15 खीए प्हले भट्टिर खारदिबै सरेस धोंले वाँ वाँ ब्योंब् मुँल। खीए कै बेल्ले ङ्हेबै छारे धों तब् मुँल।
दिलेया चए कै भन्दा, थेबै मा ङ्युँइए भोंबै भेल्कमैं भन्दै या, ताँन् भन्दा क्होंवाइ टिबै याहवेह बेल्ले भोंब मुँ।
च लिउँइँ अर्को बेल्ले भों मुँबै स्वर्गदूत घ्रि स्वर्गउँइँले युरिब् ङइ म्रोंइ। च स्वर्गदूतलाइ न्हाँम्स्योइ बेर्दिल, झाइले चए क्र कारग्युले ह्यागों मुँल। चए लि त्हिंयाँ धों तब् मुँल, धै चए प्हले लुँरिबै मिए प्हैं धों तब् मुँल।
झाइले ङइ स्वर्गउँइँले बेल्ले नुबै क्यु छारेए कै धों तब, अथवा थेबै मु ङ्हेब् धों तबै कै थेइ। चए कै बीणा ह्राब्मैंइ ह्राबै बिणाए कै धों तब् मुँल।
च लिउँइँ ङइ धबै कै थेइ। च कै म्हि हुलए कै धों तब, क्यु छारेए कै धों तब नेरो मु ङ्हेब् धों तब मुँल। च कैइ बिइ, “परमेश्वरए मिं थेब तरिगे! तलेबिस्याँ याहवेह ङ्योए परमेश्वर, ताँन् भन्दा थेबै शक्ति मुँबै परमेश्वर ग, खीजी ताँन् सैए फिर ग्याल्स लम्।
“थिआटिर नाँसर्बै बिश्वासीमैंलाइ लोदा सैंदा लबै ल्हागिर चर्बै चिबए मिंर चु ताँ प्ह्रिद् बिसि येशूजी यूहन्नाने ल्हैदिइ: “चु ताँ मिए राब धों तबै मि नेरो टल्कदिबै पित्तल धों तबै प्हले मुँबै परमेश्वरए च्हजी बिइमुँ: