19 च घोडामैंए भों चमैंए सुँ नेरो म्येर मुँल, तलेबिस्याँ चमैंए म्ये प्हुरि धों तब् मुँल, धै म्येल क्र मुँल। च म्येउँइँले घोडामैंइ म्हिमैंलाइ नल् लमल।
धै ङ्यो कोलोमैं धों तरिब् आरे। म्हिमैंइ स्योर तेसि स्यो स्योबै ताँ लोमिंन बिलेया ङ्योइ च्हैब् मैंब् लल् खाँसि सैं ङ्हिं तरिब् आरे। च म्हिमैंइ लुसि स्योलिबै ताँ लोमिंलेया ङ्योइ क्वेंरिब् आरे।
चमैंए म्येर बिच्छिल् धों तबै खिल मुँल। चमैंए म्येर म्हैंन ङ्हल् समा म्हिमैंलाइ नल् लल् खाँबै भों मुँल।
च दुःख सोंउँइँले, अथवा चमैंए सुँउँइँले त्होंबै मि, मिखु नेरो आछ्याँबै थाँ नाँबै सैउँइँले सोंबाँर्बै तिबाँ म्हिमैं सैवाइ।
छाबै दुःखउँइँले सोसेया चैबै म्हिमैंइ खेंमैंइ लबै पापउँइँले सैं आए। झन चमैंइ मोंए पूजा लब, धै मारा, चाँदि, पित्तल, युँमा, सिं, छाबै सैउँइँले बनेबै म्रोंल् आखाँब, थेल् आखाँब, प्रल् आखाँबै कुमैं पूजा लब आपि।