13 झाइले अजिङ्गरए सुँउँइँले, आछ्याँबै खेदोए सुँउँइँले नेरो स्योलिबै ताँ पोंबै अगमबक्ताए सुँउँइँले प्हत्गु धों तबै स्यागि म्होंगि सों त्होंह्याब ङइ म्रोंइ।
चमैंए ह्युल प्हद्गोमैंइ प्लिंयाइ; चमैंए म्रुँमैं रोबै क्ल्ह्योजरे या प्हद्गोमैंइ प्लिंयाइ।
चमैंलाइ च्हिरिगे बिसि चमैंए म्हाँजोर खीजी च्योमिमैं कुल्मिंइ, धै नास लबै प्हद्गोमैं या कुलइ।
“झाइले परमेश्वरए ताँमैं स्योर ताँ पोंब्मैंउँइँले न्हक्रों मि क्रोंले टिद्। चमैं क्हेमैंए उँइँर क्यु धोंले खमुँ, दिलेया सैं न्होंनों बिस्याँ बनर्बै ङ्हिंन् ङ्हाँबै प्याँगु धों तम्।
च स्यागि म्होंगि सों औदिबै चिनु मुँबै केमैं लसि उँइँबै प्ल्हमैं ग। चमैं पृथ्बीर्बै ताँन् म्रुँमैं ङाँर ह्याम्, धै ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरजी बिबै त्हिंइर ल्हडें लबर चमैंलाइ खागु लम्।
चइ थेबै कै तेसि बिइ, “थुँयाइमुँ! थुँयाइमुँ! बेबिलोन बिबै थेबै सहर थुँयाइमुँ! चर स्यागि म्होंगिमैंइ प्लिंयाइमुँ, आछ्याँबै सैं प्ह्याबै प्ल्हमैंइ प्लिंइमुँ, धै से चल् आतबै नमेमैं नेरो से चल् आतबै खेदोमैं ताँन् चर मुँ।
दिलेया परमेश्वरए फौजमैंइ च खेदो नेरो स्योर तेबै अगमबक्तालाइ क्हाइ। (च स्योर तेबै अगमबक्ताइ च खेदोए उँइँर ओंसों औदिबै चिनुमैं लसि खेदोए छाप किंब्मैं नेरो चए कुए पूजा लब्मैंलाइ स्योलिबै ताँ पोंसि चमैंए सैं खेंमैं ङाँइ च्यारवाल।) छतसि चमैं ङ्हिं सोगोंन् मि लुँरिबै बारुदए होंल्दोंर भ्योंवाइ।
झाइले च ह्रेंमैंलाइ लुबै स्योर्गुलाइ बारुदए थाँ खबै लुँरिबै मिए होंल्दोंर भ्योंवाइ। च खेदो नेरो स्योर तेबै अगमबक्तालाज्यै या ओंसोंन् चर भ्योंवाल। चर चमैंइ त्हिंयाँ म्हुँइँस खोंयोंन् बिलै थेबै दुःख योंल् त्हुब्मुँ।