14 झाइले ङइ फोस्रे ब्योंबै न्हाँम्स्यो म्रोंइ। च न्हाँम्स्योए फिर म्हि घ्रिइ योर कोरे छेसि टिरिब् म्रोंइ। चए क्रर माराए मुकुट मुँल।
छ्याँ-छ्याँबै सैमैं पुयुसि क्हि चने त्होबर युइ, धै छ्याँबै माराए मुकुट चए क्रर कुमिंइ।
खीए कारर्ग्युले न्हाँम्स्यो नेरो मिछु खैब मुँ; राजगद्दिर टिसि खीजी ठिक केमैं नेरो ठिक निसाफ लम्।
तोगो रा-रोमैं खुबै त्हे आतन् समा ङ्हिथुन् बालुन् बडिल् पिंन्। रा-रोमैं खुबै त्हेर ङए म्रोंमैंने “ओंसों सम्रिंमैं स्युइसि मिर ख्रोंवाबै ल्हागिर प्हैं फैद्। धै गहुँ ङए भकारिर खागु लसि थेंन् बिसि,” ङइ बिब्मुँ।’”
पत्रुसइ छले ताँ लनालन् चारबै न्हाँम्स्योइ खेमैंलाइ हुवाइ। धै “चु ङइ खोबै च्ह ग। चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ। चइ बिबै ताँ छेनाले थेद्!” बिबै कै च न्हाँम्स्यो न्होंउँइँले थेइ।
बालि मिंमा च म्हि कोरे (आँसि) छेसि खैंबर ह्याम् तलेबिस्याँ रा-रोमैं खुबै त्हे तइमुँ।”
च लिउँइँ म्हिए च्ह थेबै शक्ति नेरो म्हारल्ले न्हाँम्स्योर युरिब म्हिमैंइ म्रोंब्मुँ।
दिलेया ताँन् सै खीए न्होंर मुँ बिबै ताँ ङिइ सेइमुँ। दे त्हेए ल्हागिर खीलाइ स्वर्गदूतमैं भन्दा दे क्युरु लमिंइ, तलेबिस्याँ म्हिमैंए फिर्बै परमेश्वरए दयाम्हाँयाइ लमा म्हिमैंए पाप ख्रुमिंबै ल्हागिर खी दु:खले सिल् त्हुइ। दिलेया सिबइले खी धबै सोगों तसि खइ। छतसि परमेश्वरजी खीलाइ थेबै मानए मुकुट कुमिंइ।
च पानसए म्हाँजोर म्हिए च्ह धों ब्योंबै म्हि घ्रि म्रोंइ। खीजी प्हले समान् युल्ले क्वें खिल, धै खीए तिंरै या माराए फित्ता मुँल।
ङ्ह्योत्ति, येशू न्हाँम्स्योर युइन मुँ। खीलाइ सैब्मैं नेरो अरू ताँन् म्हिमैंज्यै या खी म्रोंब्मुँ। छले खि युरिब् म्रोंमा ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैं न्हुँ लसि क्रोब्मुँ। आमेन, छान् तरिगे।
च लिउँइँ अर्को बेल्ले भों मुँबै स्वर्गदूत घ्रि स्वर्गउँइँले युरिब् ङइ म्रोंइ। च स्वर्गदूतलाइ न्हाँम्स्योइ बेर्दिल, झाइले चए क्र कारग्युले ह्यागों मुँल। चए लि त्हिंयाँ धों तब् मुँल, धै चए प्हले लुँरिबै मिए प्हैं धों तब् मुँल।
झाइले चमैंइ बिबर होंइ, “ओ ताँन् भन्दा थेबै शक्ति मुँबै याहवेह परमेश्वर, क्हि ओंसों ओंनोंन् मुँल, क्हि खोंयोंन् बिलै या तरिम्। क्हिइ ह्रोंसए थेबै हगइ ग्याल्स लबर होंइमुँ। छतसि ङि क्हिलाइ धन्यबाद पिंम्।
खीए मि मिए राब धों तब् मुँल। खीए क्रर ल्हें मुकुटमैं मुँल। खीए ज्युर मिं प्ह्रिथेंल, दिलेया च मिं खीजी मत्त्रे सेल।
झाइले फोस्रे ब्योंबै थेबै राजगद्दि नेरो चर क्हुँबै परमेश्वर ङइ म्रोंइ। खीउँइँले पृथ्बी नेरो मु भौदियाइ, चमैंइ खनिरै क्ल्ह्यो आयों।
झाइले ङइ ङ्ह्योमा चर फोस्रे ब्योंबै घोडा म्रोंइ। च घोडाए फिर क्रेबै म्हिइ त्हले छेल। धै चए क्रर मुकुट घ्रि कुमिंइ। झाइले चइ ट्होसि धबै अरूलाइ ट्होबर ह्याइ।