8 ओ ङिए याहवेह परमेश्वर, क्हिजी चमैंलाइ ज्वाफ पिंइ; क्हिजी चमैंइ लबै आछ्याँबै केमैंए दण्ड पिंलेया चमैंलाइ क्षमा पिंबै परमेश्वर क्हि ग।
दिलेया खीजी ल्हयो खबइले चमैंए पाप क्षमा लमिंइ, धै चमैंलाइ नास आलल; खीजी ह्रोंसए ह्रिस ल्हें खे समा थौंदिइ थेंइ, धै खीजी ह्रोंसलाइ ह्रिस खल् आपिं।
दिलेया ङए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया दाऊदउँइँले स्योरिब् आरे, चने बालु ङइ फैबै बाछा ङ भर पर्दिल्ले लब्मुँ।
छबिमा हारूनइ चमैंने बिइ, “क्हेमैंए म्रिं नेरो च्ह-च्हमिंमैंइ न्हप्हेर खिबै माराए रिंङमैं प्लिसि ङ ङाँर पखो।”
ङइ हजार-हजार पुस्ताए फिर आशिक पिंमुँ, धै दुष्ट केमैं, प्होंगि कैगि लब नेरो पापए क्षमा लमिंम्। दिलेया दोषिलाइ खैले बिलेना सजैं पिंमुँ। आबा-आमाइ लबै पापए दण्ड चमैंए च्ह-च्हमिमैं, क्वें-क्वेंमिमैं पुस्ता सों प्लि समा पिंमुँ।”
चमैंइ परमेश्वरलाइ ङो सेनाबिलेया परमेश्वरलाइ लल् त्हुबै मान आल। धै चमैंइ खोंयोंइ परमेश्वरलाइ धन्यबाद आपिं, उल्टो चमैं ह्रोंसए सैंर तो मैंमुँ चन् लसि केर आफेब् तयाइ, छतमा चमैंए बुद्धि आरेबै खोक्रो सैं मिछु तयाइ।