21 चमैंइ म्हि सैब, म्हुत मोंब, फा-फुइ टुना मुना लब, ब्यभिचार लब, ह्योब, छाबै आछ्याँबै केमैंउँइँले या सैं आए।
तलेबिस्याँ म्हिए सैंउँइँलेन् आछ्याँब सैं मैंम्। चु आछ्याँब सैंइ लमा चइ म्हि सैब, आगुए प्ह्रेंस्यो प्रब, ब्यभिचार लब, आगुए सै न्होर ह्योब, स्योर तेब, धै फ्रम्दा क्योम्दा लब छाबै पापमैं लम्।
क्हेमैं न्होंरि ल्हें म्हिइ पाप केमैं लल, चमैंइ आछ्याँबै के, ब्यभिचार लसेया, खै तदा ङ्हाँमुँ छान् तसेया सैं आएलै। छतसि ङ धबै क्हेमैं ङाँर खमा छाब् म्रोंसि ङए सैं नल् त्हुलै, धै चु ताँर परमेश्वरजी ङलाइ क्हेमैंए उँइँरि फा पिन् लम् उ बिसि ङ ङ्हिंइमुँ।
कु पूजा लब, मन्त्र-तन्त्र लब, आगुए न्होह्रों लब, प्होंगि कैगि लब, आगुए फिर ह्रिस लब, आगुल छ्याँब तरिगे आङ्हाँब, आक्ह्रिल् लब, आक्ह्रिसि टोलि-टोलि तब,
चइ मुउँइँले पृथ्बी समा मिए राब खारमिंसि म्हिमैंए उँइँर प्लेटोयान् तबै केमैं लमल।
च कु पोंल् खाँरिगे, धै च कुलाइ आम्हाँदिब्मैंलाइ चइ सैवाल् खाँरिगे बिसि च लिउँबै खेदोइ च कुलाइ सोगों तबै हग पिंइ।
च खेदोइ परमेश्वरए म्हिमैंने ल्हडें लसि चमैंलाइ ट्होवाल् पिंइ। झाइले ताँन् कुलर्बै म्हिमैं, ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैं, ताँन् क्युइ पोंब्मैं नेरो ताँन् ह्रेंर्बै म्हिमैंए फिरै या चलाइन ग्याल्स लल् पिंइ।
झाइले अर्को स्वर्गदूत ओंसोंबै स्वर्गदूतए लिलि ल्हैदिसि बिइ, “नास तयाइ! च बेबिलोन बिबै थेबै सहर नास तयाइ। च सहरर्बै म्हिमैंइ खैले खेंमैंइ ब्यभिचार लमुँ छलेन ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैंलाइ ब्यभिचार लबर ल्हैदिल।”
तलेबिस्याँ पृथ्बीर्बै म्हिमैंइ क्हिए पबित्र म्हिमैं नेरो क्हिए अगमबक्तामैं सैवासि को-कोन् लवाइ। छतसि चमैंए खि फोबर तोगो क्हिजी चमैंलाइ को थुँल् पिंइमुँ। चु चमैंइ योंल् त्हुबै सजैं ग।”
पृथ्बीर्बै ताँन् म्रुँमैं च फ्यालुस्योने टिइमुँ। धै ह्युलर्बै म्हिमैं या च फ्यालुस्योनेन् ब्यभिचार लसि प्हा थुँब् धोंले म्हेरइमुँ।”
च च्हमिरिइ कलाँजी रङर्बै क्वें नेरो ओल्ग्या क्वें खिल, धै चइ माराए घानामैं नेरो सै ल्हें फेबै सकलि तुथुमैं पैरेल। चए योर्बै माराए प्हेल चइ लबै ब्यभिचारए केमैंइ प्लिंल।
च च्हमिरिए ङ्होर मिं घ्रि प्ह्रिल। च मिंए अर्थ “थेबै बेबिलोन सहर, अथवा पृथ्बीर्बै आछ्याँबै ब्यभिचार लबै ताँन् फ्यालुस्योमैं नेरो छेरन ङ्हाँबै के लबै ताँन् म्हिए आमा चुन् ग बिब् मुँल।”
च च्हमिरिने ल्हैदिबै ताँन् ह्रेंर्बै म्हिमैं प्हाइ धोंले म्हेरइमुँ। पृथ्बीर्बै म्रुँमैं या च च्हमिरिने ल्हैदिइमुँ। च फ्यालुस्योइ तो लदा ङ्हाँमुँ चन् लप्रइमुँ, धै छों लब्मैं चने क्ह्रिसि प्लइमुँ।”
खीजी ठिक निसाफ लम्। पृथ्बीर्बै ताँन् म्हिमैंलाइ ब्यभिचार लबर ल्हैदिसि न्होंवाबै च फ्यालुस्योलाइ खीजी दण्ड पिंइमुँ। छले खीए के लब्मैंलाइ सैवाबै खि खीजी किंइ।”
दिलेया ङ्हिंब्मैं, येशूए फिर बिश्वास लबर फा पिब्मैं, छेरन् तबै के लब्मैं, म्हि सैमैं, ब्यभिचार लब्मैं, फाफुइ लब्मैं, कु पूजा लब्मैं नेरो स्योर्गुमैं ताँन् प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्योर ह्याल् त्हुब्मुँ। चर बारुद नेरो लुँरिबै मिए होंल्दों मुँ। चु प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्यो ग।”
दिलेया सहरए बैरु बिस्याँ आछ्याँबै सैं प्ह्याब्मैं: फाफुइ लब्मैं, ब्यभिचार लब्मैं, म्हि सैब्मैं, कु फ्योब्मैं, स्योलिबै ताँ पोंब्मैं नेरो स्योलिबै के लब्मैं तम्।
छाबै दुःखउँइँले सोसेया चैबै म्हिमैंइ खेंमैंइ लबै पापउँइँले सैं आए। झन चमैंइ मोंए पूजा लब, धै मारा, चाँदि, पित्तल, युँमा, सिं, छाबै सैउँइँले बनेबै म्रोंल् आखाँब, थेल् आखाँब, प्रल् आखाँबै कुमैं पूजा लब आपि।