4 झाइले ङ्हिस्युसे प्लि चिब्मैं नेरो सो प्ह्याबै सै प्लिइ राजगद्दिर टिरिबै परमेश्वरलाइ पद्खुले फ्योसि बिइ, “आमेन। परमेश्वरए मिं थेब तरिगे!”
पापिमैं बिस्याँ पृथ्बीउँइँले मेटियारिगे, धै दुष्टमैं धबै खोंयोंइ आचैरिगे! ओ ङए सो, याहवेहलाइ धन्यबाद पिंन्! याहवेहए मिं थेब लद्!
इस्राएलए याहवेह परमेश्वर खोंयोंन् बिलै थेब् तरिगे! धै ताँन् म्हिमैंइ “आमेन” बिरिगे। याहवेहए मिं थेब् लद्!
इस्राएलए याहवेह परमेश्वरए मिं खोंयोंन् बिलै थेब् तरिगे। आमेन। छान् तरिगे।
खीए थेबै मिं खोंयोंन बिलै क्वेरिगे; पृथ्बी तिगोंन् म्हिमैंइ खीए थेबै के म्रोंरिगे! आमेन नेरो आमेन!
याहवेहए मिं खोंयोंन् बिलै थेब् तरिगे! आमेन धै आमेन।
झाइले ङइ क्हेमैंने ल्हैदिबै आलसि आतबै ताँन् केमैं लद् बिसि चमैंलाइ लोमिंन्। थेद्! ह्युल नुयाबै त्हिंइ समा ङ खोंयोंन् बिलै क्हेमैंने बालुन् तब्मुँ।”
ङिलाइ पापर च्होल् आपिंनु, दुष्टउँइँले जोगेमिंनु। [तलेबिस्याँ ग्याल्स, शक्ति नेरो थेबै मान खोंयोंइ बिले क्हिलन् ग। आमेन।]
क्हिइ पबित्र प्ल्हजी पिंबै आक्होबै क्युइर परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंइबिस्याँ अरू म्हिमैंइ “आमेन,” अथवा छान तरिगे, बिल् आखाँ। तलेबिस्याँ क्हिइ तो बिइमुँ बिसि चमैंइ आक्हो।
चर्बै सो प्ह्याबै सै प्लि न्होंर्बै घ्रिइ च स्वर्गदूत ङिलाइ खोंयोंइ तरिबै परमेश्वरए ह्रिसइ प्लिंबै प्हेल ङि पिंइ। च प्हेल ङि माराल् मुँल।
छ तबै लिउँइँ स्वर्गर म्हिए हुलइ थेबै कैले छ बिरिब ङइ थेइ, “परमेश्वरए मिं थेब तरिगे! खीए मान तरिगे! तलेबिस्याँ खीए शक्तिजी ङ्योलाइ जोगेथेंइमुँ,
धबै चमैंइ थेबै कैले बिइ, “परमेश्वरए मिं थेब तरिगे! च थेबै सहर ख्रोंसि खबै मिखु खोंयोंन् बिलै कैंडो ह्यारिब्मुँ।”
च लिउँइँ ङइ धबै कै थेइ। च कै म्हि हुलए कै धों तब, क्यु छारेए कै धों तब नेरो मु ङ्हेब् धों तब मुँल। च कैइ बिइ, “परमेश्वरए मिं थेब तरिगे! तलेबिस्याँ याहवेह ङ्योए परमेश्वर, ताँन् भन्दा थेबै शक्ति मुँबै परमेश्वर ग, खीजी ताँन् सैए फिर ग्याल्स लम्।
झाइले सो प्ह्याबै सै प्लिइ बिइ, “आमेन, छान् तरिगे!” छबिबै तोदोंन् ङ्हिस्युसे प्लि चिब्मैंइ पद्खु तसि फ्योइ।