3 धबै चमैंइ थेबै कैले बिइ, “परमेश्वरए मिं थेब तरिगे! च थेबै सहर ख्रोंसि खबै मिखु खोंयोंन् बिलै कैंडो ह्यारिब्मुँ।”
चर ह्यासि माइ ङ्ह्योमा सदोम, गमोरा नेरो ब्याँसिर्बै ताँन् क्ल्ह्योमैं म्रोंइ। च क्ल्ह्योउँइँले भट्टिर्बै मिखु धोंब कैंडो खरिब् म्रोंइ।
पापिमैं बिस्याँ पृथ्बीउँइँले मेटियारिगे, धै दुष्टमैं धबै खोंयोंइ आचैरिगे! ओ ङए सो, याहवेहलाइ धन्यबाद पिंन्! याहवेहए मिं थेब लद्!
धै सदोम, गमोरा नेरो चमैंए खागुबै सहरर्बै म्हिमैंलाइ मैंन्। चमैंइ ब्यभिचार लसि आतबै के लइ। छतसि खोंयोंइ आसिबै मिर दण्ड योंसि चमैं नमुना तइमुँ।
चमैंए सजैं पिंबै मिए मिखु खोंयोंइन कैंडो ह्यारिब्मुँ। च खेदो नेरो चए कुलाइ पूजा लब्मैं, धै चए मिंए छाप झोंल् ङिंब्मैंइ त्हिंयाँ म्हुँइँस सजैं योंसि खोंयोंइ छिं ङ्हाँल् योंरिब् आरे।”
च सहरलाइ ख्रोंवाबै मिखु म्रोंसि कै तेसि बिइ, ‘च धों तबै थेबै सहर अरू खाबै आरेल!’
“चलाइ ख्रोंवाबै मिखु म्रोंसि च च्हमिरिने ल्हैदिसि सयल लबै पृथ्बीर्बै म्रुँमैं क्रोब-म्होब तसि थेबै शोक तब्मुँ।
छ तबै लिउँइँ स्वर्गर म्हिए हुलइ थेबै कैले छ बिरिब ङइ थेइ, “परमेश्वरए मिं थेब तरिगे! खीए मान तरिगे! तलेबिस्याँ खीए शक्तिजी ङ्योलाइ जोगेथेंइमुँ,
झाइले ङ्हिस्युसे प्लि चिब्मैं नेरो सो प्ह्याबै सै प्लिइ राजगद्दिर टिरिबै परमेश्वरलाइ पद्खुले फ्योसि बिइ, “आमेन। परमेश्वरए मिं थेब तरिगे!”