10 चमैंए मि तोइ म्रोंल् आखाँब् तयारिगे, झाइले चमैंए क्रे खोंयोंन् बिलै क्वार् तरिगे।”
चमैंए ल्हागिर थेंबै चबै सैमैं चमैंलाइ ङो चुब् धों तरिगे; धै ख्रो पिंसि चबै सैमैं चमा चमैं नास तयारिगे।
छेनाले म्रोंल् आखाँरिगे बिसि चमैंए मि मिछु तरिगे, धै चमैंए क्रे खोंयोंन् बिलै कुदुँ तरिगे।
चमैंइ परमेश्वरलाइ ङो सेनाबिलेया परमेश्वरलाइ लल् त्हुबै मान आल। धै चमैंइ खोंयोंइ परमेश्वरलाइ धन्यबाद आपिं, उल्टो चमैं ह्रोंसए सैंर तो मैंमुँ चन् लसि केर आफेब् तयाइ, छतमा चमैंए बुद्धि आरेबै खोक्रो सैं मिछु तयाइ।
परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, “परमेश्वरजी चमैंलाइ क्होल् आखाँबै सैं पिंइमुँ, चमैंलाइ आम्रोंबै मि नेरो आथेबै न्ह पिंइमुँ, छतसि तिंयाँ समन् चमैं छाबन् मुँ।”
चमैं तोइ च्हैंब-मैंब् लल् आखाँब्मैं तयाइमुँ। चमैंए सारो सैंउँइँले त्होंबै केर आफेबै ताँमैंइ लमा परमेश्वरजी पिंबै छ्ह चमैंइ आयों।
चु स्योर ताँ लोमिंब्मैं क्यु आयुबै मुल नेरो थेबै खैंइ नोइ बोवाबै म्हस्यो धों तब् ग। परमेश्वरजी चमैंए ल्हागिर क्रोंर्बै मिछु खैबै क्ल्ह्यो साँथेंइमुँ।
आछ्याँबै के लमा स्वर्गदूतलाज्यै या परमेश्वरजी ल्हयो आखल्ले निसाफ लबै त्हिंइ समा फैसि नर्गर्बै मिछु खबै क्ल्ह्योर भ्योंवाइ।
चमैं मा ङ्युँरर्बै थेबै भेल्गामैं धों तब्मैं ग। चुमैंइ फापिल्ले ह्रोंसइ लबै आछ्याँबै केमैं उँइँम्। चमैं क्ल्ह्यो घ्रिर आटिबै मुसारा धोंब मुँ। छाबै म्हिमैंए ल्हागिर क्रोंर्बै मिछु खैबै क्ल्ह्यो परमेश्वरजी खोंयोंइन साँथेंइमुँ।
धै अर्को ताँ, को-कोइ स्वर्गदूतमैंइ ह्रोंसए पदर टिसि लल् त्हुबै के आलल्ले अर्कोन् के लल् म्हैइ, टिल् त्हुबै क्ल्ह्यो पिवाइ। छतसि चमैंलाइ दण्ड पिंबै त्हिंइ समा खोंयोंइ त्होंल् आखाँल्ले मिछु खैबै क्ल्ह्योर खीजी फैथेंइमुँ।