Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




दर्शन 14:7 - परमेश्‍वरए ताँ तमु क्युइर

7 चइ थेबै कैले बिइ, “परमेश्‍वरने ङ्हिंन्, धै खीए मिं क्वेद्। तलेबिस्याँ खीजी म्‍हिमैंलाइ निसाफ लबै त्हे तखइमुँ। स्वर्ग, पृथ्‍बी, मा ङ्युँइ नेरो क्‍युए मुल्मैं बनेबै परमेश्‍वरलाइ पद्खु तसि फ्‍योद्।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




दर्शन 14:7
44 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

दूतजी बिइ, “क्हिइ च कोलोए फिर यो आरेद्, चलाइ तोइ आलद्। तारे क्हि परमेश्‍वरने ङ्हिंमना बिसि ङइ सेइ, तलेबिस्याँ क्हिए च्ह घ्रि, क्हिए घ्रिदे मुँबै च्है या क्हिइ ङ ङाँइले लोइ आथें।”


स्वर्क नेरो पृथ्‍बी बनेबै याहवेहउँइँले क्हेमैंइ आशिक योंरिगे!


स्वर्ग नेरो पृथ्बी बनेबै याहवेहए मिंर ङ्योइ ग्वार योंम्।


याहवेहए बचनइ मु बनेइ, धै चर मुँबै तोन्दोंरि सै बनेइ।


दुष्‍ट म्हिइ लबै आछ्याँबै केमैंए बारेर ङए खोंर ताँ घ्रि मुँ, च ताँ तो जा बिस्याँ च परमेश्‍वर म्रोंसि आङ्हिं।


स्वर्गदूतमैं च्होंबै क्ल्ह्‍योर परमेश्‍वरने बेल्‍ले ङ्हिंल् त्हुम्, धै खीए खागु मुँब्मैंइ खीए मान लल् त्हुम्।


मा ङ्युँइ खीलन् ग, खीजीन् च बनेब् ग, धै कार क्‍ल्‍ह्‍यो या खीए योजीन् बनेब् ग।


तलेबिस्याँ टुगैंर ङ याहवेहजी मु, पृथ्‍बी, मा ङ्युँइ (समुन्द्र) नेरो चर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं बनेइ, धै ङिगैंर भों न्हइ। छतसि प्रिबै त्हिंइलाइ याहवेहजी आशिक पिंसि पबित्र लइ।


“छतसि न्हक्रो मिक्रोले टिद्, तलेबिस्याँ ङ एयुबै त्हिंइ नेरो त्हे खोंयों तमुँ बिसि क्‍हेमैंइ आसे।


परमेश्‍वरए मिं थेब् लबर चु सामरी मत्‍त्रे एखइ वा अरू खनिर ह्‍याइ?”


“ओ म्हिमैं! क्‍हेमैंइ तले छाबै के लमुँ? ङि या क्हेमैं धोंबन् दुःख सुख भुँदिबै म्हिमैंन् ग। चु स्योलिबै के पिसि क्हेमैं परमेश्‍वरउँइँ सैं एखरिगे बिसि ङिइ खीउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिमिंब् ग। मु, पृथ्‍बी, मा ङ्युँइ नेरो चर मुँबै तोन्दोंरि सैमैं बनेबै सोगों परमेश्‍वर खीन् ग।


ताँन् सै नुयाबै त्हे तखइमुँ। छतसि प्राथना लल् खाँरिगे बिसि छ्याँबै सैं प्ह्‍यासि न्ह क्रों मि क्रों तरिद्।


धै च तोंदोंन् थेबै सयो ह्‍याइ, सहरर्बै च्‍युबाँरि तिबाँ नास तयाइ, धै हजार ङि म्हिमैं सैवाइ। अरू चैबै म्‍हिमैं बेल्‍ले ङ्हिंसि “स्‍वर्गर्बै परमेश्‍वर बेल्‍ले थेब मुँन!” बिसि खीए मिं क्वेइ।


