15 छतसि खाँन् समा चु सैं तोंबै ताँ क्हेमैं रोमथेंमैंने या ङइ बिल् योंस्याँ तमल ङ्हाँइमुँ।
छतसि रा-रोमैं खुबै म्रोंमैं कुल्मिंन् बिसि रोमैंए क्ल्हेने प्राथना लद्।”
चु च्हमिरिइ तो लल् खाँमुँ चन् लइ। चइ अत्तर फोमिंसि ङए ज्यु पाबै ल्हागिर तयार लइमुँ।
येशूजी चमैंने बिइ, “ङलाइ कुल्मिंबै परमेश्वर आबाजी बिब् ङिंब नेरो खीजी पिंबै के खाँन् लबन् ङए चबै सै ग।
दिलेया खिइ बिइ, “क्हेमैं छले क्रोसि ङए सैं तले च्योंब् लमुँ? प्रभु येशूए ल्हागिर ङ जेलर फैब् मत्त्रे आङिं, यरूशलेमर सिल् त्हुनाबिलेया ङ तयार मुँ।”
छलेन खाबज्यै बिमिंबै म्हिमैं आकुलस्याँ चमैंइ खैले बिप्रब? “सैं तोंबै ताँ बिमिंबै म्हिमैंए प्हले कति छ्याँब,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
खाँन् समा ताँनने क्ह्रिसि टिद्।
ख्रीष्टए मिं या आथेबै म्हिमैं ङाँर खीउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिप्रब ङए सैं मुँ। अरूइ झोंथेंबै जगए फिर धिं बेनब छ्याँब आत। छतसि अरूइ ओंसोंन् बिप्रबै क्ल्ह्यो जरे ङ बिप्रदा आङ्हाँ।
ङइ ह्रोंसए इच्छाइ चु के लस्याँ चु केए नों सै म्हैमल। बरु चु के ङइ ललन् त्हुबै के ग, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी ङलाइ चु के लबै जिम्मा पिंइमुँ।
तलेबिस्याँ पिंबै सैं मुँस्याँ क्हेमैंइ पिंल् खाँब् दे पिंबै भेटि म्रोंसि परमेश्वर सैं तोंम्। आरेस्याँ म्हैसि पिंल् आत्हु।