7 दुष्टए फिर ट्होब्मैंइ चु ताँन् आशिकमैं योंब्मुँ। धै ङ चमैंए परमेश्वर तब्मुँ, चमैं या ङए प्हसेमैं तब्मुँ।
क्हि तोगो टिबै चु कनान ह्युल क्हि नेरो क्हिए लिउँइँ खबै सन्तानलाइ खोंयोंइ बिलै क्ल्हे तबर पिंब्मुँ, धै ङ चमैंए परमेश्वर तब्मुँ।”
चइ ङने छ बिसि बिन्ति लब्मुँ, ‘क्हि ङए आबा, ङए परमेश्वर ग, धै क्हिजी ङ जोगेमिंसि रक्षा लमिंम्।’
ह्रब्-सेबै म्हिइ मान इजेत योंम्, दिलेया आमादुमैंलाइ बिस्याँ फापिन् लवाब्मुँ।
ङए ल्हागिरि ह्रोंसए धिं, आघें-अलि, अना-अङाँ, आबा-आमा, प्हसे, क्ल्ह्यो-न्हें वाथेंब्मैंइ च भन्दा प्र गुणा ल्हें योंब्मुँ। धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै हग या योंब्मुँ।
“चए के म्रोंसि क्ल्हेजी चने बिइ, ‘स्याबास! क्हि छ्याँबै के लब नेरो भर लल् खाँब् तइ! क्हि च्युगुदे सैरै या भर लल् खाँब् तइ। छतसि तारे ङइ ल्हें सैमैंए जिम्मा क्हिलाइ पिंब्मुँ। क्हि ह्रोंसए क्ल्हेने बालुन् सैं तोंन्ले टिद्।’
झाइले म्रुँजी ह्रोंसए क्योलो हारबै म्हिमैंने ‘खो, ङए आबाउँइँले आशिक योंबै म्हिमैं, ह्युल बनेब् ओंनोंन् क्हेमैंए ल्हागिर बनेथेंबै ग्याल्सर क्ल्हे लबर खो,’ बिब्मुँ।
झाइले येशू घ्याँर ह्यारिमा म्हि घ्रि न्हेह्यासि येशूए ओंसों च्हि तुँसि खीने “ओ स्वाबै गुरु, खोंयोंइ आखाँबै छह् योंबै ल्हागिर ङइ तो लल् त्हुम्?” बिसि ङ्योएइ।
परमेश्वरए प्ल्हजी डोरेबै घ्याँर प्रब्मैं परमेश्वरए च्ह-च्हमिमैं ग।
परमेश्वरजी बनेबै तोन्दोंरि सैइ परमेश्वरए च्ह-च्हमिमैं खाब्मैं ङ्हे बिसि ङो सेबै त्हिंइ खैंमा ङ्हे बिसि ह्रेरिइमुँ।
ङ्यो परमेश्वर टिबै क्ल्ह्यो तबइले ङ्योइ कु म्हाँदिल् खाँम्मा? आखाँ! तलेबिस्याँ ङ्योए ज्यु क्ह्रोंसेंन खोंयोंइ तरिबै परमेश्वर टिबै क्ल्ह्यो ग। परमेश्वरजी ङ्योए बारेर छ बिइमुँ: “ङए म्हिमैंने ङ टिब्मुँ, झाइले चमैंने प्रब्मुँ। ङ चमैंए परमेश्वर तब्मुँ, झाइले चमैं ङए म्हिमैं तब्मुँ।”
ङ क्हेमैंए आबा तब्मुँ, झाइले क्हेमैं ङए च्ह-चमिंमैं तब्मुँ। बिसि ताँन् भन्दा थेबै शक्ति मुँबै याहवेहजी बिइमुँ।”
“दिलेया चु त्हिंइ लिउँइँ, बिसि याहवहजी बिइमुँ। ङ इस्राएलए सन्तानमैंने छाबै बाछा फैब्मुँ: चमैंए सैंर ङए ठिम थेंमिंब्मुँ, धै चमैंए खोंर च ठिममैं प्ह्रिमिंब्मुँ। ङ चमैंए परमेश्वर तब्मुँ, धै चमैं ङए म्हिमैं तब्मुँ।
अरूइ क्हेमैंए न्होह्रों ललेया क्हेमैंइ चमैंए न्होह्रों आलद्, अरूइ क्हेमैंए फिर गाल् केलेया क्हेमैंइ गाल् आकेद्। बरु आशिक पिंन्, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ आशिक योंरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ हुइब् ग।
“पबित्र प्ल्हजी बिश्वासीमैंने बिबै ताँ न्ह मुँब्मैंइ छेनाले थेरिगे। “शैतान दुष्टए फिर ट्होगों तबै म्हि ङ्हिंब्ले सिल् त्हुरिब् आरे, बरु खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।”
“पबित्र प्ल्हजी बिश्वासीमैंने बिबै ताँ न्ह मुँब्मैंइ छेनाले थेरिगे। “शैतान दुष्टए फिर ट्होगों तब्मैंलाइ लोथेंबै मन्न ङइ चल् पिंब्मुँ। चलाइ ङइ तार्ग्या युँमा पिंब्मुँ। च युँमार चए छारा मिं प्ह्रिइमुँ। च मिं योंबै म्हिइ मत्त्रे च छारा मिं था सेम्।”
तो तलेया ङ आयुन् समा क्हेमैंइ तो ताँर बिश्वास लइमुँ, च ताँर्न अझै छेनाले बिश्वास लरिद्।
“पबित्र प्ल्हजी बिश्वासीमैंने बिबै ताँ न्ह मुँब्मैंइ छेनाले थेरिगे। “शैतान दुष्टए फिर ट्होगों तब्मैंलाइ परमेश्वरए बगैंचार मुँबै छ्ह पिंबै सिं धुँर्बै रोमैं ङइ चल् पिंब्मुँ।”
धै राजगद्दिउँइँले थेबै कैले छ बिब ङइ थेइ, “तारे परमेश्वर म्हिमैंने टिब्मुँ, झाइले चमैं खीए म्हिमैं तब्मुँ। परमेश्वर खीन् चमैंने तब्मुँ, धै खी चमैंए परमेश्वर तब्मुँ।