23 च सहरर मि म्रोंबै ल्हागिर त्हिंयाँ नेरो लयाँ आचैदि, तलेबिस्याँ परमेश्वरए ह्वे चए फिर चारमुँ, च सहरर्बै बत्ति क्यु च्हजन् ग।
तलेबिस्याँ याहवेह परमेश्वर त्हिंयाँ नेरो ढाल ग; याहवेहजी दयाम्हाँया लमुँ धै मान इजेत पिंम्; ठिक घ्याँर प्रब्मैंलाइ खीजी ताँन् छ्याँबै सैमैं पिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ म्हिए च्ह खीए आबाए मान योंसि स्वर्गदूतमैंने युमा म्हिमैंइ खैबै के लइमुँ छाबन् नों खीजी पिंब्मुँ।
छतसि खाबइ चु आछ्याँबै पापि जुगरि ङ नेरो ङए ताँ थेसि फापिमुँ, ङ म्हिए च्ह या ह्रोंसए आबाजी पिंबै मान नेरो पबित्र स्वर्गदूतमैंने बालु चु ह्युलए निसाफ लबर युमा च म्हि म्रोंसि ङै या फा पिब्मुँ।”
चु कोलोन् अरू ह्रेंर्बै म्हिमैंलाइ क्हिए घ्याँ उँइँमिंबै चारबै ह्वे ग, छलेन क्हिए इस्राएली ह्रेंर्बै म्हिमैंए मिं थेब् लमिंबै चारबै ह्वे खीन् ग।”
परमेश्वरए बचन म्हिए क्हो किंसि ङ्योए म्हाँजोर युसि टिइ। खी दयाम्हाँया मुँब नेरो कह्रोंसेंन्बै ताँ पोंमल खीए चारबै ह्वे ङिइ म्रोंइमुँ, च चारबै ह्वे परमेश्वर आबाउँइँले युबै घ्रि मत्त्रे च्हल् मुँल।
परमेश्वर खाबज्यै खोंयोंइ या आम्रोंइँमुँ, दिलेया परमेश्वरने टिबै खीए घ्रि मत्त्रे च्हजी परमेश्वर खैब मुँ बिसि ङ्योने उँइँमिंइँमुँ।
खीने बालु खोंयोंइ आखाँबै छ्ह मुँल, च छ्ह म्हिमैंए चारबै ह्वे मुँल।
ताँन् म्हिमैंलाइ ज्ञान पिंबै क्ह्रोंसेंन्बै चारबै ह्वे ह्युलर युसिन् मुँल।
“ओ आबा, चु ह्युल बनेब् भन्दा ओंसों ओंनोंन् क्हिजी ङलाइ म्हाँया लसि थेबै मान पिंइ। क्हिजी ङने पिंबै म्हिमैं ङए थेबै मान म्रोंबर चमैं ङ टिबै क्ल्ह्योरि ङने बालुन् तरिगे बिब ङए सैं मुँ।
तलेबिस्याँ खैले म्हिमैंइ परमेश्वर आबाए मान लमुँ, छलेन ताँन् म्हिमैंइ खीए च्हए मान लरिगे। च्हए मान आलब्मैंइ च्हलाइ कुल्मिंबै आबालै या मान आल।
च ह्वे चाराबै लमा ङइ तोइ म्रोंल् आखाँ। छतसि ङने मुँब्मैंइ डोरेदै ङ दमस्कसर पखइ।
चुमैं च्हमिरिमैंने आन्होंल्ले टिब्मैं ग। क्यु च्हज खनि खनि ह्यामुँ, चुमैं या खीए लिलिन् ह्यामल। चुमैं परमेश्वर नेरो क्यु च्हजए ल्हागिर म्हिमैंए न्होंउँइँले खासि ओंसोंबै रोए फुइ धोंले त्हाँब्मैं ग।
च लिउँइँ ङइ स्वर्गउँइँले अर्को स्वर्गदूत घ्रि युरिब् म्रोंइ। च स्वर्गदूतने थेबै हग मुँल, चए लिर्बै ह्वेइ ताँन् ह्युल चारयाइ।
च सहर परमेश्वरए ह्वेइ चारल, च ह्वे सै ल्हें फेबै तोथुमैं बिल्लौर स्फटिक धोंले चारब् मुँल।
च सहरर खोंयोंइ म्हुँइँस आत, छतसि चर्बै म्रामैं खोंयोंइ तोल् आत्हु।
च सहरर खोंयोंइ या म्हुँइँस तरिब् आरे। छतसि चमैंलाइ बत्ति नेरो त्हिंयाँ चैदिरिब आरे, तलेबिस्याँ याहवेह परमेश्वरए ह्वेजीन् चमैंए मि म्रोंल् लमिंब्मुँ। धै म्रुँइ लब् धोंले चमैंइ खोंयोंइ या ग्याल्स लब्मुँ!
झाइले ङइ राजगद्दिए म्हाँजोरि, अथवा च सो प्ह्याबै सै प्लि नेरो ङ्हिस्युसे प्लि चिब्मैंए म्हाँजोरि, क्यु च्हज घ्रि रारिब् म्रोंइ। च क्यु च्हज सैवाल् खाँब् धों ब्योंब् मुँल। चल रुँ ङि नेरो मि ङि मुँल। चए मिमैं पृथ्बी तिगोंन् कुल्मिंबै परमेश्वरए प्ल्ह ङि मुँल।
तलेबिस्याँ राजगद्दिए म्हाँजोर मुँबै क्यु च्हजजीन् चमैंए प्ह्रोंछैं तसि रक्षा लब्मुँ, धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै क्युए मूलर खीजी चमैंलाइ डोरेसि बोमिंब्मुँ। धै परमेश्वरजी चमैंए मिर्बै मिग्लि फ्योमिंब्मुँ।”