयोंन् बिलै सैं तोंन्। ङ धबै बिमुँ, सैं तोंन्।


क्‍हेमैंए फिर तो तलेया क्हेमैंइ ढुक्‍कले सैदिल् खाँरिगे बिसि परमेश्‍वरए थेबै शक्‍तिउँइँले ताँन् भों योंरिगे। छतसि क्हेमैं सैं तोंदै भोंसि तद्।


ताँन् ह्रेंमैंए ल्हागिरै या परमेश्‍वरए ताँ कति थेब मुँ बिसि खीजी ह्रोंसए म्हिमैंलाइ था सेमिंब सैं लइ। च औदिबै ताँ तो जा बिस्याँ क्‍हेमैंए सैं न्‍होंर ख्रीष्‍ट मुँब् ग। ख्रीष्‍ट क्‍हेमैं न्‍होंर मुँबइले क्‍हेमैंज्यै या परमेश्‍वरउँइँले थेबै मान योंब्‍मुँ।


क्‍हेमैं न्‍होंर्बै अर्को येशू ख्रीष्‍टए के लबै म्‍हि इपाफ्रासज्यै या क्‍हेमैंने जय मसीह बिमिंइमुँ। क्‍हेमैंए सैं भोंब् तरिगे, ताँन् सैरि पक्‍का तरिगे, झाइले परमेश्‍वरजी बिब् धोंले क्‍हेमैंइ ताँन् लरिगे बिसि चइ खोंयोंइन क्‍हेमैंए ल्हागिर बेल्‍ले प्राथना लसेन्‍मुँ।


परमेश्‍वरलाइ धन्‍यवाद पिंसि आनारल्‍ले न्ह क्रो मि क्रोंले खोंयोंइ या प्राथना लरिद्।


छले प्राथना लमा चु ताँमैं सों ङिए सैंर मैंम्: क्‍हेमैंइ प्रभु येशूए फिर बिश्‍वास लसि छ्याँबै के लइमुँ। झाइले ताँनने म्हाँया लसि क्‍हेमैंइ थेबै के लइमुँ। प्रभु येशू ख्रीष्‍ट क्ह्रोंसेंन धबै युब्‍मुँ बिसि क्‍हेमैंइ थेबै बिश्‍वास लइमुँ।


दिलेया ङ्योम् त्हिंर्बै म्‍हिमैं तबइले ङ्यो न्ह क्रों मि क्रोंले टिल् त्‍हुम्। सिपाइमैंइ तिं थोबए ल्हागिर खिबै ढाल धोंले ङ्योए सैं जोगेमिंबै ल्हागिर ङ्योइ बिश्‍वास नेरो सब् लमिंबै म्हाँया लल् त्‍हुम्, झाइले क्र जोगेबै ल्हागिर कुबै कुले धोंले ङ्योइ स्‍वर्गर ह्‍याबै क्ह्रोंसेंन्बै आशा लल् त्‍हुम्।


क्हेमैंए फिर कति दुःख तलेया च दुःख सैदिसि क्हेमैं बिश्‍वासर भोंब् तब् म्रोंसि परमेश्‍वरए फिर बिश्‍वास लब्मैंए म्हाँजोर ङिइ प्हैंदै पोंल् योंमा ङिए ङ्‍हो च्हौ प्ल्ह्‍याब् धों ङ्हाँइमुँ। धै ङि क्हेमैंए बारेर प्हैंसि पोंम्।


क्‍हेमैंए फिर दुःखन् तलेया दुःख सैदिल् खाँबै भों प्रभुजी क्हेमैं पिंब्मुँ। धै परमेश्‍वरजी क्‍हेमैंए फिर कति थबै म्हाँया लम् बिबै ताँ क्होमिंदै खीजीन् क्‍हेमैं डोरेमिंरिगे।


छतसि बाबु, क्‍हि परमेश्‍वरए म्‍हि ग। क्‍हिइ चु छाबै लोबए केमैं आलद्। बरु परमेश्‍वरए उँइँर छेनाले सेवा लबर, बिश्‍वासर, म्हाँयार, खैतबै दुःखन् तलेया भोंब् तसि सैदिसि थेब् आप्हैंनले ढुक्‍कले टिद्।


