5 ओ याहवेह, क्हिए म्हिमैंलाइ चमैंइ प्लेम्, धै क्हिजी त्हाँबै म्हिमैंलाइ ह्रुगिदिम्।
चु आछ्याँबै के लब्मैंइ तोइ आसे वा? ह्योइ लुडिब् धोंले चुमैंइ ङए म्हिमैं लुडिसि ह्रोंसए फो न्हम्, चुमैंइ याहवेहए मिं खोंयोंइ आकिं।
छले सैबर बोबै क्यु धोंन् ङि तइमुँ, क्हिए ल्हागिर ङि खोंयोंन् बिलै सिब् धोंन् तल् त्हुइमुँ।
क्हिजी आजोगेमिंस्याँ चमैंइ सिंहइ धोंले ङ रुएवाब्मुँ, धै ङलाइ फ्रेमिंबै म्हि खाबै आरेमा चमैंइ ङ कुदु-कुदु लवाब्मुँ।
“चमैं ताँनलाइ ङिइ प्लेवाब्मुँ,” बिसि चमैंइ ह्रोंसए सैंर मैंइ; परमेश्वरए मिं क्वेबै ह्युलर्बै ताँन् क्ल्ह्यो चमैंइ ख्रोंवाइ।
तलेबिस्याँ चमैंइ याकूबलाइ क्ल्ह्योंवाइमुँ धै च टिबै क्ल्ह्यो तोइ आचैन् लवाइमुँ।
दिलेया ङए ग्वाइ पिंब्मैं ङ्हिंलाइ हजार घ्रिसे ङ्हिप्रसे ट्हुच्यु त्हिंइ समा ह्रेंग खिसि ङए ताँ पोंबै भों पिंब्मुँ।”
झाइले च च्हमिरिइ परमेश्वरए म्हिमैंए को नेरो येशूए ल्हागिर सिब्मैंए को थुँसि म्हेरब ङइ म्रोंइ। च म्रोंसि ङ प्लेटोयाइ।