31 छ्याँब आछ्याँब फेलबै बुद्धि आरेब, लम् बिबै के आलब नेरो आगुए फिर ल्हयो आखब्मैं तइमुँ।
आमादुमैंइ ताँ क्होदा आङ्हाँ; चमैं ह्रोंसए ताँ फिर लल् योंस्याँ मत्त्रे सैं तोंम्।
येशूजी बिइ, “क्हेमैंज्यै या अझै चुए अर्थ आक्होइमुँ वा?
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंज्यै या अझै आक्होइमुँ वा? सुँउँइँले म्हिए फो न्होंर होंबै सैइ पापर च्होल् आखाँ बिसि क्हेमैइ आसेइमुँ वा?
खीए बारेर्बै ताँ क्होबै म्हि खाबै आरे, खीलाइ म्हैब खाबै आरे।
धै खाब्ने खैबै म्हाँया लल् त्हुमु छ आलब, आगुए फिर ल्हयो आखब, अरूए फिर तोनतोर्न छ्याब् ल्हैदिब, आमादु, सैं सार तसि छ्याँबै ताँ आखोब।