दिलेया क्हिइमि ङइ लोमिंबै ताँमैं, ङए बानि ब्योर, ङइ लल् म्हैबै केमैं, ङए बिश्‍वास, ङइ पैंल् खाँबै ताँ, ङइ लबै म्हाँया नेरो दुःख सैदिबै शक्‍ति म्रोंइमुँ।


छाबै छ्ह थोमा ङ्योइ थेंबै आशा तो जा बिस्याँ: ङ्योए ताँन् भन्दा थेबै परमेश्‍वर ङ्योलाइ जोगेमिंबै येशू ख्रीष्‍ट थेबै मानले युबै त्हिंइ पैंरिब् ग।


छतसि खीए दयाम्हाँयाउँइँले ङ्योलाइ ठिक ठर्दिसि ङ्योइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंम् बिसि ह्रेइ टिबै हग मुँब्मैं तइमुँ।


च ह्‍याबै त्हिंइमैं मैंन्, परमेश्‍वरए चारबै ह्‍वे योंबै लिउँइँ खैबै दुःख योंलेया क्हेमैं बिश्‍वासर भोंसि तइ टिल।


परमेश्‍वरजी बिब् धोंले के लब नेरो खीजी बाछा फैसि पिंम् बिबै सै योंबै ल्हागिर क्हेमैं बिश्‍वासर भोंसि तइ टिल् त्हुम्।


ङ्योए खागु च्‍हौ ल्‍हें म्हि साक्षि मुँबइले, ताँन् खालर्बै दुःख नेरो ङ्योलाइ क्होइ थेंबै पाप स्योवासि तौदिबै क्‍ल्‍ह्‍योर आफेन् समा ङ्यो ढुक्‍कले न्हेले।


दिलेया ख्रीष्‍ट बिस्याँ परमेश्‍वरए च्‍ह मुँल। छतसि ङ्योइ थेंबै आशार लिउँइँ समा खीए फिर भर थेंसि सैं भोंब् लरिस्याँ ङ्यो या परमेश्‍वरए प्हसेमैं तम्।


येशू ह्‍युलर मुँमा खीलाइ सिबउँइँले सोगों लमिंल् खाँबै परमेश्‍वरने बेल्‍ले क्रोदै थेबै कैले प्राथना लइ। खीजी छले सैं न्होंउँइँले यो छ्युँ लसि प्राथना लबइले परमेश्‍वरजी खीए प्राथना थेमिंइ।


क्‍हेमैं प्ल्हेउ आतद्, बरु बिश्‍वास लसि दुःखै या सैदिसि परमेश्‍वरजी पिंम् बिसि बाछा फैबै सैमैं योंबै म्हिमैं तद्।


छबिमा अब्राहामइ पैंसि टिरिइ, धै परमेश्‍वरजी बाछा फैसि पिंम् बिबै सै चइ योंइ।


छतसि ओ अलि-अङाँमैं, प्रभु आयुन् समा ढुक्‍काले टिद्। ताँ घ्रि बिले, म्रों रुँइँसि म्‍हिइ बालि आखुन् समा ढुक्‍काले टिरिम्। चइ आरुँइँन् समा बर्ख नेरो सर्खर्बै नाँ युब पैंरिम्।


बरु ख्रीष्‍ट बेल्‍ले थेबै मानर युमा क्हेमैं या सैं तोंल् योंरिगे बिसि खीजी सैदिब् धों तबै दुःख क्‍हेमैंज्यै या योंमा सैं तोंन्।


ताँन् सै नुयाबै त्हे तखइमुँ। छतसि प्राथना लल् खाँरिगे बिसि छ्याँबै सैं प्ह्‍यासि न्ह क्रों मि क्रों तरिद्।


च ज्ञान योंसि ह्रोंसलाइ ठिक अधीनर थेंन्। ह्रोंसलाइ ठिक अधीनर थेंसि दुःख ढुक्‍कले सैदिद्। च सैदिबै शक्‍ति योंसि परमेश्‍वरलाइ छेनले म्हाँदिद्।


झेलर झोंल् त्हुब्मैं झेलर्न झोंब्मुँ। सेलाँइ सैल् त्हुब्मैं, सेलाँइन सैब्मुँ। छतब म्रोंलेया परमेश्‍वरए म्‍हिमैं आङ्हिंन्, ढुक्‍कले बिश्‍वासर भोंब् तद्।”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