15 धै म्हिमैं सोंबाँर तिबाँलाइ सैबर च स्वर्गदूत प्लि पिवाइ। परमेश्वरजी चमैंलाइ चु बर्ष, चु म्हैंन, चु त्हिंइ नेरो चु त्हेए ल्हागिर्न ओंसों ओंनोंन् तयार लथेंल।
च हजार घ्रि बर्ष तल् खाँबै लिउँइँ परमेश्वरजी च दुष्टलाइ च्युथेंबै क्ल्ह्योउँइँले पिवाब्मुँ।
झाइले अर्को स्वर्गदूतइ थुतुरु ह्रामा मिए राब धोंले लुँरिबै थेबै मुसारा घ्रि मुउँइँले तेयुसि स्योंमैं सोंबाँर तिबाँ नेरो क्युए मूलमैंए फिर तेयुइ।
ओंसोंबै स्वर्गदूतइ थुतुरु ह्रामा को कोंबै तिस्यु नेरो मि पृथ्बीर युइ। पृथ्बीए भाग सोंबाँर्बै तिबाँ, सिं धुँए भाग सोंबाँर्बै तिबाँ, झाइले पृथ्बीर मुँबै ताँन् सिं धुँमैं नेरो प्याँ पिंमैं ताँन् ख्रोंवाइ।
झाइले अर्को स्वर्गदूतइ ह्रोंसने मुँबै थुतुरु ह्रामा मि लुँरिबै थेबै कों घ्रि धों तबै सै परमेश्वरजी मा ङ्युँइर भ्योंवाइ। झाइले मा ङ्युँइर्बै क्यु सोंबाँर्बै तिबाँ को तयाइ,
मा ङ्युँइर्बै सो प्ह्याबै सैमैं या सोंबाँर तिबाँ सियाइ, झाइले मा ङ्युँइर्बै क्यु झाजमैंए या सोंबाँर तिबाँ नास तयाइ।
चमैंए म्येर बिच्छिल् धों तबै खिल मुँल। चमैंए म्येर म्हैंन ङ्हल् समा म्हिमैंलाइ नल् लल् खाँबै भों मुँल।
च दुःख सोंउँइँले, अथवा चमैंए सुँउँइँले त्होंबै मि, मिखु नेरो आछ्याँबै थाँ नाँबै सैउँइँले सोंबाँर्बै तिबाँ म्हिमैं सैवाइ।
चमैंलाइ सैबम् आसैद्, दिलेया म्हैंन ङ्हल् समा बेल्ले नल् लद्।” बिच्छिइ च्हिसि नब् धोंले चमैं नरिगे।