6 चइ खै लल चने छान् लद्, चइ तिल दुःख पिंल, क्हिइ ङ्हिल दु:ख पिंन्। चइ क्हेमैंलाइ तो सैइ म्हेरल् लल च भन्दा झन् म्हेरल् लबै सैइ क्हिइ चलाइ म्हेरल् लवाद्।
ओ बेबिलोनए च्हमि, क्हि नास लवाब्मुँ। ङिए फिर क्हिइ खै लल, छाबन् खि किंबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ।
चमैंइ लबै आछ्याँबै केमैं नेरो चमैंए योइ लबै केमैं ङ्ह्योसि योंल् त्हुबै दण्ड चमैंलाइ पिंन्; चमैंए योइ खैबै के लइमुँ छाबन् दण्ड चमैंलाइ पिंन्, चमैंइ योंल् तुबै दण्ड चमैंलाइ पिंन्।
अलेक्जेन्डर बिबै कुमालेइ ङलाइ बेल्ले दुःख पिंइ। प्रभुजी चलाइ चइ लबै के अनुसार्बै दण्ड पिंब्मुँ।
झेलर झोंल् त्हुब्मैं झेलर्न झोंब्मुँ। सेलाँइ सैल् त्हुब्मैं, सेलाँइन सैब्मुँ। छतब म्रोंलेया परमेश्वरए म्हिमैं आङ्हिंन्, ढुक्कले बिश्वासर भोंब् तद्।”
चमैंइ परमेश्वरए बेल्ले थेबै ह्रिसए प्हा थुँल् त्हुब्मुँ। च त्हेर तिफुँइ ल्हयो आखल्ले परमेश्वरजी सजैं पिंब्मुँ। च म्हिमैंइ पबित्र स्वर्गदूतमैं नेरो क्यु च्हजए उँइँरि मि नेरो गन्धकरि बेल्ले दुःख योंब्मुँ।
च लिउँइँ च थेबै सहर सोंबाँ तयाइ। झाइले ताँन् ह्युलर्बै सहरमैं नास तयाइ। च त्हेर परमेश्वरजी बेबिलोन बिबै थेबै सहरलाइ मैंइ। छतसि खीए बेल्ले थेबै ह्रिसइ प्लिंबै प्हेल बेबिलोनलाइ थुँबर कर ल्हैदिइ।
पृथ्बीर्बै ताँन् म्रुँमैं च फ्यालुस्योने टिइमुँ। धै ह्युलर्बै म्हिमैं या च फ्यालुस्योनेन् ब्यभिचार लसि प्हा थुँब् धोंले म्हेरइमुँ।”
च च्हमिरिइ कलाँजी रङर्बै क्वें नेरो ओल्ग्या क्वें खिल, धै चइ माराए घानामैं नेरो सै ल्हें फेबै सकलि तुथुमैं पैरेल। चए योर्बै माराए प्हेल चइ लबै ब्यभिचारए केमैंइ प्लिंल।
(ओ स्वर्ग, च सहर थुँयाब् म्रोंसि सैं तोंन्! ओ परमेश्वरए म्हिमैं, कुल्मिंबै चेला चिब्मैं नेरो अगमबक्तामैं क्हेमैं ताँन् सैं तोंन्। तलेबिस्याँ च सहरइ क्हेमैं बेल्ले दुःख पिंल, छतसि परमेश्वरजी चलाइ नास लवाइ।)