10 “याहवेहजी ग्याल्स लम्! खीजीम् पृथ्बी भोंब् लसि थेंमिंइमुँ, छतसि चलाइ लाल् आखाँ; खीजी खाबलाज्यै आफेलल्ले ताँन् म्हिमैंए निसाफ लब्मुँ,” बिसि अरू ह्रेंमैंए म्हाँजोर बिद्!
धै ङि बेल्ले सैं तोंसि निस्योदै क्वे प्रिंइ! छाब् म्रोंसि “याहवेहजी चमैंए ल्हागिर थेबै केमैं लमिंइमुँ।” बिसि अरू ह्रेंर्बै म्हिमैंइ बिइ।
छतसि ओ याहवेह, अरू ह्रेंमैंए म्हाँजोर ङ क्हिए मिं थेब लब्मुँ, धै क्हिए मिं क्वेब्मुँ।
“च्याँले टिद्, धै ङ परमेश्वर ग बिसि सेद्। ह्रें-ह्रेंमैंए फिर ङ थेब् तब्मुँ, ताँन् ह्युलरै या ङन् थेब् तब्मुँ!” बिसि याहवेहजी बिम्।
ह्रें-ह्रेंमैं ङ्हिंसि त्हारम् धै ग्याल्समैं लायाम्; खीजी थेब कै तेमा पृथ्बी बिलेयाम्।
छाब् म्रोंसि “ठिक के लब्मैंइ क्ह्रोंसेंन इनाम योब् मुँन; धै पृथ्बीर ठिक निसाफ लब परमेश्वर मुँन,” बिसि म्हिमैंइ बिब्मुँ।
क्हिए ह्रिसइ चमैं नास लवामिंन्, चमैं तोइ आचैल्ले नास लवामिंन्! छलेन परमेश्वरजी इस्राएलए फिर ग्याल्स लमिंम् बिब पृथ्बीर्बै ताँन् साँदर टिबै ह्रेंमैंइ सेरिगे। तिस्याँदे मैंन्
क्हिजी ह्रें-ह्रेंमैंए फिर ठिक निसाफ लमुँ, धै ह्युलर्बै ह्रें-ह्रेंमैं घ्याँ तेंमिंम्। छतसि ह्रें-ह्रेंमैं सैं तोंरिगे धै छिं ङ्हाँसि क्वे प्रिंरिगे! तिस्याँदे मैंन्
ओ ठिक निसाफ लबै परमेश्वर, सैं नेरो खों खैतब मुँ बिसि क्हिजी ङ्ह्योम्। दुष्ट म्हिमैंइ लबै आछ्याँबै केमैं सदसुदुले म्हवाद्, दिलेया ठिक के लब्मैं भोंब लमिंन्।
खीजी ह्युलर्बै म्हिमैंए फिर ठिक निसाफ लम्, खीजी खाबलाज्यै या आफेलल्ले निसाफ लम्।
आगुइ क्र ओलै आपिंब्मैंए ल्हागिर याहवेह किल्ला ग। दुःख तमा ग्वार योंबै क्ल्ह्यो खीन् ग।
याहवेहजी ग्याल्स लमुँ! म्रुँइ खिब् धों तबै क्वें खीजी खिम्, फगि खिसि भों खब् धोंले याहवेह बेल्ले शक्ति मुँब मुँ। पृथ्बीए तें बेल्ले भोंब् मुँ, च खोंयोंइ छाइ-छुइ तरिब् आरे।
तलेबिस्याँ खी युसिन् मुँ, पृथ्बीर मुँबै म्हिमैंए निसाफ लबर खी युसिन् मुँ। ह्युलर्बै म्हिमैंए निसाफ खीजी ठिकले लब्मुँ; धै खीजी ह्रेंमैंए निसाफ भर लल् खाँल्ले लब्मुँ।
चमैं ताँनइ याहवेहए उँइँर क्वे प्रिंरिगे, तलेबिस्याँ निसाफ लबर खी पृथ्बीर युम्। खीजी ह्युलर ठिक निसाफ लब्मुँ, धै ह्रें-ह्रेंर्बै म्हिमैं खाबै आफेलल्ले खीजी ठिक निसाफ लब्मुँ।
“पाप लब् पिसि परमेश्वरउँइँ सैं एद्, तलेबिस्याँ स्वर्गर्बै ग्याल्स चेंदोन् खइमुँ।”
तलेबिस्याँ खीजी ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैंए निसाफ लबै त्हिंइ तोक्दिमिंइँमुँ। च त्हिंइर खीजी त्हाँबै म्हि घ्रिउँइँले ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैंए निसाफ लब्मुँ। च म्हिने निसाफ लबै हग मुँ बिसि प्रमाण ताँनने उँइमिंबर परमेश्वरजी च म्हि सिबउँइँले सोगों लमिंइ।”
झाइले ङइ अरू ह्रेंमैं ङाँर सैं तोंबै ताँ बिप्ररिगे बिसि परमेश्वरजी ङलाइ खीए च्हए दर्शन पिंइ। खीजी छाबै दर्शन पिंबइले ङइ “सैं तोंबै ताँ खैब जा?” बिसि खाब्ने या सल्ला किंल् आत्हु।
खैले सिं धुँए जरा सरि न्होंन्हों च्योंमु, छलेन क्हेमैं छ्ह थोमा ख्रीष्टलाइ सैं पिंसि भोंब् तद्। इपाफ्रासइ क्हेमैंलाइ लोमिंब् धोंलेन् ख्रीष्टए फिर अझै बिश्वास भोंब् लद्। धै खोंयोंन् बिलै धन्यबाद पिंबै सैं प्ह्याद्।
परमेश्वरए ह्वे खीए च्हनेन् चारमुँ, परमेश्वर खैब मुँ खी या छाबन् मुँ। धै मु नेरो पृथ्बी खीए शक्ति मुँबै बचनइ धाँदिइमुँ। म्हिमैंए पाप त्होमिंबै के लल् खाँसि खी ताँन् भन्दा थेबै शक्ति मुँबै परमेश्वरए क्योलोउँइँ नुबै क्ल्ह्योर टिइमुँ।
झाइले धाँसे लिउँबै स्वर्गदूतइ थुतुरु ह्रामा स्वर्गउँइँले थेबै कैमैंइ “ङ्योए याहवेह परमेश्वर नेरो खीजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्टजी पृथ्बीर्बै ग्याल्स लबै हग योंइमुँ। खीजी खोंयोंन् बिलै ग्याल्स लरिब्मुँ,” बिरिल।
ङइ स्वर्ग थोंब् म्रोंइ। चर फोस्रे ब्योंबै घोडा घ्रि मुँल। च घोडाए फिर क्रेबै म्हिए मिं “भर लल् खाँब नेरो क्ह्रोंसेंन” बिब् मुँल। खीजी ठिक निसाफ लम्, ठिक निसाफ लबै ल्हागिर खीजी ल्हडें लम्।
च लिउँइँ ङइ धबै कै थेइ। च कै म्हि हुलए कै धों तब, क्यु छारेए कै धों तब नेरो मु ङ्हेब् धों तब मुँल। च कैइ बिइ, “परमेश्वरए मिं थेब तरिगे! तलेबिस्याँ याहवेह ङ्योए परमेश्वर, ताँन् भन्दा थेबै शक्ति मुँबै परमेश्वर ग, खीजी ताँन् सैए फिर ग्याल्स लम्।