14 च लिउँइँ परमेश्वरजी काल नेरो क्रोंलाइ मि मुँबै होंल्दोंर भ्योंवाइ। च मि मुँबै होंल्दों प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्यो ग।
धाँसे लिउँइँ नास लल् त्हुबै शत्तुर काल ग।
तलेबिस्याँ नास तल् त्हुबै सैइ नास आतबै सै नेरो सिल् त्हुबै ज्युइ क्वें खिब् धोंले खोंयोंइ आसिबै ज्यु खिल् त्हुम्।
सोगों परमेश्वर ङन् ग। ङ सियाल, दिलेया तारे ङ खोंयोंइ बिलै सोरिम्। काल नेरो म्हि प्ल्हमैं नाँसर्बै साँजु नेरो हग ङने मुँ।
चमैंइ परमेश्वरए बेल्ले थेबै ह्रिसए प्हा थुँल् त्हुब्मुँ। च त्हेर तिफुँइ ल्हयो आखल्ले परमेश्वरजी सजैं पिंब्मुँ। च म्हिमैंइ पबित्र स्वर्गदूतमैं नेरो क्यु च्हजए उँइँरि मि नेरो गन्धकरि बेल्ले दुःख योंब्मुँ।
दिलेया परमेश्वरए फौजमैंइ च खेदो नेरो स्योर तेबै अगमबक्तालाइ क्हाइ। (च स्योर तेबै अगमबक्ताइ च खेदोए उँइँर ओंसों औदिबै चिनुमैं लसि खेदोए छाप किंब्मैं नेरो चए कुए पूजा लब्मैंलाइ स्योलिबै ताँ पोंसि चमैंए सैं खेंमैं ङाँइ च्यारवाल।) छतसि चमैं ङ्हिं सोगोंन् मि लुँरिबै बारुदए होंल्दोंर भ्योंवाइ।
“पबित्र प्ल्हजी बिश्वासीमैंने बिबै ताँ न्ह मुँब्मैंइ छेनाले थेरिगे। “शैतान दुष्टए फिर ट्होगों तबै म्हि ङ्हिंब्ले सिल् त्हुरिब् आरे, बरु खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।”
झाइले च ह्रेंमैंलाइ लुबै स्योर्गुलाइ बारुदए थाँ खबै लुँरिबै मिए होंल्दोंर भ्योंवाइ। च खेदो नेरो स्योर तेबै अगमबक्तालाज्यै या ओंसोंन् चर भ्योंवाल। चर चमैंइ त्हिंयाँ म्हुँइँस खोंयोंन् बिलै थेबै दुःख योंल् त्हुब्मुँ।
मा ङ्युँइर सिबै म्हिमैं मा ङ्युँइइ पिंइ, छलेन काल नेरो क्रोज्यै या खेंमैंने मुँबै सिनुमैं पिंइ। धै चमैंइ लबै केमैं ङ्ह्योसि परमेश्वरजी निसाफ लइ।
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मैंए मिं प्ह्रिबै कितबर मिं आरेबै म्हिमैंलाइ परमेश्वरजी च मि मुँबै होंल्दोंर भ्योंवाइ।
च ओंसोंबै सिबउँइँले सोगों तल् योंब्मैं आशिक योंबै म्हिमैं ग, चमैं ङ्हिंखे सिल् आत्हु। चमैं परमेश्वर नेरो ख्रीष्टए ख्रो पिंबै खेगिमैं तसि टिल् योंम्। चमैंइ हजार घ्रि बर्ष समा ख्रीष्टने ग्याल्स लब्मुँ।
खीजी चमैंए मिग्लि योगुर्ले फ्योमिंब्मुँ। च त्हेसेरो खाबै आसि, शोक आत, क्रोब-म्होब नेरो दुःख कष्ट खोंयोंइ या आत। ओंसोंबै ताँन् सैमैं म्हयाल् खाँइमुँ।”
दिलेया ङ्हिंब्मैं, येशूए फिर बिश्वास लबर फा पिब्मैं, छेरन् तबै के लब्मैं, म्हि सैमैं, ब्यभिचार लब्मैं, फाफुइ लब्मैं, कु पूजा लब्मैं नेरो स्योर्गुमैं ताँन् प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्योर ह्याल् त्हुब्मुँ। चर बारुद नेरो लुँरिबै मिए होंल्दों मुँ। चु प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्यो ग।”
ङइ उर्ग्या घोडा म्रोंइ। चए फिर क्रेबै म्हिए मिं “काल” मुँल, चए लिलि क्रों प्रमल। धै पृथ्बीर मुँबै म्हिमैं न्होंर्बै प्ल्हिबाँर्बै तिंबाँ सैबै हग चमैंलाइ पिंल। छतसि चमैंइ सेलाँइ ल्हिल् पिंब, अँङ्गल् तल् पिंब, नब छब तल् पिंब, धै क्ह्योंर्बै खेदोमैंइ थाल् पिंब लमल।