ह्रें-ह्रेंमैं त्होंदो राइमुँ, दिलेया क्‍हि झन् बेल्‍ले ह्रिस खइमुँ, तलेबिस्याँ क्हिए फिर बिश्‍वास आलल्‍ले सियाब्‍मैंए ल्हागिर ठिक निसाफ लबै त्हे चेंदोन् खइमुँ। दिलेया क्‍हिए सेवा लबै अगमबक्‍तामैं, क्‍हिए पबित्र म्‍हिमैं नेरो क्‍हिने ङ्हिंब्‍मैं, थेब, च्‍योंब ताँनलाइ, इनाम पिंबै त्हे तइमुँ। छलेन पृथ्‍बीलाइ न्होह्रों लब्मैं ताँनलाइ नास लबै त्हे तइमुँ।”


ओ प्रभु, क्‍हि म्रोंसि ताँन् म्‍हिमैं ङ्हिंल् त्‍हुम्, धै ताँन् म्हिमैंइ क्हिए मान लल् त्‍हुम्, तलेबिस्याँ क्‍हि मत्‍त्रे पबित्र परमेश्‍वर ग। ताँन् ह्रेंमैं क्‍हि ङाँर खसि क्हिलाइ फ्‍योब्‍मुँ, तलेबिस्याँ क्‍हिजी ठिक निसाफ लम् बिसि ताँनइ म्रोंल् खाँइमुँ।”


छतसि त्‍हिंयाँ बेल्‍ले छसि म्‍हिमैंलाइ ख्रोंवाइ। धै चमैंइ च्हौ थेबै दुःख पिंल् खाँबै परमेश्‍वरए मिं स्यारइ। दिलेया चमैंइ खेंमैंइ लबै पापउँइँले अझै सैं आए, धै परमेश्‍वरए मानै या आल।


चमैं चए थेबै दुःख म्रोंसि ङ्हिंब्मुँ। झाइले चमैं ह्रेंगोन् रासि ‘आमै! आमै! कति थेबै नोक्‍सान तना! च थेब नेरो भोंबै बेबिलोन सहरइ तिस्यार्न सजैं योंना,’ बिब्मुँ।


तोगो तिस्यार्न चल च्‍हौ ल्हें सै न्होर थुँयाइ।’ “झाइले क्‍यु झाजर्बै कप्‍तानमैं, क्यु झाजर क्रेब्‍मैं नेरो क्यु झाजर के लसि छ्ह थोब्‍मैं ताँन् ह्रेंगोन् रासि


झाइले चमैंइ खेंमैंए क्रर त्‍हुल फ्रुँसि न्हुँ लइ। धै क्रोदै बिइ, ‘आमै! आमै! च सहरम् थुँयाना! चए सैंन्होरउँइँलेन् ताँन् क्यु झाज ओलेब्मैं प्लब् तल, दिलेया तिस्यार्न थुँयाइ।’”


झाइले राजगद्दिउँइँले छ बिबै कै थेइ, “ओ परमेश्‍वरए के लब्मैं, ओ खीलाइ म्हाँदिब्मैं, ओ कोल्मैं नेरो चिब्मैं ङ्योए परमेश्‍वरए मिं क्वेद्।”


“ओ ङिए प्रभु परमेश्‍वर, क्‍हि थेबै मान, थेबै मिं नेरो हग योंल् त्हुब मुँ। तलेबिस्याँ ताँन् सै क्‍हिजीन् बनेब् ग, झाइले क्‍हिए सैंर मैंब् धोंले च ताँन् सैमैं तसि सो प्ह्‍याइ।”


चर मुँबै सो प्ह्‍याबै सै प्लिइ राजगद्दिर क्हुँबै खोंयोंइ या तरिबै परमेश्‍वरलाइ थेबै मानले भजनमैं प्रिंसि खीए मिंलाइ थेब् लसि धन्‍यबाद पिंरिम्।


झाइले अर्को स्‍वर्गदूतइ थुतुरु ह्रामा मिए राब धोंले लुँरिबै थेबै मुसारा घ्रि मुउँइँले तेयुसि स्‍योंमैं सोंबाँर तिबाँ नेरो क्युए मूलमैंए फिर तेयुइ।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