28 म्हिमैंइ परमेश्वरलाइ पिंल् त्हुबै मान आपिं, छतसि चमैंइ तो लदा ङ्हाँम् लरिगे बिसि पिवाइ।
पृथ्बीरि म्हिमैंइ ल्हें आछ्याँबै केमैं लब्रें लइ। धै खोंयोंन् बिलै चमैंइ आछ्याँबै ताँमैं मत्त्रे मैंरिब याहवेहजी म्रोंइ।
चमैंइ लबै पापए हिसाब थेंन्; धै क्हिजी म्हिमैं जोगेमिंमा चमैं जोगेल् आयोंरिगे।
“ओ आमादुमैं, क्हेमैं खोंयों समा ज्ञान बुद्धिलाइ तो धोंइ आङ्हाँन्ले प्ररिमुँ? खोंयों समा आउलाइ प्ह्रबै ताँमैं लसि सैं तोंरिमुँ, ओ आमादुमैं, तले जा, क्हेमैंइ ज्ञान बुद्धिलाइ तो धोंइ आङ्हाँब?
तलेबिस्याँ चमैंइ ज्ञान बुद्धिए ताँमैं तो धोंइ आङ्हाँ, धै याहवेहने या आङ्हिं,
बुद्धि योंबै ल्हागिर म्हिमैंइ याहवेहलाइ म्हाँदिल् त्हुम्; दिलेया आमादुइ छ्ह खैलेन् थोलेन् तम् बिमुँ, धै ज्ञान बुद्धिए ताँमैं थेल् आङिं।
बुद्धि आम्हैबै आमादुए योर मुँबै मुइ तो केर फेमुँ?
तलेबिस्याँ ङ चु सहर स्युरदै प्रमा क्हेमैंइ फ्योबै सैमैं ङइ ल्हें म्रोंइ। ङइ छाबै ख्रो पिंबै क्ल्ह्यो घ्रि या स्याइ। चर ‘ङो आसेबै देवता’ बिसि प्ह्रिथेंना। छतसि क्हेमैंइ आह्रसि फ्योबै ‘ङो आसेबै देवता’ खाब् जा बिसि ङइ क्हेमैंने क्होमिंस्यो।
म्हि सिसि धबै सोगों तबै ताँ थेसि चमैं न्होंर्बै को-कोइ बिल्लि लइ। दिलेया अरूमैंइ बिइ, “चु ताँए बारेर क्हिए ताँ धबै ङि थेब्मुँ।”
म्हिमैंए पाप नेरो आछ्याँबै केमैं परमेश्वरजी स्वर्गउँइँले म्रोंम्। परमेश्वरए बारेर्बै क्ह्रोंसेंन्बै ताँ चमैंए पापइ सेल् आपिं। छतमा खीजी निसाफ लमा ह्रिस उँइँम्।
चमैंइ परमेश्वरलाइ ङो सेनाबिलेया परमेश्वरलाइ लल् त्हुबै मान आल। धै चमैंइ खोंयोंइ परमेश्वरलाइ धन्यबाद आपिं, उल्टो चमैं ह्रोंसए सैंर तो मैंमुँ चन् लसि केर आफेब् तयाइ, छतमा चमैंए बुद्धि आरेबै खोक्रो सैं मिछु तयाइ।
छतसि चमैंइ लदा ङ्हाँबै आछ्याँबै केमैंन् लरिगे बिसि परमेश्वरजी चमैंलाइ पिवाइ। धै चमैंइ खेंमैंए न्होंर्न फा पिन् तबै केमैं लइ।
छतसि परमेश्वरजी चमैंलाइ चमैंए सैंर मैंब् धोंलेन् फापिन् तबै के लबर पिवामा चमैंए च्हमि रिमैंइ ह्रोंसए प्युँने मत्त्रे लबै के खें-खेंमैंए न्होंर्न लइ।
सैं चित्, तारे पिरु पाप के आलद्। छाबै आछ्याँबै केमैं क्हेमैंए ल्हागिर फापिन् तबै ताँ ग। छतसि चु ताँ ङइ क्हेमैंने बिल् त्हुम्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए न्होंरि को-कोइ म्हिमैंइ परमेश्वरलाइ छेनाले ङो आसेइमुँ।
परमेश्वरए ज्ञानए बिरोध लसि आतबै ताँ पोंब्मैं नेरो थेब् प्हैंसि पोंबै म्हिमैंए बिचारमैं ङिइ नास लवाम्, धै छाबै म्हिमैंलाइ ख्रीष्टजी बिबै ताँ म्हाँदिलन् त्हुब लवाम्।
आछ्याँबै ताँ, केर आफेबै ताँ, नेरो फा पिन् तबै ताँ खोंयोंइ या आपोंन्। बरु खोंयोंन् बिलै परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंन्।
परमेश्वर ङो सेल् आङिंब्मैं नेरो ङ्योए प्रभु येशूउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ आक्वेंब्मैं ताँनलाइ खीजी दण्ड पिंब्मुँ।
यान्नेस नेरो याम्ब्रेसइ मोशाए बिरोध लब् धोंले छाबै स्योलिबै ताँ लोमिंब्मैंइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँए बिरोध लम्। छाबै म्हिमैं मदि न्होंयाब्मैं, बिश्वास लल् आखाँबै म्हिमैं ग।
चमैंइ परमेश्वर ङो सेइमुँ बिम्, दिलेया चमैंइ परमेश्वरजी आखोबै केमैं लम्, तलेबिस्याँ चमैंइ छेरन् तबै बानि प्ह्याब्मैं, परमेश्वरजी बिब आङिंब्मैं, झाइले छ्याँबै केए ल्हागिर तोइ केरै आफेब्मैं तम्।
छतसि ख्रीष्टए के लबै ल्हागिर क्हिलाइ के ल्हैदिबै हग ङने मुँलेया “ङइ ल्हैदिबै के ललन् त्हुम्” बिसि क्हिलाइ कर आल्हैदि।
मु नेरो ह्युल स्योंमन् परमेश्वरजी बिबै ताँजी बनेब् ग बिसि सेना सेन् आसेब् धोंले चमैंइ च ताँए वास्ता आल। खीजी चु ह्युल क्युउँइँले फ्रेमिंसि क्यु आरेबै स बनेइ।