21 च च्युसे ङ्हिं म्रा च्युसे ङ्हिं मोतिमैंल् मुँल। च म्रामैं स्यो-स्योबै मोतिइ बनेल। च सहरए घ्याँ दर्पन धोंले टल्कदिबै माराल मुँल।
च च्हमिरिइ कलाँजी रङर्बै क्वें नेरो ओल्ग्या क्वें खिल, धै चइ माराए घानामैं नेरो सै ल्हें फेबै सकलि तुथुमैं पैरेल। चए योर्बै माराए प्हेल चइ लबै ब्यभिचारए केमैंइ प्लिंल।
‘आमै! आमै! च्हौ थेबै सहर नास तयान बिसि ह्रेंगोन् रासि क्रोब-म्होब लब्मुँ। चइ मलमलए क्वेंमैं, कलाँजी रङर्बै क्वेंमैं, नेरो ओल्ग्या क्वेंमैं खिमल माराए घाना नेरो सै ल्हें फेबै तुथुमैं प्हिरुमैं या पैरेमल।
च सहर, चए म्रामैं, नेरो चए बानु च्हैंबै ल्हागिर ङने पोंबै स्वर्गदूतने माराए प्हरे मुँल।
च बानु बेल्ले छ्याँबै टल्कदिबै बिल्लौर बिबै तुथुइ बनेल, च सहर बिस्याँ माराइ बनेब् मुँल। च सिसा धोंले टल्कदिमल।
सहरए म्हाँजोर्बै घ्याँ तसि स्यों प्ररिल। च स्योंए रेर छ्ह पिंबै सिं धुँ मुँल। च धुँर सालर्बै च्युसे ङ्हिं म्हैनन् च्युसे ङ्हिं खालर्बै रोमैं रोमल। च सिंधुँए प्हो ह्रें-ह्रेंमैंलाइ सल् लबै ल्हागिर मुँल।
च राजगद्दिए उँइँर सिसा धोंबै टल्कदिबै मा ङ्युँइ धों तबै सै मुँल। राजगद्दिए कारग्युले सो प्ह्याबै सैमैं प्लि मुँल। चए ज्यु तिगोंन् मि-मि मुँल।