10 याहवेहने म्हाँया लब्मैं ताँनइ आछ्याँबै केमैं लब पिवारिगे! तलेबिस्याँ खीजी ह्रोंसए म्हिमैंलाइ रक्षा लमिंम्; धै दुष्टमैंए योउँइँले चमैं फ्रेमिंम्।
केर आफेबै सैमैं ङए उँइँर थेंरिब् आरे। दुष्ट के लब्मैंलाइ ङ आखो; छाबै म्हिमैंने ङ प्ररिब् आरे।
क्हिजी ल्हैदिबै केमैंउँइँलेन् ङइ च्हैब् मैंब् लल् खाँबै शक्ति योंइमुँ; छतसि ताँन् आछ्याँबै के लबै घ्याँमैं ङइ पिवाल् खाँइमुँ।
स्योलिबै ताँमैंर ङ धोंइ आङ्हाँ, छाबै ताँमैं ङइ आखो, दिलेया क्हिए ठिम ङइ खोम्।
क्हिलाइ न्होह्रों लबै तोन्दोंरि सैमैंउँइँले याहवेहजी जोगेमिंब्मुँ; खीजी क्हिए सोए रक्षा लमिंब्मुँ।
ठिक के लब्मैंए ह्युलर दुष्टमैं तरिब् आरे, आस्याँ ठिक के लब्मैंए योइ आछ्याँबै के लब्मुँ।
खीए फिर म्हाँया लब्मैं ताँनलाइ याहवेहजी रक्षा लमिंम्, दिलेया दुष्टमैं बिस्याँ खीजी नास लवाब्मुँ।
ओ खीए ताँन् म्हिमैं, याहवेहलाइ म्हाँया लद्! खीए फिर बिश्वास लब्मैंलाइ याहवेहजी रक्षा लम्, दिलेया थेब् प्हैंब्मैंलाइ बिस्याँ खीजी पिंल् त्हुबै दण्ड पिंम्।
आछ्याँबै के लबउँइँले एखो धै छ्याँबै के लद्; आक्ह्रिबै म्हिमैं क्ह्रिमिंन्, खोंयोंन् बिलै छाबन् के लरिद्।
क्ल्ह्योर रोरिमै या चइ आछ्याँबै चाँजोमैंन् लरिम्; छतसि च आछ्याँबै घ्याँर्न प्रम्; छले चइ आछ्याँबै केमैंन् लप्रम्।
“चइ ङने म्हाँया लबइले ङइ चए दुःखउँइँले फ्रेमिंब्मुँ, चइ ङए मिं किंइमुँ, छतसि ङइ चए रक्षा लब्मुँ।
तलेबिस्याँ खीजी ठिक के लब्मैंलाइ छ्याँबै घ्याँर डोरेब्मुँ, धै खीए फिर भर थेंब्मैंलाइ रक्षा लम्।
क्हि ह्रोंसन् ह्रब्-सेब् आप्हैंन्; याहवेहलाइ म्हाँदिद्, आछ्याँबै केमैं पिवाद्।
याहवेहलाइ म्हाँदिब आछ्याँबै के-ति पिब् ग। थेब् प्हैंब, शेखि लब, आछ्याँब् मैंब नेरो स्योलिबै ताँ पोंब्मैंलाइ ङइ आखो।
क्हेमैंइ फिब्लो पार्दिबै म्हाँया आलद्, क्ह्रोंसेंन्लेन् सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लद्। आछ्याँबै केमैं पिवासि छ्याँबै केमैं लरिद्।
ङइ लबै के तले ङइ लरिइमुँ बिसि ङइ था आसे, तलेबिस्याँ ङइ लदा ङ्हाँबै छ्याँबै के आल, बरु लदा आङ्हाँबै आछ्याँबै केन् ङइ लम्।
ओहो, ङ खैबै ङ्हो आसबै म्हि! ङलाइ सैवाबै आछ्याँबै इच्छाए न्होंरउँइँले खाबइ ङ जोगेमिंब् ङ्हे?
दिलेया परमेश्वरउँइँ सैं एसि खीलाइ म्हाँया लबै म्हिलाइन परमेश्वरजी ङो सेम्।
को-कोइ म्हिमैंइ च सैं तोंबै ताँ आपदे। छतसि च आछ्याँब नेरो दुष्ट म्हिमैंउँइँले ङि जोगेमिंन् बिसि परमेश्वरने प्राथना या लब्रें लद्।
खैबै दुःख तलेया तोइ आङ्हाँन्ले ढुक्काले टिबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ बिश्वासए जाँच तमा सैदिल् खाँबै म्हिइ लिउँइँ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ। चु छ्ह परमेश्वरजी खीलाइ म्हाँया लब्मैंलाइ पिंम् बिसि बाछा फैइमुँ।
ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, ङए ताँ थेद्, परमेश्वरजी चु ह्युलर्बै ङ्हाँदुमैंलाइ खीए फिर्बै बिश्वासर भोंब् लमिंसि स्वर्ग ग्याल्सर्बै हगवालमैं तबर त्हाँब, आङिं वा? खीलाइ म्हाँया लब्मैंने चु ग्याल्स पिंम् बिसि खीजी बाछा फैब, आङिं वा?
क्हेमैंइ परमेश्वर फिर बिश्वास लइ। छतसि खीए शक्तिउँइँले क्हेमैंइ चु आशिक योंबै ल्हागिर खीजी क्हेमैंलाइ जोगेसि थेंइमुँ। च आशिक चु ह्युल नुयाबै त्हिंइर खीजी उँइँमिंब्मुँ।
क्हेमैंइ येशू ख्रीष्टलाइ खोंयोंइ आम्रोंइमुँ, दिलेया खीलाइ म्हाँया लरिइमुँ। खीलाइ तोगो आम्रोंलेया खीए फिर बिश्वास लइमुँ। धै बेल्ले सैं तोंरिइमुँ,
परमेश्वरजी ओंसोंन् ङ्योए फिर म्हाँया लबइले ङ्योज्यै (खी नेरो ङ्योए बिश्वासी अलि-अङाँमैंलाइ) म्हाँया लम्।
परमेश्वरए प्हसेमैं खाबज्यै खोंयोंइ पाप लरिब आरे बिसि ङ्योइ सेइमुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरए च्हजी चलाइ जोगेथेंम्, छतसि दुष्टइ चलाइ छुइल् आखाँ।
पृथ्बीर टिब्मैं ताँनइ च खेदोलाइ फ्योब्मुँ, दिलेया खाब् म्हिमैंए मिं सैवाबै क्यु च्हजए कितबर ह्युल बनेब् भन्दा ओंसोंन् प्ह्रिल, चमैंइ च खेदोलाइ आफ्यो। छ्ह योंब्मैंए मिं क्यु च्हजए कितबर प्ह्रिल् खाँइमुँ।