8 च प्ह्रेंस्योलाइ खिबै ल्हागिर परमेश्वरजी फोस्रे ब्योंबै छ्याँबै मलमलए क्वें पिंइ।” (च छ्याँबै मलमलए क्वें परमेश्वरए म्हिमैंए छ्याँबै केमैं ग।)
क्वें खिब् धोंले क्हिए खेगिमैंइ खोंयोंन् बिलै ठिक के लरिगे, धै क्हिए म्हिमैं सैं तोंदै क्हिए जयजय लरिगे।
ह्रोंसए ल्हागिर चइ पोब् तिबै सै बनेम्; धै ङ्याँ-ङ्याँ ह्याबै कलाँजी रङर्बै क्वेंमैं चइ खिम्।
कोंर फेनेमा चमैंए उँइँर येशूए रुप फेर्दियासि खीए लि त्हिंयाँ धोंले चारयाइ।
म्रुँइ चने ‘ओ थु, क्हि ब्ह्यार खिल् त्हुबै क्वें आखिल्ले खैले न्होंर खल?’ बिसि ङ्योएमा चइ तोइ बिल् आखाँल।
खीए क्वें या बेल्ले चारसि फोस्रे ब्योंब् तयाइ, छले छेन्ले ह्युलर्बै खाबज्यै या ख्रुल् आखाँ।
छतमा चमैं अलमल्ल तरिल। च त्हेर्न फोस्रे ब्योंबै चारबै क्वें खिबै मुँयुँमैं ङ्हिं खेंमैंए रेर रारिब् चमैंइ म्रोंइ।
चमैं खी मुउँइँ ह्यारिब् ङ्ह्योरिमा तार्ग्या क्वें खिबै म्हि ङ्हिं चमैं ङाँर रायुसि बिइ,
बरु येशू ख्रीष्ट धोंन् तबर भों लद्, धै ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै इच्छामैं पिवाद्।
छतमा येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लब्मैं ताँनलाइ परमेश्वरजी ठिक ठर्दिम्। यहूदी नेरो अरू ह्रेंमैं खाबलाज्यै या खीजी आफेल।
ओ प्रभु, क्हि म्रोंसि ताँन् म्हिमैं ङ्हिंल् त्हुम्, धै ताँन् म्हिमैंइ क्हिए मान लल् त्हुम्, तलेबिस्याँ क्हि मत्त्रे पबित्र परमेश्वर ग। ताँन् ह्रेंमैं क्हि ङाँर खसि क्हिलाइ फ्योब्मुँ, तलेबिस्याँ क्हिजी ठिक निसाफ लम् बिसि ताँनइ म्रोंल् खाँइमुँ।”
झाइले थेबै दुःख ङि नोबै स्वर्गदूत ङि मन्दिरउँइँले बैरु त्होंइ। चमैंइ फोस्रे ब्योंबै चारबै क्वें खिल, झाइले चमैंए तिंर माराए पेटि फैल।
स्वर्गर्बै फौजमैं खीए लिलि प्रइ। चमैं बेल्ले छ्याँब फोस्रे ब्योंबै क्वें खिसि फोस्रे ब्योंबै घोडाए फिर क्रेल।
छतसि ङइ क्हेमैंलाइ चु सल्ला पिंम्: क्हि प्लब् तबै ल्हागिर मिर खारदिबै छ्याँबै मारा ङउँइँले किंन्, म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ क्लुना तब् आम्रोंरिगे बिसि खिबै ल्हागिर ङउँइँले फोस्रे ब्योंबै क्वें किंन्, झाइले क्हिए मि म्रोंरिगे बिसि ङउँइँले मि म्रोंल् लबै मैं किंसि फोद्।