13 च लिउँइँ ङइ धबै ङ्ह्योमा “तारेबै स्वर्गदूत सोंइ ह्राबै थुतुरुए कै थेबै लिउँइँ पृथ्बीर्बै म्हिमैंए फिर बेल्ले थेबै दुःख तब्मुँ,” बिसि प्हुररिबै क्व्रे घ्रिइ बिरिब ङइ थेइ।
ओ खीजी बिबै ताँमै ङिंबै शक्ति मुँबै स्वर्गदूतमैं, याहवेहए मिं क्वेद्।
स्वर्गदूतमैं बिब, परमेश्वरए सेवा लबै प्ल्हमैं ग। धै परमेश्वरजी येशूए फिर बिश्वास लसि मुक्ति योंब्मैं ल्होबै ल्हागिरै या चमै कुल्मिंम्।
ङ्हिंखेबै थेबै दुःख तल् खाँइ, दिलेया धबै सोंखेबै दुःख युनन् खसिन् मुँ।
छतसि स्वर्ग नेरो चर मुँब्मैं सैं तोंन्। दिलेया पृथ्बीर नेरो मा ङ्युँइर मुँब्मैंए फिर बिस्याँ थेबै दुःख तब्मुँ, तलेबिस्याँ च स्युर्गु दुष्ट क्हेमैं ङाँर युइमुँ, झाइले चए त्हे च्युगुदे मत्त्रे चैमुँ बिब् सेसि च बेल्ले ह्रिस खइमुँ।”
च लाख घ्रि से प्लिच्यु से प्लि हजार म्हिमैं राजगद्दिए ओंसों सो प्ह्याबै सै प्लि, नेरो ङ्हिस्युसे प्लि चिब्मैंए उँइँर रारिल। चमैंइ छारा भजन प्रिंमल, तलेबिस्याँ खीए ल्हागिर फुइ धों तरिगे बिसि पृथ्बीर्बै म्हिमैंए म्हाँजोउँइँले खीजी चुमैं त्हाँब् ग।
च लिउँइँ ङइ स्वर्गदूत घ्रि मुर प्हुररिब् म्रोंइ। खोंयोंइ तरिबै सैं तोंबै ताँ चने मुँल। च सैं तोंबै ताँ पृथ्बीर्बै म्हिमैंए ल्हागिर, अथवा ताँन् ह्रें, ताँन् कुल, ताँन् क्युइ पोंब्मैं नेरो ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैंए ल्हागिर मुँल।
च लिउँइँ स्वर्गदूत घ्रि त्हिंयाँए फिर रारिब् ङइ म्रोंइ। चइ थेबै कैले मुर प्हुरबै ताँन् नमेमैंने बिइ, “थेबै परमेश्वरए भत्यरर खो।
पृथ्बीर्बै ताँन् म्हिलाइ जाँच लबर दुःख तबै त्हे खब्मुँ। दिलेया ङइ ‘ढुक्कले सैदिद्’ बिमा क्हेमैंइ ङिंइ, छतसि च जाँच लबै त्हेर खबै दु:खउँइँले ङइ क्हेमैंलाइ जोगेमिंस्यो।
च लिउँइँ परमेश्वरए उँइँर रारिबै स्वर्गदूत ङि ङइ म्रोंइ। च स्वर्गदूतमैंए योरि खीजी थुतुरु ङि पिंइ।
च लिउँइँ धबै अर्को स्वर्गदूतइ थुतुरु ह्रामा ङइ मुसारा घ्रि स्वर्गउँइँले पृथ्बीर खारयुब म्रोंइ। च मुसारालाइ परमेश्वारजी क्रोंर्बै साँजु पिंइ,
छले ओंसोंबै दुःख ह्याइ। चु लिउँइँ धबै अर्को दुःख ङ्हिं चैइमुँ।